ကုန္သည္လမ္းေပၚက သတင္းမီဒီယာေကာင္စီ႐ုံးကို ေရာက္ေတာ့ မနက္ ၁၀ နာရီ ထိုးေတာ႔မယ္။ ႐ုံးေရွ႕ ဆင္ဝင္ေအာက္မွာ ခါတိုင္းဖြင့္ေနက် လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကေလးကုိ မေတြ႔ရ။ ထူးထူးျခားျခား လူရွင္းေန။ ႐ုံးေပၚမွာလည္း မီဒီယာေကာင္စီဝင္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး စံုစံုလင္လင္ေတြ႔ရ။ ရန္ကုန္တိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္း လာမယ္တဲ့။ ေၾသာ္ . . . ဒါေၾကာင့္ ႐ုံးဆင္ဝင္ေအာက္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကေလး မေတြ႔ရတာကိုး။ ဒီေန႔ သတင္းမီဒီယာေကာင္စီ႐ုံးမွာ ရန္ကုန္တိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္း၊ အလဲဗင္းမီဒီယာဂ႐ု(ပ္)က တာဝန္ရွိသူေတြ၊ မီဒီယာေကာင္စီဝင္ေတြ သံုးပြင့္ဆိုင္ ေတြ႔ဆံုၿပီး ေအာက္တိုဘာ ၈ ရက္ေန႔ထုတ္ Weekly Eleven ဂ်ာနယ္က ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အၿပီးသတ္ ေတြ႔ဆံုညႇိႏိႈင္းၾကမွာတဲ့။ မၾကာခင္မွာပဲ  သတင္းသမားေတြ တဖြဲဖြဲ ေရာက္လာ။ အလဲဗင္းမီဒီယာဂ႐ု(ပ္)က တာဝန္ရွိသူေတြ ေရာက္လာ။ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္းလည္း အၿခံအရံေတြနဲ႔ ေဝါကနဲ ေရာက္လာ။ ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္းနဲ႔ အလဲဗင္းတို႔ မီဒီယာေကာင္စီဝင္ေတြေရွ႕မွာ ေတြ႔ဆံုညႇိႏိႈင္းၾကေတာ့မယ္တဲ့။ သတင္းေထာက္ေတြ စည္းေဝးခန္းထဲကို ဓာတ္ပံုဝင္႐ုိက္ၾက။ ထုံးစံအရ တံခါးပိတ္ေဆြးေႏြးပြဲ လုပ္ရမွာျဖစ္ေပမယ့္ ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္းကိုယ္တိုင္က သတင္းေထာက္ေတြ အားလံုးေရွ႕မွာ ေဆြးေႏြးဖို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္တာေၾကာင့္ သတင္းေထာက္ေတြ မ်က္စိေအာက္မွာ ကင္မရာေတြေရွ႕မွာ ေဆြးေႏြးပြဲ စတင္လိုက္ပါတယ္။ ဒီအေျခအေနထိေရာက္ေအာင္ ျပႆနာတက္တဲ့ ေဆာင္းပါးေခါင္းစဥ္က အၿမဲ႐ႈံးေနတဲ့ စက္သံုးဆီဆိုင္ေတြ ပိတ္ေရး၊ ေငြေခ်းသူ ဘယ္သူမွန္းမသိတဲ့ ေက်ာင္းကားနဲ႔ လူနာမည္ေပါက္ ျပည္သူ႔ရွယ္ယာ တဲ့။ ေဆာင္းပါးေရးသူက ကိုၿဖိဳးေဝ၊ ဒီေဆာင္းပါးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရန္ကုန္တိုင္းအစိုးရက ပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) နဲ႔ အလဲဗင္းမီဒီယာဂ႐ု(ပ္) က တာဝန္ရွိသူေတြကို တရားစြဲခဲ့။ ရန္ကုန္တိုင္းအစိုးရနဲ႔ မီဒီယာႀကီးၾကား ႐ုံးေရာက္ ကနားေရာက္ ျပႆနာမို႔ စိတ္ဝင္စားသူေတြ မ်ားျပားခဲ့။ သတင္းေလာကမွာလည္း လႈပ္ခတ္မႈေတြ စိုးရိမ္မႈေတြ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္သြား။ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ကို အစိုးရက ထိပါးေတာ့မွာလား ဆိုတဲ့ စိုးရိမ္မႈေတြ သတင္းသမားေတြၾကား ပိုပိုတိုးလာ။ ဒီသတင္းဟာ ပုဂၢလိက သတင္းစာေတြရဲ႕ ေခါင္းႀကီးပိုင္းသတင္း ျဖစ္ခဲ့ရ။ အမႈရင္ဆိုင္ေနတုန္း ေအာက္တိုဘာ ၁၇ ရက္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတက ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရကို လမ္းညႊန္မႈတခုေပးခဲ့။ အဲဒီလမ္းညႊန္မႈက ေရွးဦးစြာ ျမန္မာႏိုင္ငံ သတင္းမီဒီယာေကာင္စီသို႔ တိုင္ၾကားရန္၊ ေကာင္စီသည္ ႏွစ္ဖက္ေတြ႔ဆံုညႇိႏိႈင္းရန္၊ ေျပလည္မႈမရွိပါက တရား႐ုံးမွာ ဥပေဒနဲ႔အညီ တိုင္ၾကားေျဖရွင္းရန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္တိုင္းအစိုးရက သမၼတ လမ္းညႊန္မႈအတိုင္း လုပ္ခဲ့။ တရားစြဲတာကို ရပ္ခဲ့။ အမႈပိတ္ခဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ ဒီအမႈဟာ မီဒီယာေကာင္စီကို ဂ ငယ္ေကြ႔ ေကြ႔ၿပီး ေရာက္ခဲ့ရ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွားတာလဲ၊ ဘာမွားတာလဲ၊ ဘယ္သူက ေတာင္းပန္ရမွာလဲ။  ဝမ္းနည္းေၾကာင္း ေျပာမွာလား၊ စသျဖင့္ ေမးခြန္းေတြတသီႀကီး ဆက္တိုက္ထြက္ေပၚခဲ့။ ေဆာင္းပါးရွင္က ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္မွာ ရန္ကုန္တိုင္းစာရင္းစစ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ အစီရင္ခံစာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြအေပၚမွာ ကိုးကားေရးသားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ကိုးကားမႈဟာ အေတာ္ကေလး အားေကာင္းတယ္လို႔ သာမန္အားျဖင့္ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈဟာလည္း ျမင့္မားခဲ့တယ္ဆိုတာ ေဆာင္းပါးဖတ္သူတိုင္း သတိျပဳမိၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္းက Yangon Metropolitan Development အမ်ားပိုင္ကုမၸဏီ အေနျဖင့္ အစုရွယ္ယာပိုင္ဆိုင္မႈမွာ လူပုဂၢိဳလ္အမည္ ပါဝင္ေနျခင္းဟာ  အစိုးရကိုယ္စား ပါဝင္ေနျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း အခ်က္အလက္မွန္ကို ရွင္းျပလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေဆာင္္းပါးရဲ႕ ကိုးကားခ်က္မွာ လိုအပ္တာေတြကို သတိျပဳမိလိုက္ၾကပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔လို သာမန္သတင္းသမားေတြအတြက္ေတာ့ ဒီလိုေဆာင္းပါးမ်ိဳးေရးရင္ အမ်ားႀကီး ႀကိဳးစားဖို႔ အမ်ားႀကီး နက္နက္႐ႈိင္း႐ႈိင္း စူးစမ္းေလ႔လာဖို႔ လိုတယ္ဆိုတာကိုလည္း သိလိုက္ရ။ ႀကိဳးစားမႈဆိုတာ ပိုတယ္မရွိ၊ လိုတယ္သာရွိတယ္ ဆိုစကား မွန္ပဗ်ာ။ သတင္းေရးဖို႔ အခ်က္အလက္ စုေဆာင္းရွာေဖြရွာမွာ လိုအပ္ခ်က္ရွိတာ၊ မျပည့္စုံတာေတြေၾကာင့္ သတင္းသံုးသပ္ခ်က္ေရးရာမွာ အမ်ားႀကီး တိမ္းေစာင္းသြားႏိုင္တယ္ဆိုတာကိုလည္း မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႔လိုက္ရ။ ေတာင္းပန္တာ၊ ဝမ္းနည္းစကား ေျပာတာေတြထက္ အခ်က္အလက္ မွန္မမွန္ေပၚမွာ ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္းက ပိုမိုအာ႐ုံစိုက္လိုပံု ရပါတယ္။ အရင္အစိုးရကို မသမာသူလို႔ လူေတြက ျမင္ေနသလို သူ႔ကိုလည္း  ျမင္မွာ လိုလားပံုမရ။ ဒါလည္း သဘာဝက်တယ္ေလ။ လူထုမဲနဲ႔တက္လာတဲ့ အစိုးရမို႔ လူထု အထင္အျမင္လြဲမွာကို သူမလိုလားလို႔ အခုလို မီဒီယာေကာင္စီမွာ ကိုယ္တိုင္လာေရာက္ရွင္းျပတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ တရား႐ုံးမွာ အႏိုင္ရတာထက္ မီဒီယာေတြကတဆင့္ လူထုကို သတင္းမွန္ေျပာျပတာ အသိေပးတာ ပိုမိုသင္႔ေလွ်ာ္မယ္ ထိေရာက္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပံုရပါတယ္။ ေတြ႔ဆံုညႇိႏိႈင္းပြဲၿပီးေတာ့ အလဲဗင္းနဲ႔ ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္းတို႔ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၾက။ လိပ္ခဲတည္းလည္းျဖစ္ေနတဲ့ ဒီျပႆနာရဲ႕ အေျဖအတြက္ အၾကမ္းဖ်င္း သေဘာတူညီခ်က္ တခုခုရလိုက္ၿပီလို႔ ကေ်နာ္ နားလည္လိုက္ပါတယ္။ အခုလို မီဒီယာႀကီးတခုနဲ႔ ရန္ကုန္တိုင္းအစိုးရအဖြဲ႔တို႔ၾကား မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ပြတ္တိုက္မႈေၾကာင့္ ႏိုင္ငံဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ၊ ႏိုင္ငံရဲ႕ပံုရိပ္ထိခိုက္မွာကို စိုးရိမ္္ေနတဲ့သူေတြ ရင္ထဲ နည္းနည္းေပါ့သြားၾက။ ႏိုင္ငံတိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ အေၾကာင္းကိစၥငယ္ကေလးေတြ အဖုအထစ္ကေလးေတြ ေပၚေပါက္လာတိုင္း အေျမာ္အျမင္ႀကီးႀကီးနဲ႔ ညႇိႏႈိင္းေက်ာ္လႊားတတ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈတရပ္ ထြန္းကားလာရင္ သိပ္ေကာင္းမွာေပါ့ဗ်ာ။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျပန္သြားေတာ့ ႐ုံးဆင္ဝင္ေအာက္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကေလး ျပန္ဖြင့္ေနၿပီလားလို႔ အေျပးကေလး သြားၾကည့္ရပါဦးမယ္။ အဲဒီ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ကဗ်ာဆရာ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႔ ခ်ိန္းထားတယ္ေလ။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ကေလး သူ႔ကိုေျပာျပရင္ ကာရံမဲ့ ကဗ်ာကေလးတပုဒ္မ်ား ျဖစ္သြားမလား။ မေျပာႏိုင္ဘူးေလ။ သားႀကီးေမာင္ေဇယ်