၁၃ ႀကိမ္ေျမာက္ ျပည္သူ၊ အမ်ိဳးသားႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ အသီးသီး၏ ပံုမွန္ အစည္းအေဝးမ်ားကို ဇူလိုင္လလယ္ပိုင္းတြင္ ျပန္လည္ က်င္းပခဲ့သည္။ ယခုအႀကိမ္ လႊတ္ေတာ္မ်ား စလွ်င္စခ်င္း ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဆင္ေရး ပူးေပါင္းေကာ္မတီ၏ အစီရင္ခံစာ၊ အစိုးရဘတ္ဂ်က္ကိစၥမ်ားက ေရွ႕တန္းေရာက္လာတာ ေတြ႔ရသည္။ အထူးသျဖင့္ လာမည့္ ေအာက္တိုဘာလတြင္ စတင္မည့္ အစိုးရဘတ္ဂ်က္ ေတာင္းခံထားမႈကို စိစစ္မည့္ကိစၥက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအတြက္ အလုပ္မ်ားေစမည့္ လႊတ္ေတာ္ကာလတခု ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ပူးေပါင္းေကာ္မတီ၏ အခ်က္ေပါင္း ၃၇၆၅ ပါ အစီရင္ခံႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ေဆြးေႏြးၾကမည့္ ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း ၁၂၀ ေက်ာ္၏ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားကလည္း ေစာင့္ၾကည့္စရာ ျဖစ္လာေနသည္။ လႊတ္ေတာ္မ်ား ျပန္လည္စတင္ၿပီး မ်ားမၾကာမီမွာပင္ အေရးႀကီးအဆို ၂ ခု ပယ္ခ်ခံရသည့္သတင္း ထြက္ေပၚလာတာလည္း ၾကားသိလိုက္ရသည္။ တခုက ျပည္ေထာင္စုႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီ ကိုယ္စားလွယ္တင္မည့္ မီတာခ တိုးျမႇင့္ေကာက္ခံေရးကို ဆိုင္းငံ့ထားရန္ အေရးႀကီးအဆို တင္သြင္းခြင့္မရျဖစ္ၿပီး ေနာက္တခုက ရခိုင္ႏွင့္ ခ်င္းျပည္နယ္က ၿမိဳ႕နယ္ ၉ ခုတြင္ အင္တာနက္ျဖတ္ထားျခင္းကို ျပန္လည္ခြင့္ျပဳရန္ အဆိုတင္သြင္းျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။ ၁၃ ႀကိမ္ေျမာက္ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမ်ား ျပန္လည္စတင္ၿပီ ဆိုကတည္းက အထက္ပါ ကိစၥရပ္ ၂ ခု လႊတ္ေတာ္မ်ားထံ ေရာက္လာမည္ဟု ခန္႔မွန္းမိသလို ထင္သည့္အတိုင္း ေရာက္လာခဲ့သည္။ လႊတ္ေတာ္က ခြင့္မျပဳဆိုသည့္အပိုင္းကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္မိရာ အစိုးရက ဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္ထားၿပီးျဖစ္၍ အစိုးရတရပ္အေနျဖင့္ အက်ပ္မေတြ႔ေအာင္ တင္ခြင့္မျပဳျခင္း ျဖစ္ႏိုင္ဟု သံုးသပ္ရသည္။ သို႔ေသာ္ တဖက္ကၾကည့္လွ်င္မူ မီတာခတိုးေကာက္ျခင္း ဆိုင္းင႔ံေပးရန္ အဆိုကို လႊတ္ေတာ္တြင္ တင္သြင္းခြင့္ျပဳလွ်င္ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ အစိုးရက မီတာခတိုးေကာက္ ဆိုသည္ကို လႊတ္ေတာ္မွတဆင့္ ျပည္သူက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိသြားႏိုင္သည္။ အလားတူ ရခိုင္တြင္ အင္တာနက္ျဖတ္ထားရျခင္းသည္ မည္သို႔ေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ဆိုသည္ကိုလည္း လႊတ္ေတာ္မွတဆင့္ ျပည္သူက သတင္းရသြားႏိုင္သည္။ ျပည္သူသိခြင့္ရလွ်င္ ျပည္သူက နားလည္ေပးႏိုင္ၿပီး အစိုးရအေပၚ စာနာမႈေပးႏိုင္သလို ျပည္သူ႔အသံ လႊတ္ေတာ္အသံ ဆိုသည့္ေဆာင္ပုဒ္လည္း သက္ဝင္သြားႏိုင္သည္။ ယခုေတာ့ လႊတ္ေတာ္မ်ားသည္ အစိုးရ အက်ပ္မေတြ႔ေအာင္ဆိုသည့္ ေတြးျမင္ခ်က္မ်ားႏွင့္ အေရးႀကီးအဆိုမ်ားကို ပယ္ခ်ေနသည့္အတြက္ လႊတ္ေတာ္မ်ားသည္ အစိုးရကို ငဲ့လြန္းသည္ဟု ဆိုလိုက္ခ်င္သည္။ အျခားတဖက္တြင္လည္း အန္အယ္လ္ဒီအစိုးရႏွင့္ အန္အယ္လ္ဒီလႊတ္ေတာ္ ဘာလုပ္လုပ္ တင့္တယ္ေနေတာ့သည္ဟု ေဝဖန္စရာလည္း ျဖစ္သည္။ ေခတ္စားေနသည့္စကားႏွင့္ ဆိုရလွ်င္မူ ထိန္းေက်ာင္းျခင္းအႏုပညာႏွင့္ ငဲ့ကြက္ျခင္းအႏုပညာတို႔ ေရာေထြးယွက္တင္ေနသည္ဟု ဆိုရေပမည္။