ေနာင္ႏွစ္ခါလည္း ဆီးလို႔ႀကိဳကြယ္..ေမာင္ႀကီးလာပါမယ္ ... ဟု လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ေသာ မႏၲေလးေရွးေဟာင္းသႀကၤန္ ...၊ အခု ...။ နိဂံုးကမၸတ္၊ အဆံုးသတ္ၿပီေလာ ...။ ၏ေဆာင္းႏွင္းေငြ႔ မပ်ယ္မီမွာပင္ သႀကၤန္ခံစားမႈက ပူး၀င္လာေခ်ၿပီ။ သည္လို ခံစားမႈေလးေတြ ပူး၀င္လာေတာ့ အိမ္ရွိ သႀကၤန္သီခ်င္းမူရင္း အေဟာင္း ေလးေတြ ျပန္ရွာ နားေထာင္ကာ ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ အတိတ္စာမ်က္ႏွာမ်ားကို ျပန္လွန္ရသည္ခ်ည္း။ သႀကၤန္ ရင္ခုန္သံကလည္း အတိတ္မွာပဲ က်န္ရစ္ခဲ့သည္ေလ။ တူးပို႔ တူးပို႔ ဒိုးဆစ္သံနဲ႔ အတူ ပိေတာက္ပြင့္ေတြ လႈပ္ခါေန၏။ အစိမ္းစြက္ေသာ အ၀ါေရာင္ပံုရိပ္ေတြ ယိမ္းထိုးသြားသည္။ (က) ထိုႏွစ္တြင္ အိမ္ေရွ႕ပိေတာက္ပင္က ရွားရွားပါးပါး ပိေတာက္ေတြ ႀကိဳပြင့္သည္။ သႀကၤန္ေရာက္ဖို႔ ၁ လနီးပါးေတာ့ လိုေသး။ သို႔ေသာ္ ၀င္းထိပ္ ကိုဘစိမ္းလက္ဖက္ရည္ဆုိင္ေရွ႕ မန္က်ည္းပင္ႀကီးမွာ သႀကၤန္ေၾကာ္ျငာဆုိင္းဘုတ္ေတြ ပလူပ်ံေန၏။ လွထိပ္တင္ .. ေရသဘင္ ၀င္ေၾကး ၁၅ က်ပ္ႏွင့္စာရင္း ေပးႏုိင္ၿပီ ျမရိပ္ညိဳေတာင္သမန္ႏွင့္ ေျမာင္ပတ္ယံမန္းေျမအေမာ့မွာ သလႅာသက္ဦးတို႔ေပ်ာ္မည္ ေႏြဦးေပါက္မို႔ တစ္ေခါက္တစ္ခါ ... မန္းၿမိဳ႕ေတာ္မွာ အလည္လာခဲ့ေပါ့၊ ေတာကသာဂိတို႔ သႀကၤန္၀ယ္ အျမင္မေတာ္တာေတြ ေျပာခ်င္လြန္းလို႔ ၀င္ေၾကး ၂၀ က်ပ္ သႀကၤန္ေၾကာ္ျငာဆုိင္းဘုတ္ေတြနဲ႔အတူ အရပ္ထဲ၊ ၀င္းထဲ၊ ျပထဲမွာ သႀကၤန္တီးလံုး တိုက္သံေတြ ၾကားလာရ၏။ ၀င္းလယ္ကြက္လပ္ႀကီးထဲ ေအာက္လင္းမီးေတြ ထိန္ထိန္ထြန္းၿပီး တီးလံုးတုိက္၊ သီခ်င္းတိုက္၊ အကတုိက္ၾကသည္။ သည္ကတည္း က စြဲၿငိဖြယ္၊ ႏွစ္သက္ဖြယ္ သႀကၤန္သီခ်င္းေတြက အရပ္ထဲ၊ ေစ်းထဲအထိ ပ်ံ႕လြင့္ေနရာယူခဲ့ၿပီ။ သည္ႏွစ္ သႀကၤန္အတြက္ ဗဟို ဆုေပးမ႑ပ္ႀကီးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္းမႀကီးေပၚ ဟံသာ၀တီ သတင္းစာ တုိက္ႀကီးေရွ႕မွာ ေဆာက္မွာတဲ့။ သစ္သားေတြပင္ ခ်ထားၿပီးၿပီတဲ့။ ဗဟိုမ႑ပ္အတြက္ သႀကၤန္ယိမ္းအဖြဲ႔ကို ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ ၁ မွာ တုိက္ေနၾကၿပီ။ ဌာနဆုိင္ရာအသီးသီးက မန္းၿမိဳ႕သူ ညိဳျပာညက္တို႔ ယဥ္ယဥ္ေၾကာ့ေၾကာ့ သီဆိုကခုန္ၾကေပါ့။ ေရႊမန္းေမတဲ့၊ ယမင္းေရႊစင္တဲ့၊ ယမင္းသူဇာတဲ့၊ ပတၱျမားသူဇာတဲ့၊ ေမထား၀ယ္တဲ့၊ ငုေရႊ၀ါတဲ့၊ ေမသစ္လြင္တဲ့၊ အကေကာင္း အမ်ိဳးသမီး ေရသဘင္အဖြဲ႔ေတြက ႏွစ္စဥ္ ပရိသတ္အာ႐ံုစိုက္စရာေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနသည္။ ထိုႏွစ္ ဗဟိုမ႑ပ္မွာ သႀကၤန္ယိမ္းအကကို မႏၲေလးပန္တ်ာက အကနည္းျပ ဆရာမေလးက တာ၀န္ယူသတဲ့။ ထိုသတင္းကလည္း ဟံသာ၀တီသတင္းစာမွာ ေဖာ္ျပပါ ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ ၁ မွာ အကတိုက္ေနေသာ ဗဟိုမ႑ပ္ယိမ္းအဖြဲ႔ကို ၿမိဳ႕လူထုက စိတ္၀င္စားေနသည္။ အျခားအသင္းအဖြဲ႔ အကတုိက္၊ တီးလံုးတုိက္ၾကတာ ၀င္းထဲ၊ ရပ္ထဲမို႔ သီခ်င္းေတြ၊ အကေတြ ႀကိဳတင္နားဆင္ ျမင္ေတြ႔ရေသာ္လည္း ဗဟိုမ႑ပ္အဖြဲ႔က ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ ၁ မွာ တံခါးပိတ္ တီးလံုးတိုက္တာမို႔ သူတို႔ သီခ်င္း၊ သူတို႔အကေတြ ႀကိဳၾကားခြင့္၊ ႀကိဳျမင္ခြင့္မရေသး။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ပိုမိုၾကားလိုျမင္လိုၾကသည္။ သည္ဆႏၵက သႀကၤန္အႀကိဳေန႔မတုိင္မီ ၁ ရက္ႀကိဳ ၀တ္စံုျပည့္ ျပင္ဆင္ ေဖ်ာ္ေျဖသည့္ညမွာ ျပည့္ေခ်ၿပီ။ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္အသင္းေတြ မရွိေသးသည္မို႔ ဗဟိုမ႑ပ္က သီခ်င္းေတြ၊ အကေတြခ်ည္း ဆက္တုိက္ၾကည့္႐ႈရမည္မို႔လည္း ပရိသတ္က ခဲခဲ လႈပ္ေန၏။ ေျမာက္ဘက္ ၂၉ လမ္းထိပ္ ဘဂ၀မ္ဒတ္စ္ဘာဘူတုိက္အနီးကပင္ ယာဥ္အ၀င္အထြက္ မရွိရေအာင္ သံဆူးႀကိဳးေတြနဲ႔ လမ္းပိတ္ထားရ၏။ ထို႔အတူ ေတာင္ဘက္ ၃၁ လမ္းထိပ္ ေရႊေမာင္းတိုက္အနီးကလည္း အလားတူ လမ္းပိတ္ထားရသည္။ ထိုျပ ေပါက္မ်ားအတြင္း ပရိသတ္က အျပည့္အက်ပ္ ညပ္လို႔။ ဟံသာ၀တီ သတင္းစာတုိက္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ နီညိဳေရာင္ ေရွးေဟာင္းအုတ္တိုက္ႀကီးေရွ႕က ဗဟိုမ႑ပ္ႀကီးကလည္း မီးေရာင္မ်ားေအာက္ ခံ့ညားလွပေန၏။ ကခြင္စင္က ပိုမိုက်ယ္၀န္းသည္။ ျမန္မာမႈပန္းကႏုတ္ေတြ ျပင္ဆင္ထားေသာ ေနာက္ခံစင္ျမင့္ေရွ႕မွာ ပဥၥ႐ူပ႐ုပ္ႀကီးနဲ႔ မွန္စီေရႊခ်ဆုိင္း၀ိုင္းႀကီးက ေနရာ ယူထားသည္။ ျမန္မာ့ဆုိင္း၀ိုင္းႀကီး၏ ဘယ္ဘက္မွာ နီကယ္ေရာင္ ေတာက္ပေနေသာ ေလမႈတ္တူရိယာမ်ားနဲ႔ ေခတ္ေပၚတီး၀ိုင္း။ စင္ေပၚမွာ တီးမႈတ္သီဆိုကခုန္မည့္သူမ်ားမွအပ အခုလို ဆိုဖာခံုႀကီးမ်ား၊ ဆက္တီမ်ားနဲ႔ စားေသာက္ဖြယ္ရာအစံုအလင္ျဖင့္ ဇိမ္ခံ အသားယူၾကမည့္ မိသားစုမ်ား၊ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ား မရွိၾကေသး။ တီးမႈတ္သီဆို ကခုန္မည့္ အႏုပညာရွင္မ်ား၏ မိသားစုမ်ား၊ ၿမိဳ႕ခံ စာေပဂီတသဘင္ အႏုပညာရွင္မ်ား၊ သတင္းစာဆရာမ်ားနဲ႔ အကဲျဖတ္မ်ားအတြက္သာ ကခြင္စင္ႀကီး တဖက္တခ်က္မွာ ေခါက္ကုလားထုိင္မ်ား စီတန္းခ်ထားသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုစင္က ကခြင္စင္ထက္ ႏွိမ့္ထား၏။ တေျပးညီမဟုတ္ ...။ ပါသည္ဆို႐ံု ...။ အႀကိဳ႕အရင္ညကပင္ ဗဟိုမ႑ပ္က သီခ်င္းေတြက ပရိသတ္ရင္ထဲ စြဲသြားသည္။ ထိုသီခ်င္းမ်ားနဲ႔ အတူ ထူးျခားစြာ ညက္ေညာလွပေသာ ကကြက္မ်ားကလည္း ပရိသတ္ကို တသသ ျဖစ္သြားေစ၏။ နားဆင္ၾကည့္ပါဦးေလ ... အို .. အေမာင္လူသား အသင္ ဟိုမွာၾကည့္စမ္း ..၊ အခိုင့္အခိုင္ေ၀ဆာလြင္ ... ေ၀ျဖာပြင့္လန္း .. ပန္းမ်ိဳးတစ္ရာစံုလင္ ဒီအတာေရသဘင္ ေရာက္ျပန္ေလလွ်င္ ... အျမင္မဆန္း၊ ညစ္ႏြမ္းသမွ် ေရစင္ပက္ဖ်န္းရႊင္လန္းေစခ်င္... (ခ) ထိုႏွစ္က အမ်ိဳးသား အလွျပယာဥ္ ထဲမွာ နာမည္ႀကီးေန တာက ေစတ နာ ျဖစ္၏။ မႏၲေလး ေဆးတကၠသိုလ္ က အႏုပညာ၀ါသနာရွင္မ်ား ဟု ဆိုသည္ထက္ အဆိုအတီးတြင္ ပညာရွင္မ်ားဟုပင္ ဆုိရေလာက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအျပင္ ဂုဏ္ထူးဦးသိန္းႏုိင္ကဲ့ သို႔ေသာ ျပင္ပပညာရွင္ ကလည္း ၀န္းရံသည္။ ဂုဏ္ထူး ဦးသိန္းႏုိင္၏ သႀကၤန္နဲ႔ ပတ္သက္သည့္၊ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ပတ္သက္သည့္ ပရိကံစကားမ်ားကလည္း ပရိသတ္ေထာင္ေသာင္း ညႊတ္က် သြားေလာက္သည္။ ထိုစိန္ပြင့္မ်ားကို ပတၱျမားရံသည့္အေနနဲ႔ မႏၲေလး မွ ေအာ္တိုဆိုက္ဆိုဖုန္း ေလမႈတ္ပညာရွင္လူငယ္တဦးကလည္း ေစတနာ မွာ ပါ၀င္လာသည္။ သူက ေအာ္တို ဆုိက္ဆိုဖုန္းကို ျမန္မာ့ႏွဲ၀ိဇၨာတေယာက္ကဲ့သို႔ ႏုိင္နင္းလွသည္။ ျမန္မာမႈသံစဥ္မ်ားကို ေအာ္တိုဆိုက္ဆိုဖုန္းျဖင့္ အတြဲ႔အႏြဲ႔၊ အမဲ့အရြဲ႕၊ အဆြဲအဖဲ့မ်ားျဖင့္ မနားတမ္း ဒရစပ္ မႈတ္ႏိုင္သူလည္း ျဖစ္သည္။ သႀကၤန္အႀကိဳေန႔ကတည္းက ေစတနာ အလွျပယာဥ္က ေတာင္ျပင္တ၀ိုက္မွာ လွည့္လည္ ေဖ်ာ္ေျဖရင္း နာမည္ေက်ာ္မင္းသမီးမ်ား ဦးစီးေသာ အမ်ိဳးသမီးမ႑ပ္မ်ားတြင္ ေအာ္တို ဆိုက္ဆိုဖုန္းနဲ႔ မင္းသမီးမ်ား ၿပိဳင္ပြဲသတင္းက တၿမိဳ႕လံုးတမု ဟုတ္ခ်င္းပ်ံ႕ႏွံ႔သြားေတာ့၏။ ဘယ္ မ႑ပ္မွာ ဘယ္မင္းသမီးျဖင့္ က ရင္း ပုံက်သြားလို႔တဲ့။ ဘယ္မင္းသမီးကေတာ့ ၄၅ မိနစ္အၾကာမွာ ဆက္မကႏုိင္လို႔ အ႐ံႈးေပးလိုက္ရသတဲ့စသည့္ စသည့္ သတင္းက ထိုႏွစ္သႀကၤန္၏ အမ်ိဳးသမီးဧည့္ခံ မ႑ပ္ ၁၀၀ ေက်ာ္၊ အမ်ိဳးသားအလွျပနဲ႔ သံခ်ပ္အသင္းေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္၊ စင္ခ်င္း၊ ကားခ်င္းဆက္မွ် ၿမိဳ႕လံုးကြၽတ္အုန္းအုန္းၾကြက္ၾကြက္ ညံသည္။ သႀကၤန္သီခ်င္းသံမ်ားအၾကား ထူးထူးျခားျခား ထင္ရွားထြက္ေပၚေနသည့္ သတင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕က ေမြးထုတ္ေပးသည့္ ၿမိဳ႕ခံပညာရွင္မ်ားအခ်င္းခ်င္း အႏုိင္မခံ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကသည့္ အႏုပညာၿပိဳင္ပြဲမို႔လည္း ပိုမိုစိတ္၀င္စားၾက၏။ ေစတနာ အလွျပယာဥ္၏ ေအာ္တိုဆိုက္ဆိုဖုန္းအစြမ္းက ၿပိဳင္ပြဲတုိင္းမွာ အႏုိင္ခ်ည္းျဖစ္ေနသည္။ အႀကိဳ၊၊ အက်၊၊ အၾကတ္ .. ရက္မ်ားအထိ..။ ကဲ ..သႀကၤန္အတက္ေန႔ေရာက္ၿပီ။ ေစတနာ အလွျပယာဥ္ေရာက္ဖို႔က ဗဟိုမ႑ပ္ပဲ ရွိေတာ့၏။ ေသခ်ာၿပီ။ သည္ေန႔ ဗဟိုမ႑ပ္မွာ ေစတနာ ေရာက္မည္။ ေအာ္တိုဆိုက္ဆိုဖုန္း ဆရာေလးနဲ႔ ဗဟိုမ႑ပ္က အကနည္းျပဆရာမေလးတို႔ ေတြ႔ၾကမည္။ ပြဲႀကီးပြဲေကာင္း ...။ အကနည္းျပဆရာမေလးကလည္း ဆရာမဟု ဆိုေသာ္လည္း အသက္ ၂၀ ေက်ာ္သာ ရွိေသး။ သူက အၿငိမ့္မင္းသမီးေတာ့ မဟုတ္။ ပန္တ်ာက ေက်ာင္းဆင္းအၿပီး နာမည္ေက်ာ္ အၿငိမ့္အဖြဲ႔တဖြဲ႔တြင္ ေရွ႕ထြက္အျဖစ္ ၆ လမွ်ပင္ မကရေသး။ အိမ္ေတာ္အစီအစဥ္နဲ႔ ျမန္မာအကေဗဒ ျပ႒ာန္း မွတ္တမ္းတင္ေရး အစီအစဥ္တခုအတြက္ နည္းျပဆရာမအျဖစ္ တာ၀န္ယူထားရသူ ျဖစ္သည္။  ပန္တ်ာေက်ာင္းသူဘ၀မွာလည္း သႀကၤန္တခု၌ တုိင္းလံုျခံဳေရးနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေကာ္မတီဥကၠ႒ (ထိုစဥ္က အေနာက္ေျမာက္တုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမွဴး)၏ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေငြဖလားဆုႀကီး ရရွိထားသူလည္း ျဖစ္၏။ သူကလည္း ျမန္မာအကႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ ထိုအခ်ိန္က နာမည္ေက်ာ္။ သႀကၤန္အတက္ေန႔ည ဗဟိုမ႑ပ္မွာ ျမန္မာ့အႏုပညာ အေက်ာ္အေမာ္ ၂ ဦး ၿပိဳင္ပြဲ ျမင္ၾကရမွာမို႔ ပရိသတ္က ညေနေစာင္းကတည္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္းမႀကီးေပၚ  ျပည့္လွ်ံသြားေတာ့၏။ အတက္ေန႔မို႔လည္း ဆုယူမည့္ အလွျပယာဥ္ေတြ၊ သံခ်ပ္အဖြဲ႔ေတြကလည္း ဗဟိုမ႑ပ္ ေတာင္ဘက္ျခမ္းမွာ တန္းစီေနရာ ယူထားၾကသည္။ အတက္ေန႔မို႔ ေနာက္ဆံုးပိတ္ အိတ္နဲ႔ လြယ္ဆိုသလို တၿမိဳ႕လံုးလည္း အခါတုိင္းေန႔မ်ားထက္ ေစာစီးစြာ သီခ်င္းသံ၊ ဂီတသံ၊ သံခ်ပ္သံေတြ လႊမ္းေနသည္။ ဗဟိုမ႑ပ္ယိမ္းအဖြဲ႕ကလည္း ပရိသတ္အင္အားေၾကာင့္ အခ်ိန္မဆုိင္းဘဲ သီဆိုကျပ ဧည့္ခံေနသည္။ သည္ကမ္း ... သည္ေသာင္၊ သည္ေတာင္ .. သည္ယာ သည္ရြာ .. သည္ၿမိဳ႕၊ သည္သို႔ .. သည္ဓေလ့ .. ေပ်ာ္ေမြ႕ႏွစ္ၿခိဳက္ .. စ႐ိုက္အစဥ္အလာ ...။ သည္ေျမမွာေမြး .. သည္ေျမေသြးပင္ ... သည္ေျမကိုေလွ်ာက္ ... သည္ေရေသာက္လွ်င္ ပန္းပိေတာက္တို႔ပမာထင္ အပင္ခ်င္းယွက္ .. အခက္ခ်င္းယွဥ္ ... ပန္းပိေတာက္ရဲ႕ ေရႊမ်က္ႏွာ ၀င္းထိန္လို႔၀ါ ... အႏြယ္ခ်င္းယွက္ .. အခက္ခ်င္းယွဥ္ .. တစ္ပြင့္ေျမသက္၊ တစ္ပြင့္တက္ တစ္ခက္ပက္ေၾကြ .. တစ္ခက္ေ၀ သည္အတာ သည္ေရသဘင္ အားသစ္မာန္သစ္၀င္ … ဆန္းသစ္လွေသာစာသား၊ ေတးသြားနဲ႔ သီခ်င္းဂီတသံတြင္ ညီညာညက္ေညာလွေသာ သႀကၤန္အကမ်ားက ေထာင္ေသာင္းခ်ီ ပရိသတ္၏ အာ႐ံုကို တုတ္တုတ္မွ် မလႈပ္ေအာင္ ဖမ္းစား ထားႏိုင္၏။ ဤသို႔ျဖင့္ သႀကၤန္ယိမ္းေတြကအၿပီး လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္သြားေသာ ပရိသတ္အသံႏွင့္ အတူ ေတာင္ဘက္ေက်ာက္ေသြးတန္းဆီမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္းအတုိင္း အလွျပယာဥ္ တစီးက မီးေရာင္စံု ထြန္းညိႇၿပီး ေတးဂီတသံသာမ်ားနဲ႔ အတူ ဆုယူရန္ တန္းစီရပ္ထားေသာ အျခား အလွျပယာဥ္မ်ား၊ သံခ်ပ္အဖြဲ႔ယာဥ္မ်ားကို ေက်ာ္၍ ဗဟိုမ႑ပ္သို႔ တၿငိမ့္ၿငိမ့္ ၀င္ေရာက္လာ၏။ ပရိသတ္မ်ားက အခ်င္းခ်င္း ပူးကပ္ရွဲေပး၍ အလွျပယာဥ္ကို ေနရာေပးသည္။ ကားဦးမွာ သမားေတာ္၏ ေဆးႀကိမ္လံုးကို ေျမြ ၂ ေကာင္ ရစ္ကာ ပါးျပင္းေထာင္ေနသည့္တံဆိပ္က ေအာ္တိုမစ္တစ္မီးလံုးမ်ားနဲ႔ ထင္ရွားေနသည္မို႔ ပရိသတ္၏ ၾသဘာသံက ဆူညံသြားသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနသည့္ ေစတနာ အလွျပယာဥ္။ ေစတနာက ဗဟိုမ႑ပ္ေရွ႕ ေရာက္သည္နဲ႔ ဂုဏ္ထူးဦးသိန္းႏုိင္၏ ပဏာမ အဖြင့္စကားအၿပီး ေအာ္တိုဆိုက္ဆိုဖုန္းဆရာက သူကိုယ္တုိင္ ေရးစပ္ေသာ သီခ်င္းေလးကို တုိက္ပံုအက်ႌအေပၚအိတ္မွာ အသင့္ထိုးထားေသာ ပိေတာက္ခက္ေလး ကိုင္ကာကိုင္ကာ သီဆိုေတာ့၏။ ပရိသတ္က ႀကံဳဖူးၿပီးမို႔ ၾသဘာ လက္ခုပ္က်သြားသည္။ ဆက္တိုက္ဆိုသလို ဘ၀ဂ္ညံမွ် ၾသဘာလက္ခုပ္က်သြားျပန္တာက သႀကၤန္ယိမ္းသမမ်ားအလယ္ က်ံဳ႕က်ဳံ႕ေလး ထုိင္ေနေသာ အကနည္းျပဆရာမေလးက ထကာ ထဘီကို ျပင္၀တ္ၿပီး စင္ေရွ႕ထြက္၍ ကျပလိုက္ျခင္းမို႔ ျဖစ္သည္။ ပြဲႀကီးပြဲေကာင္းေတြ႔ၿပီ။ ေအာ္တိုဆိုက္ဆိုဖုန္းဆရာက သီခ်င္းအၿပီး သူ႔လက္စြဲေအာ္တို ဆုိက္ဆိုဖုန္းကို ေကာက္ၿပီး သီခ်င္းသြားကို မႈတ္လိုက္၏။ သီခ်င္းသြားက ယိုးဒယားအသြား ျဖစ္သည္။ အက ကလည္းညက္ညက္ကေလး။ ထိုယိုးဒယားအသြားမွာ ဖ်င္းခ်ဥ္အပိုဒ္လို ေရလည္စိမ္ ပေဒသာသီခ်င္းမ်ား အကုန္ဆိုပါေတာ့ ...။ အကနည္းျပဆရာမေလးကလည္း ေတးသြားစည္းခ်က္ အလိုက္ ႏုႏုလွလွေလး ကေန၏။ ပရိသတ္ ၾသဘာ လက္ခုပ္က်သြားသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ နာရီ၀က္၊ ၄၅ မိ နစ္၊ ၁ နာရီ။ ၂ ေယာက္စလံုး အေလ်ာ့မေပးၾကေသး ...။ အတက္ေန႔မို႔ ဆုေပးမည့္ အစီအစဥ္ေတြ မစရေသး။ ဗဟိုမ႑ပ္မွ တာ၀န္ရွိလူႀကီးမ်ားက ရပ္ေစခ်င္ၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္အသင္းမ်ားအတြက္ တပ္ဆင္ထားေသာ ခ်ိန္မွတ္ မီးနီကို မၾကာခဏ အခ်က္ျပ၍ ေစတနာအသင္း၏ တီးမႈတ္မႈကို ရပ္ေစ၏။ မရ။ ေစတနာအသင္းက ေအာ္တိုဆုိက္ဆိုဖုန္းဆရာကလည္း အပြဲပြဲအႏုိင္ယူခဲ့သမွ် အခု အေလ်ာ့မေပး။ ထို႔အတူ အကနည္းျပဆရာမေလးကလည္း အေလ်ာ့မေပးႏိုင္။ သည္လိုနဲ႔ ၁ နာရီနဲ႔ မိနစ္ ၃၀ ခန္႔ ၾကာေလာက္ၿပီ။ မည္သို႔မွ တားမရသည့္အဆံုး၊ နယ္ေျမပိုင္ရဲစခန္းကို အကူအညီ ေတာင္းလိုက္ရေတာ့သည္။ ဗဟိုမ႑ပ္ႏွင့္ ၂ ျပေက်ာ္သာေ၀းေသာ ယိုးဒယားေစ်းဂတ္(ယခုအမွတ္ ၈ ရဲစခန္း) သို႔ ေစတနာအလွျပယာဥ္ကို ေခၚေဆာင္သြားသည္။ သည္အထိ ေအာ္တိုဆုိက္ဆိုဖုန္းဆရာက အမႈတ္မပ်က္။ မ႑ပ္ေပၚမွ အကနည္းျပ ဆရာမေလးလည္း အကမပ်က္။ အသံေတြ ေ၀း .. ေ၀း၍ ေပ်ာက္သြားမွ အက ရပ္ေတာ့သည္။ ပညာရွင္ ၂ ဦးၿပိဳင္ပြဲက ဘယ္သူ႔ဘယ္သူမွ မႏုိင္....။ သို႔ေသာ္ ႏုိင္သူက ႏုိင္သြားပါ၏။ ပရိသတ္ ျဖစ္ပါသည္။ ပရိသတ္က အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔ ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ တာ၀န္ရွိလူႀကီးမ်ား အစီအစဥ္ျဖင့္ ေအာ္တိုဆုိက္ဆိုဖုန္း ဆရာကို ဗဟိုမ႑ပ္ေပၚသို႔ ျပန္လည္ေခၚယူကာ ပရိသတ္စိတ္ႀကိဳက္ ေက်နပ္သည္အထိ အကနည္းျပ ဆရာမေလး၏ အကနဲ႔ အတူ ေဖ်ာ္ေျဖေစျခင္းပဲ ျဖစ္ပါ၏။ သည္တခါ သူႏုိင္ကိုယ္ႏုိင္ၿပိဳင္ပြဲမဟုတ္။ အႏုပညာရွင္ ၂ ဦးနဲ႔ အျပန္အလွန္ အေပးအယူနဲ႔ အႏုပညာကြန္႔ျမဴးမႈ ...။ ပရိသတ္ႀကီးကလည္း ၄ ျပနီးပါးေလာက္ထိ ကပ္ညပ္ခဲကာ ၾသဘာလက္ခုပ္မစဲ အားေပးၾကဆဲ ...။ ေအာ္တိုဆိုက္ဆိုဖုန္းဆရာက ကခ်င္ေျမ သိန္းႏုိင္ေလး။ အကနည္းျပဆရာမေလးက ေဒၚခင္၀င္းႏြယ္။ (ဃ) က်ံဳးနေဘး အာဇာနည္လမ္းေပၚတြင္ သက္တမ္းရင့္ကုကၠိဳပင္ႀကီးမ်ားက အရြက္တို႔ ေဖြ႔ေဖြ႔ေၾကြၿပီ။ မၾကာမီ လမ္းလယ္ကြၽန္းေပၚက စီမံကိန္းတယ္ပင္ လူပ်ိဳေပါက္တို႔လည္း သူ႔ရြက္၀ါေဟာင္းေတြ ခါခ်ေနေတာ့၏။ ေတာင္ေလအေ၀ွ႔တြင္ ကတၱရာလမ္းေပၚမွာ ရြက္၀ါတို႔ ရွပ္တုိက္ေျပးေနသည္။ က်ံဳးေရျပင္မွာ ျမဴေငြ႔ပါးပါးထင္ေနသည္။ ကျပသည့္ခြင္အတြက္ ေပ ၆၀ ပတ္လည္ေနရာအျပင္ ေဘးတဖက္တခ်က္မွာ ေပ ၅၀  ေပ ၇၀ စီ ပြဲၾကည့္ေဆာင္မ်ားပါ ပူးတြဲပါ၀င္သည့္ ေပ ၁၆၀၊ ေပ ၇၀ ရွိ သႀကၤန္မ႑ပ္ႀကီးအတြက္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ကတည္းက သံမဏိေဘာင္ႀကီးမ်ားနဲ႔ ျခင္းၾကားထည္ကို ပံုစံေသ အခိုင္အခံ့ တည္ေဆာက္ျခင္းျဖစ္၏။ ရန္ကုန္က ေခတ္ေပၚတီး၀ိုင္းကို ေငြက်ပ္သိန္း ဘယ္ႏွရာႏွင့္ ငွားရမ္းမွာ၊ လတ္တေလာ နာမည္ေက်ာ္ အဆုိေတာ္မေလး ကို ေငြက်ပ္သိန္း ၈၀ နဲ႔အေျပးအလႊားရက္ခ်ိတ္ငွားရမ္းရတာ၊ ဒါေတာင္ ထိုအဆုိေတာ္မေလးက သႀကၤန္ ၄ ရက္မွာ ၃ ရက္မွာ သီဆိုႏုိင္မွာ၊ အျခား ႐ုပ္ရွင္မင္းသားမင္းသမီးမ်ား၊ နာမည္ေက်ာ္အဆိုေတာ္မ်ား၊ ေမာ္ဒယ္မ်ားကို ေငြက်ပ္သိန္း ဘယ္ႏွဆယ္စီျဖင့္ ငွားရမ္းၿပီးတာ စသည့္စသည့္ သတင္းမ်ားကို ၾကားေနရေတာ့ ...။ ဆူးငွက္