ေခတ္ႀကီးက တုိးတက္လာေတာ့ လူတုိင္းလုိလုိက လက္ကုိင္ဖုန္းကုိယ္စီ ကုိယ္စီ ကုိင္ ေနၾကတယ္။ ဖုန္းထဲက ကင္မရာေတြကလည္း အရည္အေသြး ေကာင္းတယ္။ ၿပီးေတာ႔ အရင္ကလုိ ဓာတ္ပုံေတြကူး၊ ပုံႀကီးေတြခ်ဲ႕ တခမ္းတနား အိမ္နံရံမွာ ခ်ိတ္ဆဲြဆုိတာမ်ိဳး လုပ္တာက နည္းလာတယ္။ ဒီေတာ႔ မဂၤလာအခမ္းအနားမွာ ဓာတ္ပုံဆရာကုိ ငွားေတာ့ငွားပါရဲ႕ အလုပ္ကေတာ႔ မျဖစ္ေတာ႔ဘူး။ အရင္ကေတာ႔ မိသားစုေတြ ဆုံျဖစ္တုန္းဆုိၿပီး အုပ္စုလုိက္ ဓာတ္ပုံရုိက္တယ္ဆုိရင္ေတာ႔ ဓာတ္ပုံဆရာက ရုိက္စားေပါ႔။ အုပ္စုထဲ ပါသမွ်လူေတြက အမွတ္တရ လုိခ်င္ၾကေတာ႔ လူမ်ားမ်ား ပါရင္ပါသေလာက္ ဓာတ္ပုံေတြ ကူးေပးရတာ။ ခုကာလကေတာ႔ အုပ္စုလုိက္ ဓာတ္ပုံရုိက္ၿပီဆုိရင္ ဓာတ္ပုံဆရာက ကုိယ့္ကင္မရာနဲ႔ ကုိယ္ ရုိက္ရတာက နည္းနည္း၊ ဟုိလူ ဒီလူက သူတုိ႔ ဖုန္းေလးေတြ ကုိယ္စီကုိယ္စီ ေပးထားၿပီး ရုိက္ခုိင္းတာမုိ႔ ဓာတ္ပုံဆရာ ခမ်ာ ဓာတ္ပုံရုိက္ေပးရတဲ႔လူပဲ ျဖစ္ေနရတယ္။ ဖုန္းနဲ႔ရုိက္တဲ႔သူေတြက ဓာတ္ပုံလည္း ျပန္မကူးေတာ႔ဘူး။ ၾကည့္ခ်င္ရင္ ဖုန္းထဲပဲ ျပန္ၾကည့္ေတာ႔တယ္။ “တခါတခါ ဖုန္း ၄၊ ၅၊ ၆ လံုး ေပးထားၿပီး ရုိက္ခုိင္းေတာ့ (အိတ္ေတြ အမ်ားႀကီးပါတဲ႔) ဓာတ္ပုံဆရာရဲ႕အကၤ် ီအိတ္ေတြကအရင္က ဖလင္လိပ္ထည့္တာ။ ခုေတာ႔ ဖုန္းေတြ ထည့္ရတာ ျဖစ္ေနၿပီ” လုိ႔ ဓာတ္ပုံ ကုိေဇာ္ေဇာ္ (ဘုိအဖဲြ႔) က ေျပာတယ္။ ခုကာလမွာ ဒီဂ်စ္တယ္ ကင္မရာေပါက္စေလးေတြကုိလည္း လူတုိင္းကုိင္ၾက ဓာတ္ပုံေတြ ရုိက္ၾက ၊ ပုံေတြကုိ ျပန္ကူးျပန္ေတာ့ ၁ ပံုကုိ က်ပ္ ၁၀၀ ေတာင္ မကုန္က်ဘူး။ ခုရုိက္ ခုကူး ခုေစာင္႔ယူ ခုရတဲ႔ေခတ္။ မဂၤလာမွတ္တမ္းဓာတ္ပုံေတြကေတာ႔ ဒါေလာက္ ေစ်းမေပါဘူး။ ဓာတ္ပုံကူးခကုိ သိေနတဲ႔သူေတြက မဂၤလာမွတ္တမ္းဓာတ္ပုံဆရာကုိ ေစ်းႀကီးတယ္၊ ေဆာ္တယ္လုိ႔ ေျပာတာမ်ိဳးလည္း ရွိတယ္။ “သူတုိ႔ဘက္ကၾကည့္ရင္ ကူးခပဲရွိတယ္ ထင္တာ။ က်ေနာ္တို႔က ဓာတ္ပံုတုိက္တခု ထူေထာင္ထားရင္ အခြန္အခ အမ်ိဴးစုံ ေဆာင္ရတယ္။ ၀ယ္ထားရတဲ႔ကင္မရာႀကီးေတြက အထုတ္ေဖာက္လုိက္တာနဲ႔ တန္ဖုိးက က်သြားၿပီ။ ပုံကူးရာမွာ က်ေနာ္တို႔က နားလည္ေနေတာ႔ ဆုိင္က သူမ်ားကူးတဲ့ေဆးနဲ႔ ကူးမေပးဘူး။ က်ေနာ္တို႔အတြက္ ကူးတဲ့ေဆးက ပုိေကာင္းတယ္။ ကူးခလည္း ပုိယူတယ္” လုိ႔ ကုိိေဇာ္ေဇာ္ ( ဓာတ္ပုံဘုိ အဖဲြ႔) ကေျပာတယ္။ ဖုန္းနဲ႔ ရုိက္တာ ေထာင္႔မေစ႔ခဲ႔ရင္ ေျခမခုိင္ လက္ၿမဲ သေဘာမ်ိဳးပဲ ဓာတ္ပုံဆရာ ကုိငွားသူက ပုိမ်ားလာတယ္။ အရင္က မဂၤလာေဆာင္တေဆာင္ကုိ ပုံ ၂၀၀ - ၃၀၀ အနည္းဆုံး ကူးရတယ္။ ခုေတာ႔ ဓာတ္ပုံဆရာကုိ ပုံ ၅၀ ပဲ ကူးပါ၊ ၁၀၀ ပဲ ကူးပါဆုိတာ မ်ိဳး ကန္႔သတ္လာတယ္။ မဂၤလာေဆာင္မွတ္တမ္းဓာတ္ပုံဆရာေတြ မဂၤလာပဲြ ရုိက္ရတာ ေလ်ာ႔လာတယ္။ စီဒီပဲ ခုတ္ေပးပါ၊ လက္ေတာ႔ပ္ထဲ ထည့္ေပးပါ၊ Stick ထဲပဲထည့္ ပါဆုိတာေတြ ရွိလာတယ္။ သူတုိ႔အတြက္ အသက္ရႈေပါက္ က်န္ေသးတာကေတာ႔ ယခုေနာက္ထပ္ ေခတ္စားလာတဲ႔ Pre Wedding ေခၚတဲ႔ မဂၤလာပဲြမတုိင္ခင္ အႀကိဳဓာတ္ပုံ အလွရုိက္တာပါ။ ပြဲႀကိဳ အလွဓာတ္ပုံကုိ မဂၤလာဧည့္ခံပြဲမွာ ပုံအႀကီးႀကီးေတြ ကူးၿပီး တခမ္းတနား ျပထားတာ ေခတ္စားလာတယ္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ရႈခင္းလွတဲ႔ေနရာေတြကုိ မဂၤလာ၀တ္စုံအမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္း ေအာက္ဒုိးထြက္ရုိက္ၿပီး ပုံႀကီးလည္းကူးတယ္၊ မဂၤလာပဲြမွာ ပရုိဂ်က္ တာနဲ႔ထုိးျပၿပီး ဧည္ခံတယ္။ မဂၤလာ၀တ္စုံကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိတယ္။ ျမန္မာ႔ရုိးရာ၊ တုိက္ပုံေခါင္းေပါင္း နဲ႔ ထုိင္မသိမ္းနဲ႔ မဟာဆန္ဆန္ ရွိတယ္။ အေနာက္တုိင္းဆန္ဆန္ ေဘာင္းဘီ၊ ဂ်က္ကက္နဲ႔ ဂါ၀န္ျဖဴနဲ႔လည္း ရွိတယ္။ အခ်ိဳ႕က စစ္၀တ္စုံ၀တ္ၿပီး ခ်ီတက္လာတာလည္း ရွိတယ္။ မဂၤလာ၀တ္စုံကုိ တတ္ႏိုင္တဲ႔လူက အပုိင္၀ယ္တယ္၊ ခ်ဳပ္တယ္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ႔ တပြဲတုိးပဲ ၀တ္တာ တသက္လုံး၀တ္ရတာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ဆုိၿပီး ငွား၀တ္တယ္။ မဂၤလာ၀တ္စုံ ငွားတဲ႔ဆုိင္ေတြလည္း ၿမိဳ႕ရြာတုိင္းမွာ ရွိေနပါၿပီ။ သိပ္တတ္ႏိုင္တဲ႔ သတုိ႔သားနဲ႔ သတုိ႔သမီးေတြကေတာ႔ မဂၤလာပဲြတပြဲစာ ဒီဇုိင္နာ အပ္တယ္။ မ်ိဳးမင္းစုိးဆုိ မ်ိဳးမင္းစုိး၊ မ်ိဳးလိႈင္ဆုိ မ်ိဳးလိႈင္ ဒီဇုိင္းပညာရွင္နဲ႔ သီးသန္႔ အပ္၀တ္တယ္။ “အခ်ိဳ႕က ခရမ္းေရာင္လႊမ္းတဲ႔ မဂၤလာပဲြ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆုိၿပီး သတုိ႔သမီး၊ သတုိ႔သား၊ မိဘႏွစ္ဘက္၊ ပန္းႀကဲ၊ အပ်ိဳရံ၊ လူပ်ိဳရံကအစ မဂၤလာတပြဲလုံး စိတ္ႀကိဳက္ အေရာင္ တေရာင္တည္း ျဖစ္ေအာင္ ဒီဇုိင္နာနဲ႔ အပ္ၿပီး ခ်ဳပ္၀တ္တာမ်ိဳးလည္း ေခတ္စားလာတယ္”လုိ႔ ကုိေဇာ္ေဇာ္က ေျပာျပတယ္။ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းက ေျပာင္းလဲေနတာနဲ႔အညီ မဂၤလာပဲြဆင္ယင္ပုံကလည္း ေျပာင္းလဲလာ ေနပါတယ္။ ေက်ာ္ရင္ျမင့္