အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ သက္ႀကီးရြယ္အုိေတြကုိ သူတုိ႔မိသားစုေတြကပဲ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လိင္စိတ္ေသြဖည္ေနသူ ၃ သန္းေက်ာ္ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေတြ မွာေတာ့ ဒီလုိမဟုတ္ပါဘူး။ သူတုိ႔ေၾကာင့္ အရွက္ရေနတဲ့မိသားစုေတြရဲ႕ ပစ္ထားခံရလုိ႔ပါပဲ။ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ၿပီး အသက္ေမြးခဲ့တဲ့ လိင္ေျပာင္းထားသူ သက္ႀကီးရြယ္အုိအမ်ားစုဟာ လမ္းေပၚထြက္ေတာင္းရတဲ့ဘ၀ကုိ ေရာက္သြားတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုခါမွာေတာ့ လိင္စိတ္ေျပာင္းသြားသူေတြအတြက္ ကမာၻ႔ပထမဆုံးလူအုိရုံကုိ အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံ ဂ်ကာတာၿမိဳ႕စြန္ေတြမွာ တည္ေဆာက္ေနပါၿပီ။ ေရဘက္ကာဟန္႔ခ်္ကယ္ဟာ ယူလီအန္းနက္စ္ရက္တုိဘေလာ့စီမံကိန္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က ထူးျခားတဲ့အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆုံခဲ့ပါတယ္။ ၀ါရိယ(အေျခာက္) ေဂဟာ တံခါး၀မွာေတာ့ သြားေတြေႂကြကုန္ၿပီျဖစ္တဲ့ လိင္ေျပာင္းထားသူသက္ႀကီးပုိင္း ၂ ဦးက မဂၤလာနံနက္ခင္းပါလုိ႔ ႏႈတ္ဆက္ေနပါတယ္။ အထဲမွာေတာ့ ယူလီအန္းနက္စ္ရက္တုိဘေလာ့က မွန္ၾကည့္ေနပါတယ္။ သူ႔မိတ္ေဆြကေတာ့ နိစၥဓူ၀ကိစၥျဖစ္တဲ့ ေအာက္ခံမိတ္ကပ္အျဖဴကုိ ပိန္းေနေအာင္လိမ္း၊ မ်က္ေတာင္တုေတြတပ္၊ ရဲေတာက္ေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းနီကုိဆုိးၿပီး ဆံပင္တုကုိ ေနာက္ကပ္ဆံထုံးထုံးေနပါတယ္။ ယူလီအန္း နက္စ္ရက္တုိဘေလာ့က ''က်မ ေျခာက္တန္းေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္စိတ္လႊမ္းမုိးေနၿပီဆုိတာ သိလုိက္ရတယ္။ က်မတုိ႔က ပါပူအာကၽြန္းရဲ႕ လူသူအေရာက္အေပါက္နည္းတဲ့ ရြာေလးတရြာမွာ ေနပါတယ္။ အဲဒီမွာ မိန္းမခ်င္း ဒါမွမဟုတ္ ေယာက္်ားခ်င္း လိင္တူဆက္ဆံတဲ့သူရယ္လုိ႔မရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၁၁ ႏွစ္အရြယ္မွာ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ ေယာက္်ားေတြအေပၚ စြဲလမ္းတဲ့စိတ္ စျဖစ္လာတယ္။ ဘာျဖစ္တာလဲလုိ႔ က်မစဥ္းစားတယ္။ ေရာဂါတခု မ်ားလားေပါ့ေနာ္။ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္မွာ တကၠသုိလ္က ပင္ကုိလိင္စိတ္ေပ်ာက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ၀ါရိယျပည့္တန္ဆာအိမ္ကုိ ေခၚသြားတယ္။ အဲ့ဒီေရာက္ေတာ့မွ သီးျခားကမာၻတခုရွိေန ပါလားလုိ႔ သိလုိက္ရတယ္။ လွတပတ၀တ္ထားတဲ့ က်မလုိ၀ါရိယေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႔လုိက္ရေတာ့ ဇေ၀ဇ၀ါေတာင္ ျဖစ္သြားတယ္'' လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ကုိယ္တေယာက္တည္း မဟုတ္ပါလားဆုိတာ သိရေတာ့ ဘယ္လုိခံစားမိပါသလဲ။ ''ရင္ထဲက အလုံးႀကီးက်သြားသလုိ ခံစားလုိက္ရတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ က်မတုိ႔က အ၀တ္အစားလွလွ ေလးေတြ၀တ္ မိတ္ကပ္လိမ္းလုိက္ရင္ တစ္ဖက္လူအေပၚစြဲေဆာင္မႈရွိၿပီး အဲဒီအတြက္ ပုိက္ဆံရတယ္။ ဒီေတာ့ စိတ္ေက်နပ္မႈရခ်င္ရင္ လွေအာင္လုပ္။ ဒါဆုိရင္ ပုိက္ဆံရၿပီ။'' ေယာက္်ားခႏၶာကုိယ္နဲ႔ မိန္းမလုိေနထုိင္သူေတြအဖုိ႔ အင္ဒုိနီးရွားမွာ အလုပ္ရဖုိ႔ခက္ပါတယ္။ အသက္ ၁၇ ႏွစ္ အရြယ္ ယူလီအဖုိ႔ တျခား၀ါရိယေတြလုိ လမ္းေပၚမွာ လုပ္စားရင္းနဲ႔ အဆုံးသတ္ရမွာပါ။ အဲဒီဘ၀ကေတာ့ အေတာ့္ကုိ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းခဲ့တယ္လုိ႔ သူမကဆုိပါတယ္။ ေဖာက္သည္ေတြက ေငြမေပးဘဲ လိင္အလြဲသုံးစား လုပ္တာကုိ အျမဲလုိလုိခံစားရျပီး ရဲေတြ ဒါမွမဟုတ္ ရုိက္လားႏွက္လားလုပ္တတ္တဲ့အစၥလာမစ္ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ မေတြ႔ေအာင္ ေရွာင္ေျပးခဲ့ရတယ္လုိ႔ သူမကေျပာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ေတြအတြင္းမွာပဲ မိဘႏွစ္ပါး ဆုံးၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သူမ ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ ''မိန္းမအ၀တ္အစားေတြကုိ က်မ၀တ္ေနၿပီဆုိတဲ့သတင္းကုိ မိဘေတြၾကားသြားတယ္။ အရမ္းစိတ္ထိခုိက္ျပီး ဒီစိတ္နဲ႔ပဲ ေသသြားတယ္ထင္ပါတယ္။ မိသားစုက က်မကုိ အရမ္းမုန္း ေနၾကတာဆုိေတာ့ အသုဘပုိ႔ဖုိ႔ေတာင္ အိမ္မျပန္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ က်မလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ မိဘေတြ ဆုံးပါးရတာလုိ႔ သူတုိ႔ကေျပာၾကတယ္။ က်မအစ္ကုိက ရဲ၀န္ထမ္း။ သူက အရမ္းေဒါသႀကီးတာ။ မိသားစုကုိ အရွက္ရေအာင္လုပ္လုိ႔ က်မကုိ ပစ္သတ္ခ်င္ေနတာ။ ငါတုိ႔ မိသားစုထဲမွာ မင္းလုိလူမ်ိဳး မရွိဘူး။ ဘယ္လုိျဖစ္သြားရတာလဲကြာလုိ႔ ေျပာၾကတယ္ေလ။ ေက်ာင္းေနစဥ္ကာလ တေလွ်ာက္ အဆင့္ေတြ တအားေကာင္းခဲ့တာဆုိေတာ့ မိသားစုက က်မအေပၚ အမ်ားၾကီး ေမွ်ာ္လင့္ထားတာ ေၾကာင့္ပါ။'' ရွင့္အစ္ကုိက ရွင့္ကုိေတြ႔ရင္ တကယ္ပစ္သတ္မွာေပါ့။ ''အင္းေပါ့။ သူက က်မေခါင္းကုိ ေသနတ္နဲ႔ေထာက္ထားတာ။ ပစ္သတ္ခ်င္ေနတာေလ။ က်မကုိ ေခါင္းတုံးတုံး တယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မကလည္း ဂ်ကာတာကုိ ျပန္ေျပးလာတာေပါ့။ အဲ့တုန္းက ကုိယ့္ကုိယ္ကုိလည္း မုန္းမိပါတယ္။ ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္။ က်န္တဲ့ ဘ၀တေလွ်ာက္မွာ အထူးသျဖင့္ က်မမိသားစုေတြကုိ က်မက မိန္းမစိတ္ ေပါက္သြားေပမယ့္ ေကာင္းတာေတြကုိ လုပ္ႏုိင္တယ္ဆုိတာျပလုိက္မယ္။ က်မအတြက္ သူတုိ႔ ဂုဏ္ယူေစရမယ္ ေပါ့ေနာ္။'' သူက နာမည္ႀကီးအစၥလာမ္မစ္တကၠသုိလ္က ဥပေဒဘြဲ႔ရတဲ့ ပထမဆုံး ၀ါရိယျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ခုဆုိရင္ ဥပေဒဘြဲ႔လြန္တန္းတက္ေနပါတယ္။ အခုေတာ့သူမဟာ အင္ဒုိနီးရွား ႏုိင္ငံရဲ႕ အင္အားႀကီး လိင္စိတ္ ေသြဖည္သူမ်ားအဖြဲ႔ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္ေနပါျပီ။ အားလုံးက သူ႔ကုိ ခ်စ္စႏုိးနဲ႔ မာမီယူလီ လုိ႔ေခၚၾကပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႔ရဲ႕ မိခင္တေယာက္အေနနဲ႔ မိသားစုေတြနဲ႔ လူမႈအသုိင္းအ၀ုိင္းက ပစ္ပယ္ထားတဲ့ ၀ါရိယေတြကုိ အားေပး ေထာက္ပံ့ႏုိင္တဲ့ အလုပ္တခုလုပ္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။ ''လူေတြက အသက္ၾကီးလာတဲ့ ၀ါရိယေတြကုိ လန္႔လာၾကတယ္။ ဒီေတာ့ က်မတုိ႔က ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္၀ါရိယ ေတြလုိ ေရာင္းပန္းမလွေတာ့ဘူး။ အစုိးရအေနနဲ႔လည္း သူတုိ႔ကုိ အမ်ိဳးသား လူအုိရုံပုိ႔ရမွာလား အမ်ိဳးသမီးလူအုိရုံ ပုိ႔ရမွာလားဆုိတာ စဥ္းစားရက်ပ္မွာပဲ။ မိသားစုေတြကေတာ့ သူတုိ႔ကုိ မေစာင့္ေရွာက္ခ်င္တာေသခ်ာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၀ါရိယေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေတာင္းရမ္း စားေသာက္ရတာ တံတားေတြေအာက္မွာေနထုိင္ရတာေတြ ျမင္ေနရတယ္။ သူတုိ႔ကုိအဲလုိျမင္ရတာ က်မတကယ့္ကုိ စိတ္မေကာင္းဘူး။ ဒီအျဖစ္ကုိ ဘယ္သူမွစိတ္ မ၀င္စားဘူး က်မအိမ္ကလည္း အားလုံးကုိေခၚတင္ရေလာက္ေအာင္ မက်ယ္ဘူးေလ'' လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုဆိုရင္ သူမရဲ႕ အိပ္ခန္း ၂ ခန္းပါအိမ္မွာ အလွျပင္ဆုိင္ပါတြဲဖြင့္ဖုိ႔ မြမ္းမံျပင္ဆင္ေနပါတယ္။ ယူလီက က်မကုိ ျပန္ျပင္ေဆာက္ေနတဲ့ အိမ္ေနာက္ဘက္ကုိ ေခၚလာပါတယ္။ ေနာက္တလႊာထပ္တက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းကုိခ်ဲ႕ေနတာပါ။ ေျပာင္းလာခ်င္တဲ့ ၀ါရိယ(800)ရဲ႕စာရင္းကုိ သူမ ေကာက္ထားၿပီးပါၿပီ။ ခုေလာေလာဆယ္ သက္ၾကီးပုိင္း၀ါရိယ ကုိ သူ႔အိမ္မွာ ေခၚထားပါတယ္။ သူတုိ႔ငယ္ႏုစဥ္က ေမာ္ဒယ္အလွပုံ ေတြကုိ နံရံအျပည့္ကပ္ထားသလုိ ဘီဒုိေတြဆုိရင္လဲ ဆုဖလားေတြ အလွပုံေတြနဲ႔အျပည့္ပါပဲ။ ယုိတီေမယာဟာ အသက္ ၇၀ နီးပါး ရွိေနၿပီမုိ႔ သြားေတြက်ိဳးကုန္ပါျပီ။ သူဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာပဲ မိသားစုက သူ႔ကုိ စြန္႔ပစ္ ခဲ့တာပါ။ ယိုတီက ''အခန္းတံခါးကုိ အေမဖြင့္လုိက္ခ်ိန္မွာ အိပ္ရာထဲမွာ ေယာက္်ားတေယာက္နဲ႔ ေပြ႕ဖက္ေနတဲ့ က်မကုိ ျမင္သြားတယ္။ အေဖ့ကုိ ေျပာျပၿပီးတဲ့ေနာက္ မိသားစု၀င္ အကုန္လုံးကုိေခၚၿပီး … ဒါမ်ိဳးေတြ ငါမျမင္ခ်င္ဘူး ဒီေတာ့ မင္း ဒီအိမ္က ဆင္းေပေတာ့ .. မင္းဘာသာမင္း ေသေသရွင္ရွင္ ငါဂရုမစုိက္ဘူး။ ဒီအိမ္ကေန ထြက္ေတာ့ လုိ႔ အေမက ေျပာေတာ့တာပဲ။ အဲ့တုန္းက ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ေပါ့။ အိမ္ကႏွင္ထုတ္ ခံရေတာ့ ညၾကီးမွာ ခါး၀တ္ခါးစားကလြဲရင္ ဘာမွမပါဘူး။ ငုိရတာေပါ့။ လူကငယ္ အလုပ္ကမရွိ။ ဒါေပမယ့္ ကံစီမံရာအတုိင္း လက္ခံခဲ့ပါတယ္။''လုိ႔ ေျပာျပပါတယ္။ ယိုတီဟာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သေဘၤာေတြေပၚမွာ စာဖုိးမွဴးအလုပ္ရျပီး အာရွတစ္ခြင္ကုိ ခရီးထြက္ခဲ့ပါတယ္။ သူမကအခုဆုိရင္ လူအုိရုံမွာ ထမင္းခ်က္တာ၀န္ယူထားပါတယ္။ ဒီမွာ သက္ၾကီးပုိင္း၀ါရိယေတြကုိ သင္တန္း ေပးပါတယ္။ ဒါမွ သက္ေမြးပညာေတြရျပီး ကုိယ္ပုိင္ရပ္တည္ႏုိင္မွာပါ။ မၾကာေသးခင္က ပစ္သတ္မယ္ ျခိမ္းေျခာက္တဲ့ ယူလီအစ္ကုိ လူအုိရုံကုိ အလည္ေရာက္လာပါတယ္။ ''အစ္ကုိက အထဲကုိမ၀င္ဘူး။ ေဂဟာကုိလွည့္ပတ္ၾကည့္ၿပီး သူငုိျပီးေျပာတယ္။ မင္းခုလုိ လူေကာင္းအျဖစ္ ေျပာင္းလာမယ္လုိ႔ ငါထင္မထားဘူး။ မင္း ၀ါရိယတေယာက္ျဖစ္တာ ကိစၥမရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ မင္းက မင္းအဖြဲ႔ အစည္းအတြက္ စံျပပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သြားျပီ။ အကူအညီလုိေနတဲ့သူေတြကုိ ေဂဟာမွာ တင္ေကၽြးႏုိင္ျပီ။ ငါ့တုိ႔တစ္မိ သားစုလုံး မင္းအတြက္ ဂုဏ္ယူတယ္တဲ့။ ျပီးေတာ့ေျပာေသးတယ္။ .. မင္းကုိ ျပည့္တန္ဆာအျဖစ္ လက္မခံႏုိင္ခဲ့ေပမယ့္ ခုေတာ့ မင္းက လူေကာင္းတေယာက္ျဖစ္သြားလုိ႔ ေက်နပ္တယ္တဲ့။ ေနာက္ ရက္နည္းနည္း ၾကာေတာ့ က်မဥေပေဒဘြဲ႕ယူမယ့္ဆီ သူလုိက္လာတယ္။ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္မွာ သူဘာမွ မေျပာႏုိင္ေတာ့ဘူး။ လုိက္သာလုိက္လာတာ။ စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာဘူး။ ငုိပဲငိုေနတယ္။ ဒီေနာက္ပုိင္းသိပ္မၾကာခင္မွာ အစ္ကုိ ဆုံးသြားတယ္။ အသုဘသြားေမးေတာ့ သူက်မအတြက္ မက္ေဆ့ခ်္ေလးခ်န္ထားခဲ့တယ္။ လူေကာင္း တေယာက္အျဖစ္ ဆက္ေလွ်ာက္သြားရမယ္တဲ့ ေလ။'' အသက္ ၅၁ ႏွစ္အရြယ္ရွိျပီျဖစ္တဲ့ ယူလီအန္းနက္စ္ရက္တုိဘေလာ့ဟာ လူ႔အသုိင္းအ၀ုိင္းက အက်ဥ္ခံထားရတဲ့ လိင္စိတ္ေသြဖည္သူသက္ၾကီးရြယ္အုိေတြအတြက္ အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံရဲ႕ ပထမဆုံး လူအုိရုံကုိ ထူေထာင္ေနသူ တေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ အာရွေဒသ သတင္းေဆာင္းပါးအတြက္ ေရဘက္ကာဟန္႔ခ်္ကယ္ က ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။