"စိန္လိုခ်င္ရင္…စိန္ျဖစ္္ရမယ္……အိမ္လိုခ်င္ရင္ အိမ္ျဖစ္ရမယ္….စိန္လိုခ်င္ရင္ စိန္ေတြ ျဖစ္ရမယ္ကြယ္….အိမ္လိုခ်င္ရင္ အိမ္ေတြ ျဖစ္ရမယ္ကြယ္….." ဆိုတဲ့ စိုးစႏၵာထြန္းရဲ႕သီခ်င္းသံက မႏၱေလးက်ံဳးနံေဘး၀န္းက်င္မွာ ပ်ံ႔လြင့္ေနတယ္။ ၀ါဆို၊ ၀ါေခါင္ ေရေဖာင္ေဖာင္ဆုိတဲ့အခ်ိန္မုိ႔ က်ံဳးေရျပင္ကို ျဖတ္တိုက္လာတဲ့ ေတာင္ေလၾကမ္းၾကမ္းက က်ံဳးေရနံ႔သင္းသင္းနဲ႔ ေတးသီခ်င္းသံကုိ ေဆာင္ယူလာေနတယ္။ သီခ်င္းသံေတြ ပ်ံ႔လြင့္လာတဲ့ ေနရာကေတာ့ က်ံဳးနံေဘးက အစုိးရ ေအာင္ဘာေလထီလက္မွတ္ ေရာင္းတဲ့ ထီသည္လွည္းေလးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လကုန္ခ်ိန္ေတြတိုင္း က်ံဳးရဲ႕ အေနာက္ဘက္နဲ႔ ေတာင္ဘက္ က်ဳံးေဘးလမ္းတေလွ်ာက္မွာ ထီလွည္းတန္းႀကီးကို တေမွ်ာ္တေခၚႀကီး ျမင္ေတြ႔ရတာဟာလည္း မႏၱေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ ခ်စ္စဖြယ္ ႐ႈျမင္ကြင္းတခုလည္း ျဖစ္တယ္။ ထီလွည္းေတြ အားလံုးနီးပါးကို အစိမ္းေရာင္မီးႀကိဳးေလးေတြနဲ႔ အလွဆင္ထားတယ္။ မီးလုံးေလးေတြ ကၽြိတတုတ္ မွတ္တုတ္။ တခ်ိဳ႕လွည္းေတြမွာ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္ပံု ပိုစတာႀကီးေတြ ကပ္ထားတယ္။ ေအာင္သေျပပန္းကို ပန္းအိုးထိုးထားတယ္။ လွည္းေပၚမွာ အသံက်ယ္က်ယ္ ထုတ္လႊတ္ေပးႏိုင္တဲ့ ေဆာင္းေဘာက္ ၂ လံုး၊ ဘက္ထရီအိုးေတြ တင္ထားတယ္။ တခ်ိဳ႕လွည္းေလးေတြမွာေတာ့ ၾကည့္မွန္ အ၀ိုင္းေသးေသးေလးေတြ လွည္းမွာ ခ်ိတ္ထားတယ္။ မွန္ၾကည့္ဖို႔လား၊ ေစ်း၀ယ္ေခၚတဲ့သေဘာလား၊ ဖုန္းေရႊလား ဘာလားေတာ့ မေျပာတတ္။ ထီလွည္းအမ်ားစုကေတာ့ မိုးယံ ေရႊလမင္းနဲ႔ ျမတ္ဆုကုေဋ၊ ေရႊျမန္မာ အစရွိတဲ့ ထီဆိုင္ႀကီးေတြက ထီလက္မွတ္ေတြကိုသာ ေရာင္းခ်ၾကေပမယ့္ ထီလွည္းနာမည္ေတြကိုေတာ့ ေရႊမန္းသား၊ ထာ၀ရလွ ေစခ်င္သူ၊ ေငြရတနာဥယ်ာဥ္၊ ႀကံတိုင္းေအာင္ သန္းဆုယာဥ္ဆိုၿပီး ကံေကာင္းေစတဲ့ နိမိတ္ေဆာင္တဲ့ နာမည္အသီးသီးကို ေရးထိုးထားတယ္။ လကုန္ရက္ေတြတိုင္း အဲ့ဒီလိုအျပင္အဆင္နဲ႔ ထီိသည္လွည္းေလးေတြဟာ က်ံဳးနံေဘးမွာ ညလံုးေပါက္ ထီေရာင္းခ်ေလ့ရွိတယ္။ ညေန ေမွာင္စပ်ိဳးခ်ိန္ကေန ေနာက္တေန႔ မနက္ ၈ နာရီေလာက္အထိ ညလံုးေပါက္ေရာင္းၾကတာပါ။ လစဥ္ ၂၈ ရက္ေန႔ေလာက္ကစၿပီး ညစဥ္ညတိုင္း ေရာင္းေလ့ရွိၾကၿပီး ေနာက္လရဲ႕ လဆန္း ၁ ရက္ေန႔ မနက္ပိုင္း ထီဖြင့္ခ်ိန္ေလာက္အထိ ေရာင္းခ်ၾကတယ္။ လကုန္ေန႔႔ ညအခ်ိန္ကေတာ့ အေရာင္းရဆံုး အခ်ိန္ေတြေပါ့။ ႐ုံးက လခထုတ္ၿပီး ရတဲ့ေငြေလးထဲက ဖဲ့ၿပီး ဘ၀ေျပာင္းႏိုးႏိုး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရႊအိပ္မက္ေတြနဲ႔ ထီထုိးသူေတြဟာ လကုန္ရက္ ညေနခင္းမွာ အမ်ားဆုံးေပါ႔။ ေနာက္ေန႔ဆုိ ထီဖြင့္ၿပီ။ ထီဆုႀကီးေပါက္လုိ႔ကေတာ႔ ဘ၀ေျပာင္းၿပီေပါ႔။ လူ တသန္းမွ တေယာက္ေလာက္သာ ဆုႀကီးေပါက္ႏိုင္ခြင့္ရွိတာ ျဖစ္ေပမယ့္ ထီထုိးၿပီးရင္ စိတ္ကူးယဥ္ရတာ အရသာပါပဲ။ လူတုိင္းဟာ ထီေပါက္တာ၊ မေပါက္တာ အပထား စိတ္ကူးေလးေတာ့ ၾကာၾကာယဥ္ရေလ တန္ေလေပါ႔။ ဒါေပမယ့္ မတတ္ႏိုင္သူေတြက လကုန္မွ ထီထုိးၿပီး တညသာ စိတ္ကူးယဥ္ခြင့္ရၾကတယ္။ လကုန္တဲ့ေန႔ရက္ပိုင္းေလးမွာ ေရာင္းရတဲ့ ထီလက္မွတ္အေစာင္ေရဟာ နည္းနည္းေနာေနာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ထီလွည္းတလွည္းကို ပွ်မ္းမွ် ထီလက္မွတ္ေစာင္ေရ ၄၀၀ ကေန ၅၀၀ ေလာက္အထိ ေရာင္းရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထီသည္လွည္းအမ်ားစုဟာ လကုန္ရက္ေတြတိုင္း က်ံဳးနံေဘးမွာ ထီေရာင္းခ်ဖို႔အေရး တက္ႂကြၾကတယ္။ ထီသည္အမ်ားစုဟာ လစဥ္ ၂၈ ရက္ကေန လကုန္ရက္ ၃၀-၃၁ ရက္ေန႔အထိ က်ံဳးနံေဘးမွာ အဓိက ေနရာယူၿပီး ေရာင္းတယ္။ က်န္တဲ့ရက္ေတြမွာေတာ့ ရပ္ကြက္ေတြထဲမွာ လွည့္ေရာင္းၾကတယ္။ အဲ့ဒီလုိ ေရာင္းရင္း လကုန္ရက္ က်ံဳးေဘးမွာ အင္တိုင္အားတိုက္ ေရာင္းခ်ႏိုင္ဖို႔ အားေမြးၾကပါတယ္။ ကဳ်ံုးေဘးမွာ ညလံုးေပါက္ ထီေရာင္းရမယ့္ရက္ေတြ ေရာက္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ရာသီဥတု ဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုး ေပေတၿပီး တညလံုး ထိုင္ေစာင့္ေရာင္းရေတာ့တာပါပဲ။ အဲဒီလို မေရာင္းလို႔လည္း မျဖစ္ဘူးေလ။ ပိုတဲ့ထီလက္မွတ္ေတြကို ဆိုင္ေတြ ျပန္သြင္းလို႔မွ မရဘဲ။ ယူကတည္းက အျပတ္ယူခဲ့ရတာ။  ကုန္ေအာင္ ေရာင္းၾကရေတာ့တာေပါ့။ ေရာင္းတဲ့အခါမွာ ထီတေစာင္ကို က်ပ္ ၂၉၀ နဲ႔ တဆင့္ယူၿပီး က်ပ္ ၃၅၀ နဲ႔ ျပန္ေရာင္းတယ္လို႔ က်ံဳးေဘးက ထီသည္အမ်ားစုက ဆိုၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထီတေစာင္တိုင္း တေစာင္တိုင္းကို ၆၀ က်ပ္ျမတ္တယ္။ က်ံုးေဘးမွာ လကုန္ရက္တိုင္း ေရာင္းရတဲ့ ထီေစာင္ေရဟာ ၄၀၀ ကေန ၅၀၀ ၾကားရွိလို႔ ၃၊ ၄ ရက္အတြင္း ေငြက်ပ္ ၃ ေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ အျမတ္ရၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က လဆန္း ၁ ရက္ ထီဖြင့္ခါနီးက်မွ ထီကို အသည္းအသန္ထိုးတတ္တဲ့ အေလ့အထရွိသလို တခ်ိဳ႕ကေတာ့လည္း လကုန္ရက္မွ လစာထုတ္ၿပီး ထီထိုးေလ့ ရွိၾကတာေၾကာင့္ လကုန္ရက္ေတြမွာ က်ံဳးနံေဘး ညလံုးေပါက္ ထီေရာင္းတဲ့ အေလ့အထဟာ မႏၱေလးမွာ တေန႔တျခား ေခတ္စားလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ံဳးေလးဘက္ေလးတန္ရွိတာကိုမွ အေနာက္ဘက္က်ံဳးနဲ႔ ေတာင္ဘက္က်ံဳးေထာင့္ေတြမွာ ထီလွည္းေတြဟာ ေနရာယူ စခန္းခ်ေလ့ရွိတယ္။ လူအသြားအလာလည္း မ်ားတဲ့လမ္းျဖစ္လို႔ လမ္းႀကံဳရင္းျဖစ္ျဖစ္ အလြယ္တကူ ထီထိုးႏိုင္ဖို႔အတြက္ က်ံဳးေဘးဟာ အကြက္အကြင္းေကာင္းတခု ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဟုတ္လည္း ဟုတ္ပါေပတယ္။ ေရႊမန္းသူ ေရႊမန္းသားေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ လကုန္ရက္ေရာက္ရင္ အလြယ္တကူ ထီထိုးဖို႔ က်ံဳးေဘးက ထီသည္အတန္းလိုက္ႀကီးကိုပဲ မ်က္စိထဲ ေျပးျမင္တတ္ၾကတာကုိး။ မႏၱေလးက်ံုဳးနံေဘးမွာ ထီသည္လွည္းေတြ စတင္ေရာင္းခ်ခဲ့ၾကတဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းကို ေသခ်ာျပန္လွန္ ေျပာျပရမယ္ဆိုရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္၊ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ၀န္းက်င္ေလာက္ကတည္းက စခဲ့တာလို႔ ေျပာရပါမယ္တဲ့။ အဲဒီစေရာင္းတဲ့ အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ထီလွည္း စုစုေပါင္းမွ ၂၀ ေက်ာ္သာ ရွိခဲ့ၿပီး ဒီေန႔အခ်ိန္မွာေတာ့ လကုန္ရက္ေတြတိုင္း ထီလွည္းေလးေတြ  ၅၀ ရွိေနၿပီျဖစ္တယ္။ အခု လကုန္ရက္ ေရာကျ္ပန္ပါၿပီ။ ဒီလိုအခ်ိန္ေတြမွာဆိုရင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ရဲ႕အထင္ကရ က်ံဳးႀကီးရဲ႕ ေတာင္ဘက္နဲ႔ အေနာက္ဘက္ေနရာေတြမွာ ထီသည္လွည္းေတြ ျပည့္ေနၾကပါၿပီ။ မွိတ္ခ်ည္ လင္းခ်ည္ မီးလုံးအလွေတြ ထြန္းလုိ႔… စိန္လိုခ်င္ရင္စိန္ျဖစ္ရမယ္… အိမ္လိုခ်င္ရင္အိမ္ျဖစ္ရမယ္... ဆုိတဲ့ ရာစုႏွစ္၀က္ေလာက္ ၾကာၿပီျဖစ္ေပမယ့္ မ႐ုိးႏိုင္တဲ႔ သူေဌး၀ါဒသီခ်င္းလုိ ေတးသီခ်င္းေတြကုိ အက်ယ္ႀကီးဖြင့္လုိ႔ ထီထုိးမယ့္သူေတြကုိ ဆဲြေဆာင္ေနတယ္။ ေရႊေရာင္အိပ္မက္ေတြနဲ႔ လူေတြဟာ ကုိယ္စားရမယ့္ ဆန္ဖုိးဆီဖုိးေလးေတြထဲက ျခစ္ျခဳတ္ဖဲ့ထုတ္ၿပီး အစုိးရ ေအာင္ဘာေလထီကုိ သဲႀကီးမဲႀကီး လာထုိး ၾကေပဦးေတာ့မယ္။ ေအးမြန္ရာျပည့္