နိုင်ငံတော်စီမံအုပ်ချုပ်ရေးကောင်စီ (SAC) နှင့် နားလည်မှုစာချွန်လွှာ (LoA) များ လက်မှတ်ရေးထိုးပြီး ၎င်းတို့၏ အထောက်အထားများကို ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင် ဓာတ်ပုံများဖြင့် တင်ပြခြင်းအတွက် ကုလသမဂ္ဂ (UN)နှင့် မြန်မာပြည်သူများ၏ ယေဘုယျအားဖြင့် ဝေဖန်မှုများ ခံနေရသည့် IOM သည် ယခုအပတ်တွင် စတုတ္ထမြောက်ဖြစ်ပြီး MoU အများအပြားကို လုပ်ဆောင်နေပါသည်။

ကုလသမဂ္ဂသည် စစ်အစိုးရနှင့် ဆက်ဆံရန် တန်းစီနေပုံရသည်။ ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင် စီတန်း စီတန်းထားသည့် ကုလသမဂ္ဂ အကြီးအကဲများ၏ အထောက်အထားများ လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ခြင်းသည် စစ်အာဏာရှင်တို့ လိုလားတောင့်တနေသော တရားဝင်မှုကို ပေးစွမ်းသည်။ ပြည်သူများ၏ ကောင်းကျိုးအတွက် လိုအပ်သည်ဟု ကုလသမဂ္ဂက အခိုင်အမာ ဆိုသော်လည်း ပြည်သူက ကန့်ကွက်သည်။

သာ၍ကောင်းမှုများအတွက် လိုအပ်သော မကောင်းမှုတစ်ခုလား၊ မြန်မာပြည်တွင် နေပြီး ပြည်သူများကို ထောက်ပံ့တာနှင့် နှိုင်ယှဉ်ပါက ဓာတ်ပုံနည်းနည်းပါးပါးကဘာလဲ။ ကံမကောင်းစွာပဲ၊ အဲဒါထက်အများကြီးပိုပါသည်။ စစ်အစိုးရက သူတို့ကို နိုင်ငံ့ခေါင်းဆောင်များအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုကြောင်းပြောနေခြင်း ဖြစ်သည်။ အာဏာသိမ်းရန် ကြိုးပမ်းချိန်မှစ၍ ကုလသမဂ္ဂ၏ ပံ့ပိုးကူညီမှု မည်မျှပေးနိုင်သည်ကို မှန်ကန်သော အကဲဖြတ်မှု ရှိရန် လိုအပ်ပါသည်။ UNICEF မှ နိုင်ငံတကာ ဝန်ထမ်းတဦးက “ကျနော်တို့ လုပ်နေတာ တော်တော်နည်းတယ်” ဟုပြောသည်။ သို့သော် သူတို့သည် မြင့်မားသောလစာနှင့် စျေးကြီးသော ရုံးများအတွက် ပေးဆောင်နေကြဆဲဖြစ်သည်။မြန်မာနိုင်ငံတွင် မရှိလျှင် မဖြစ်နိုင်ပေ။ အခြား UN အေဂျင်စီများသည် အရပ်ဘက်လူမှုအဖွဲ့အစည်းများ (CSO) နှင့် Community Based Organizations (CBOs) တို့မှတဆင့် လုပ်ဆောင်နေပြီဖြစ်သည်။

UN တွင် ၎င်းတို့ SAC နှင့် ဘာကြောင့် ထိတွေ့ဆက်ဆံသင့်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံတွင် ရှိနေခြင်းအတွက် အခြားအကြောင်းပြချက်များစွာရှိသည်။

ကုလသမဂ္ဂ၏ ပိုမိုပြင်းထန်သော ငြင်းခုံချက်တစ်ခုမှာ မြန်မာနိုင်ငံတွင် မိသားစုများရှိသည့် ဝန်ထမ်းပေါင်း ၂၀၀၀ ကျော်ရှိပြီး ၎င်းတို့တွင် အလုပ်လက်မဲ့ဖြစ်ကာ ဒေသခံအသိုင်းအဝိုင်း၏ စီးပွားရေးကို ထိခိုက်နိုင်သည်ဟု ဆိုသည်။ တစ်နည်းဆိုရသော် မိမိတို့၏ အလုပ်အကိုင်အတွက် စိတ်ပူကြသည်။ နိုင်ငံတကာနှင့် နိုင်ငံလုံးဆိုင်ရာ ကုလသမဂ္ဂ ဝန်ထမ်းများသည် လစာကောင်းပြီး ၎င်းတို့၏ စုဆောင်းငွေဖြင့် အချိန်အတော်အတန် ရှင်သန်နေသင့်သည်။ စီးပွားရေးအရ ကုလဝန်ထမ်းများသည် ပိုမိုမြင့်မားသော စျေးကွက်တည်ထောင်မှုများတွင် စုဝေးလေ့ရှိသောကြောင့် အကျိုးသက်ရောက်မှုကို ကန့်သတ်မည်ဖြစ်သည်။ အခြားအငြင်းအခုံတစ်ခုမှာ "ကျွန်ုပ်တို့သည် လူသားချင်းစာနာထောက်ထားမှုဆိုင်ရာအကူအညီများကို လုပ်ဆောင်နေပြီး နိုင်ငံရေးတွင်မပါဝင်ပါ။" ဤကဲ့သို့ ရယ်စရာကောင်းသော ငြင်းခုံမှုမှာ ဖော်ပြရန် ခဲယဉ်းပါသည်။ လူသားချင်းစာနာထောက်ထားမှုအကူအညီသည် အမြဲတမ်း နိုင်ငံရေးဖြစ်သည်။

‘ကုလသမဂ္ဂရောက်ရှိနေခြင်းက ကျွန်ုပ်တို့သည် ဖြစ်ပျက်နေသော သက်သေများဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုသည်။’ မြန်မာနိုင်ငံတွင်ဖြစ်စေ အခြားနိုင်ငံများတွင်ဖြစ်စေ အခြားနိုင်ငံများတွင်ဖြစ်စေ AC ရုံးများတွင် ထိုင်နေခြင်းသည် သက်သေဖြစ်ရန် အထောက်အကူမပြုပေ။ သူတို့ရရှိတဲ့ သတင်းအချက်အလက်အများစုဟာ ပြည်တွင်းအဖွဲ့အစည်းတွေကနေပြီးတော့တောင် နိုင်ငံတကာက ကုလသမဂ္ဂဝန်ထမ်းတွေဟာ ဘာတွေဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကို မကြာခဏဆိုသလို မသိနားမလည်ကြပါဘူး။ သူတို့နိုင်ငံမှာ ရှိနေတာက သက်သေတွေလို့ မဆိုလိုပါဘူး။

“UN မရှိရင် ပြည်သူတွေက လူသားချင်းစာနာတဲ့ အကူအညီတွေ တိုးလာမှာ မဟုတ်ဘူး၊ ဆင်းရဲဒုက္ခတွေ တိုးလာမယ်။” ဟူသည်မှာ စစ်အစိုးရနှင့် ထိတွေ့ဆက်ဆံရာတွင် အသုံးပြုသည့် အဓိက အကြောင်းပြချက်ဖြစ်သည်။ စစ်အစိုးရ တည်ရှိနေသမျှ ကာလပတ်လုံး ဆက်လက် ဒုက္ခတွေ တိုးများလာနေပါပြီ။  UN သည် မည်သည့်အတိုင်းအတာအထိ လူသားချင်းစာနာထောက်ထားမှု အကူအညီများ ဖြန့်ဝေပေးနိုင်မည်ကို သံသယဖြစ်ဖွယ်ရှိပြီး SAC သည် လူသားချင်း စာနာထောက်ထားမှုဆိုင်ရာအကူအညီများကို ဆက်လက်လက်နက်ချကာ ၎င်းတို့၏ ရည်ရွယ်ချက်များအတွက် အသုံးပြုသွားမည်ဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားပါသည်။ SAC က ဖြန့်ဖြူးခွင့်မပြုတဲ့အတွက် ရခိုင်မှာ ဂျပန်ဆန်တွေ ရိပြီးပျက်စီးကုန်တာ ကြည့်ပါ။ ၎င်းသည် ကြားနေရေးဆိုင်ရာ ကုလသမဂ္ဂ၏ အခြေခံမူများကို ချိုးဖောက်ကာ ပါတီ၏ နိုင်ငံရေးနှင့် စစ်ရေးအကျိုးစီးပွားကို မဟုတ်ဘဲ လိုအပ်မှုအပေါ် အခြေခံ၍ အကူအညီများ ပေးအပ်ခြင်းကို ချိုးဖောက်သည်။ ကုလသမဂ္ဂ အေဂျင်စီများတွင် ဖော်ပြဖူးလျှင် ရှားရှားပါးပါး လူ့အခွင့်အရေး ရှေ့တန်းတင်သည့် နေရာလည်း ဖြစ်သည်။ ကုလသမဂ္ဂ လုပ်ငန်းအများစုသည် CSOs သို့မဟုတ် ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီများကဲ့သို့ ကန်ထရိုက်တာများနှင့် စာချုပ်ချုပ်ဆိုထားသည်။

ဒါကို နိုင်ငံပြင်ပကနေ လုပ်လို့ရတယ်။ ရံဖန်ရံခါတွင် UN မှ ထောက်ပံ့ငွေ  ၃၀ ရာခိုင်နှုန်းနှင့်အထက်ယူကာ INGO မှ စီမံကွပ်ကဲရန်  ၂၀ ရာခိုင်နှုန်း စသည်တို့ကို စာချုပ်ချုပ်ပြီး CSO များကို စာချုပ်ချုပ်သည်။ ၂၀၁၆ ခုနှစ်တွင် Grand Bargain သည် ဤစနစ်ကို ဝေဖန်ခဲ့ပြီး CSO များထံ တိုက်ရိုက်သွားမည့် ရန်ပုံငွေများ ပိုမိုရရှိရန် ထောက်ခံခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ အကန့်အသတ်ဖြင့်သာ အောင်မြင်ခဲ့သည်။ ပျော့ပြောင်းသောအလှူရှင်များနှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်စေရန်အတွက် အလှူရှင်နှင့် CSO အကြား ကြားခံအဖြစ် အကြံဉာဏ်ပေးနိုင်သည့် ထောက်ပံ့ငွေကိုင်ဆောင်သူအဖြစ် INGO တစ်ရပ်ရှိနိုင်ပြီး ထောက်ပံ့ငွေ၏ စီမံခန့်ခွဲရေးအများစုကို တာဝန်ယူနိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် အရိုးစုဝန်ထမ်းများသာ လိုအပ်မည်ဖြစ်ပြီး နိုင်ငံတွင်းရှိရန်မှာ ၎င်းတို့အတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်မည်ဖြစ်သည်။

လူသားချင်းစာနာထောက်ထားမှုဆိုင်ရာ အကူအညီများသည် နိုင်ငံတကာအဖွဲ့အစည်းများမှတဆင့် သွားရန်ပင်မလိုပါ။ EAOs၊ NUG နှင့် CSO များသည် မြေမျက်နှာသွင်ပြင်ကို သိကြပြီး SAC လမ်းညွှန်ချက်များနှင့် ကန့်သတ်ချက်များကို လိုက်နာစရာမလိုဘဲ UN ထက် အကူအညီများ ပိုမိုဖြန့်ဝေနိုင်ကြသည်။ အများစုသည် နယ်စပ်ဖြတ်ကျော်နိုင်သည်။ ဤသည်မှာ ဖြစ်နေပြီဖြစ်ပြီး အတိုင်းအတာအထိ ချဲ့နိုင်သည်။ ပြည်တွင်းအဖွဲ့အစည်းများသည် နယ်စပ်ဖြတ်ကျော် အကူအညီများ ပေးဆောင်နေသည်မှာ နှစ်အတော်ကြာပြီဖြစ်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံရှိ နေရာအတော်များများတွင် ကုလသမဂ္ဂက ဝင်ရောက်ခွင့်မရှိသဖြင့် ၎င်းတို့အား ၎င်းတို့၏ ကွန်ရက်များမှတဆင့် တိုက်ရိုက်ဖြန့်ဝေရန်အတွက် ဘုန်းကြီးကျောင်းများနှင့် ဘုရားကျောင်းများသို့ ငွေပေးနေပြီဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် SAC ခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲ မြန်မာနိုင်ငံသို့ မရောက်ရှိနိုင်သော ပြည်သူများကို ကူညီပံ့ပိုးရန် ခုခံမှုကို ပျက်ပြားစေသည့် စစ်အစိုးရနှင့် ထိတွေ့ဆက်ဆံနေသည်ဟု ကုလသမဂ္ဂက တောင်းဆိုထားသည်။ ကုလသမဂ္ဂက မြန်မာပြည်သူတွေ အတွက်ပဲ ဖြစ်ဖြစ်ကိုယ့်အတွက်ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ မကြာခဏဆိုသလို UN သည် 'ဒီမိုကရေစီလမ်းစဉ်' တွင် ထုံးစံအတိုင်း အရာများကို ပြုပြင်ပြီး ဆက်လုပ်လိုပုံရသည်။ အာဏာသိမ်းပြီး ရက်သတ္တပတ်အနည်းငယ်အကြာတွင် ဤအခြေအနေသည် မဖြစ်နိုင်ပေ။ ပြန်သွားတာမရှိဘူး။

နိုင်ငံတကာအဖွဲ့အစည်းအများစုသည် မြန်မာနိုင်ငံအတွင်း၌ SAC ချဉ်းကပ်မှုကို ပျက်ကွက်ကြသည်။ အလှူရှင်များသည် လိုက်လျောညီထွေရှိရန် လိုအပ်ပြီး NUG၊ EAOs၊ CSOs နှင့် မကြာသေးမီက ပြည်သူ့အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့များ (PAOs) တို့နှင့် လက်တွဲလုပ်ဆောင်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံအတွင်းနှင့် နယ်စပ်ဖြတ်ကျော် အကူအညီများ ပေးအပ်ရန် အဆိုပါအဖွဲ့အစည်းများကို ယုံကြည်ပါ။ အကယ်၍ SAC သည် UN ၏ အကူအညီပေးရေးမစ်ရှင်များကို ထိန်းချုပ်ထားမည်ဆိုပါက ၎င်းတို့ကို တိုက်ခိုက်ရန် ၎င်းတို့ရောက်ရှိအောင် အရှိန်မြှင့်ရန် ၎င်းတို့အား အသုံးချနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

ပေါလ်ဂရင်းနင်း 

( DVB English ဝက်ဘ်ဆိုက် အင်တာနက်စာမျက်နှာတွင် ဖော်ပြထားသည့် ဆောင်းပါးရှင် “Paul Greening”  ရဲ့   “Should the United Nations Engage with the Junta?” ဆောင်းပါးကို ဘာသာပြန်ဆို ဖော်ပြခြင်းဖြစ်သည်။ )