“ေစ်းသံုးလည္း မလြယ္နဲ႔၊ ေရွ႕ထံုးလည္း မပယ္နဲ႔ဆိုတဲ့ ဆို႐ုိးအတိုင္းပါပဲ၊ ကေ်နာ္တုိ႔ ထံုးေတြကိုလည္း မပယ္သင့္ပါဘူး” ဟု ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေက်ာ္စိုးလင္းက ဆိုသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တုိင္းရင္းသားေပါင္းစံု၊ ဘာသာေပါင္းစံု ေနထိုင္သျဖင့္ ဓေလ့႐ုိးရာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကလည္း ကြဲျပားသလို ဓေလ့႐ုိးရာ ယဥ္ေက်းမႈ ထံုးတမ္းဆုိင္ရာ ဥပေဒမ်ားလည္း ကြဲျပားသည္။ ထုိကြဲျပားမႈမ်ားႏွင့္အတူ ဓေလ့႐ုိးရာယဥ္ေက်းမႈ ဥပေဒမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို  ထိခိုက္နစ္နာေစသည့္ ဥပေဒမ်ားအား ပယ္ဖ်က္ေပးရန္ အမ်ိဳးသမီးအေရး ေဆာင္ရြက္သူမ်ား၊ တုိင္းရင္းသူမ်ားက စဥ္ဆက္မျပတ္ ေတာင္းဆုိခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ဌာေနတုိင္းရင္းသူမ်ား၏အသံကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈကာ ႏုိဝင္ဘာ (၂၈) ရက္ေန႔က ကေလးသူငယ္ အခြင့္အေရးမ်ားဆုိင္ရာ ဥပေဒၾကမ္းတြင္ပါသည့္ အခန္း (၇) ပုဒ္မ (၂၃) လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္း အသက္အရြယ္ ကန္႔သတ္ခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ား၏ သတ္မွတ္ခ်က္ကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားသင့္ေၾကာင္း  မႏၱေလးတိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္ႀကီးတံခြန္မဲဆႏၵနယ္က ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေက်ာ္စိုးလင္းက တင္သြင္းခဲ့သည္။ တည္ဆဲဥပေဒမ်ား၊ ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားဆုိသည္မွာ ဥပမာအားျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ ဓေလ့ထံုးတမ္းတြင္ “ပုဆိုးတန္းတင္႐ုံနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ အၾကင္လင္မယား၊ အေရွ႕ (၇) အိမ္၊ အေနာက္ (၇) အိမ္ အသိေပး႐ုံနဲ႔ အၾကင္လင္မယားဆိုတဲ့ဓေလ့ ရွိပါတယ္” ဟုလည္း ဦးေက်ာ္စိုးလင္းက ေျပာဆုိခဲ့သည္။ ခ်င္းျပည္နယ္တြင္ အသက္ (၁၃) ႏွစ္ျပည့္လွ်င္ ေစ့စပ္မဂၤလာပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ရေၾကာင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ လက္ဖက္တ႐ုိး၊ ကြမ္းတ႐ုိး ေကၽြး႐ုံႏွင့္ အၾကင္လင္မယားျဖစ္သည့္ ဓေလ့မ်ားရွိေၾကာင္း ဦးေက်ာ္စုိးလင္းက ထပ္ေလာင္းေျပာသည္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ (၁၄) ႏွစ္ထက္မငယ္သည့္ မိန္းမသည္ ထိမ္းျမားလုိ႔ရေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ယခင္ျပ႒ာန္းထားသည့္ ဥပေဒတြင္ အသက္ (၁၈) ႏွစ္ျပည့္မွ အိမ္ေထာင္ျပဳႏုိင္မည္ဆုိသည့္ သတ္မွတ္ခ်က္သည္ ေရွ႕ေနာက္ညီညြတ္မႈ မရွိသျဖင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥပေဒၾကမ္းေကာ္မတီမွ  အသက္ (၁၈) ႏွစ္ျပည့္ၿပီးျဖစ္ရမည္ ဆုိသည့္အခ်က္ကို ပယ္ဖ်က္လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးေက်ာ္စိုးလင္းက မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။ “တည္ဆဲဥပေဒေတြ၊ ဓေလ့ထံုးတမ္း ဥပေဒေတြ ရွိပါရက္နဲ႔ ေနာက္က အသက္ (၁၈) ႏွစ္ျပည့္မွ ပဋိညာဥ္ျပဳႏိုင္မယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္က သက္ဆိုင္ရာဥပေဒ၊ တည္ဆဲဥပေဒေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ကဲြလဲြလ်က္ ရွိေနပါတယ္” ဟုလည္း သူက ထပ္မံေျပာသည္။ ထိုတင္သြင္းမႈႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး လက္ထပ္ထိမ္းျမားႏုိင္သည့္ အသက္အရြယ္ကို အသက္ (၁၈) ႏွစ္အျဖစ္ တိက်ေသခ်ာေအာင္ ျပ႒ာန္းေပးဖို႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အမတ္တခ်ိဳ႕ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီး အခြင့္အေရး ေဆာင္ရြက္သူမ်ားက ေတာင္းဆုိလုိက္သည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝးတြင္ ကေလးသူငယ္မ်ား အခြင့္အေရးထဲမွ လက္ထပ္ထိမ္းျမားႏုိင္သည့္ အသက္ကို (၁၈) ႏွစ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခ်က္အား ပယ္ဖ်က္ခဲ့သည့္အေပၚ ကန္႔ကြက္ခဲ့သည့္ ေက်ာက္တန္းမဲဆႏၵနယ္ ေဒၚေအးျမျမခ်ိဳက “အမ်ိဳးသားနဲ႔ အမ်ဳိးသမီး လက္ထပ္ႏုိင္တဲ့ အသက္က (၁၈) ႏွစ္ ျဖစ္ရမယ္လို႔ တေၾကာင္းတည္း က်မက ေရးေစခ်င္တယ္။ ျပ႒ာန္းေစခ်င္တယ္” ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ လိင္ပိုင္းဆုိင္ရာ အၾကမ္းဖက္ျခင္းဆုိသည့္ ပုဒ္မတြင္ ကေလးသူငယ္မ်ားကို လက္ထပ္ေစျခင္းဆုိသည့္ အခ်က္ႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရွိရေၾကာင္း၊ ျပ႒ာန္းမည့္ ဥပေဒသည္ ကေလးသူငယ္ အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ဥပေဒျဖစ္သည္ကို သတိျပဳသင့္ေၾကာင္း ေဒၚေအးျမျမခ်ိဳက ထည့္သြင္းေျပာခဲ့သည္။ “ဥပေဒမူၾကမ္းကိုယ္တုိင္က ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေရးထားတာ မရွိဘူး” ဟု ဥပေဒေရးရာ ကုစားေရးအဖြဲ႔ (ျမန္မာ) မွ ဒါ႐ုိက္တာ၊ တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန ေဒၚလွလွရီကလည္း ေျပာဆုိသည္။ ဓေလ့႐ုိးရာ ယဥ္ေက်းမႈအရ လက္ထပ္ႏုိင္ျခင္းသည္ ကေလးသူငယ္မ်ားကို အဆင္သင့္ လက္ထပ္ခြင့္ျပဳလုိက္ျခင္းႏွင့္တူေၾကာင္း၊ ထုိကဲ့သို႔ ခြင့္ျပဳျခင္းသည္ ကေလးသူငယ္ အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္ေပးရာ မေရာက္ေၾကာင္း ေဒၚလွလွရီက ထပ္ေလာင္းေျပာသည္။ “ကေလးသူငယ္ အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒမွာ ဘယ္အသက္အရြယ္ပိုင္းဆုိ လက္ထပ္လုိ႔မရဘူးဆုိတဲ့ တားျမစ္ ျပ႒ာန္းမႈ လုိတယ္” ဟုလည္း သူမက ေထာက္ျပလိုက္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဘာသာေရးႏွင့္ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ားဆိုင္ရာ ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ႐ႈပ္ေထြးမႈရွိေၾကာင္း၊ မတူညီၾကသည့္ ဓေလ့႐ုိးရာ ယဥ္ေက်းမႈ ဥပေဒမ်ားကို တူညီသည့္ ဥပေဒတရပ္ျဖစ္ဖုိ႔ စဥ္ဆက္မျပတ္ တုိက္တြန္းေျပာဆုိခဲ့ၾကေၾကာင္း Triangle Women’s Support အဖြဲ႔ တည္ေထာင္သူ ေဒၚခင္ေလးက ေျပာသည္။ “က်မတို႔မွာ ႐ုိးရာေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲရွိရွိ က်မတို႔ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အစိုးရက အားလံုးအေပၚ ထိခိုက္မႈမျဖစ္ေအာင္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားမႈေတြ မလုပ္ႏိုင္တာ ဝမ္းနည္းစရာပါ” ဟု ေဒၚခင္ေလးက ဆုိသည္။ ယခုကဲ့သို႔ သတ္မွတ္လုိက္ျခငး္အားျဖင့္ ႐ႈပ္ေထြးမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေစေၾကာင္း၊ တုိင္းရင္းသူမ်ား၏အသံကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားသင့္ေၾကာင္း၊ တိက်ၿပီး တန္းတူသည့္ ဥပေဒတရပ္ျဖစ္ရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း ေဒၚခင္ေလးက ေျပာသည္။ လက္ရွိ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္တြင္ တင္သြင္းခဲ့သည့္ ကေလးသူငယ္မ်ား အခြင့္အေရးဆိုင္ရာမွ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေဒၚခင္ေလးက “ဥပေဒျပ႒ာန္းတဲ့အခါ တိတိက်က် ျပ႒ာန္းသင့္တယ္။ ဥပေဒကိုယ္တုိင္က ေဝဝါးေနရင္ လိုက္နာတဲ့သူအတြက္လည္း ျပႆနာျဖစ္တယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပ႒ာန္းတာေတာင္ အားနည္းခ်က္ကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး လုပ္တာေတြ ရွိတဲ့အခါ ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္ထားဖုိ႔လုိမယ္လုိ႔ က်မထင္ပါတယ္” ဟုလည္း ေဝဖန္ေထာက္ျပသည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ားဆုိင္ရာ ဥပေဒႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး တဖက္သတ္ စဥ္းစားၿပီး ျပဳလုပ္သည္ဟု က်ား/မ ေရးရာ တန္းတူညီမွ်ေရးကြန္ရက္ (GEN) မွ ဒါ႐ုိက္တာ ေဒၚေမစံပယ္ျဖဴကလည္း ေျပာသည္။ “ဓေလ့ထံုးတမ္းေတြက တကယ္တမ္းမွာ ေခတ္နဲ႔မညီေတာ့ဘူးဆုိရင္ ျပင္ဆင္ၾကရတာပါပဲ။ အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ ကေလးဆိုရင္ သူတုိ႔စိတ္တုိင္းက် စီမံလို႔ရတယ္၊ သူတုိ႔စိတ္တိုင္းက် ဆုံးျဖတ္လုိ႔ရတယ္ဆုိတဲ့ သေဘာ ပါေနတယ္” ဟု က်ား/မ ေရးရာ တန္းတူညီမၽွေရးကြန္ရက္ (GEN) မွ ဒါ႐ုိက္တာ ေဒၚေမစံပယ္ျဖဴက ဆုိသည္။ ဥပေဒတရပ္ကို ျပဳသည့္အခါ ျပည္သူမ်ား၏ ေကာင္းက်ိဳးကို ရည္ရြယ္ၿပီး အကာအကြယ္ေပးရန္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဥပေဒတရပ္သည္ ျပည္သူမ်ားအတြက္ ဆိုးက်ိဳးျဖစ္ေနပါက ျပန္လည္စဥ္းစား ျပင္ဆင္သင့္ေၾကာင္းလည္း ေဒၚေမစံပယ္ျဖဴက တိုက္တြန္းေျပာဆုိလုိက္သည္။ ဓေလ့ထံုးတမ္း ဥပေဒမ်ားသည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ခဲြျခားႏွိမ့္ခ်ထားသည့္အတြက္ တုိင္းရင္းသူ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၊ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရး ေဆာင္ရြက္သူမ်ားက ႏိုင္ငံေတာ္ဥပေဒျဖင့္ အကာအကြယ္ေပးရန္ လိုလားေနခ်ိန္တြင္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္မွ ယခုလို ခြင့္ျပဳလိုက္ျခင္းသည္ အလြန္အက်ည္းတန္သည္ဟု ထားဝယ္အမ်ိဳးသမီးသမဂၢမွ မယ္စုစုေဆြကလည္း ေဝဖန္လိုက္သည္။ “အမ်ဳိးသမီးေတြကို အကာအကြယ္မေပးတဲ့ ဓေလ့ထံုးတမ္းေတြကို က်မတို႔က မရွိေစခ်င္တာ၊ မၾကားခ်င္တာျဖစ္တယ္။ ဓေလ့ထံုးတမ္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရွိေနပါေစ ႏုိင္ငံတကာဥပေဒက သြားလို႔ရတယ္။ တုိင္းရင္းသူ အမ်ိဳးသမီးေတြကလည္း ေတာင္းဆုိေနခ်ိန္ ဒီလို ဓေလ့ထံုးတမ္းဥပေဒကို လုပ္လုိက္တာ အင္မတန္ စိတ္ဓာတ္က်တယ္၊ လႊတ္ေတာ္ကိုလည္း ႐ႈတ္ခ်တယ္” ဟု မယ္စုစုေဆြက ေျပာသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေပၚ နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈ ပေပ်ာက္ေရးဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံတကာ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ (CEDAW) ႏွင့္ ကေလးသူငယ္ အခြင့္အေရးမ်ားဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢညီလာခံ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ (CRC) ကို လက္မွတ္ေရးထိုးထားသည့္ ႏုိင္ငံတခု ျဖစ္သည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္က ကေလးသူငယ္ အခြင့္အေရးမ်ားဆုိင္ရာ ဥပေဒထဲမွ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဓေလ့႐ုိးရာ ယဥ္ေက်းမႈတြင္ အသက္ကန္႔သတ္ခ်က္ မပါဝင္မႈ အဆိုကို ေထာက္ခံခဲ့ျခင္းသည္ CEDAW ႏွင့္ CRC ကို ခ်ိဳးေဖာက္သည္ဟု အမ်ိဳးသမီးေရး တက္ႂကြေဆာင္ရြက္သူမ်ားက ဆုိေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ “စီေဒါအရေရာ ကေလးသူငယ္ အခြင့္အေရးအရေရာ ကိုက္ညီမႈမရွိဘူး။ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ထိခုိက္နစ္နာေစတဲ့ ဓေလ့ထံုးတမ္း ဥပေဒကို ပယ္ဖ်က္ေပးရမယ္” ဟု ေဒၚေမစံပယ္ျဖဴက ဆုိသည္။ ႏုိင္ငံတကာစာခ်ဳပ္မ်ားကို လက္မွတ္ေရးထုိးထားသည့္ ႏိုင္ငံတခုအေနျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ထိခိုက္ေစမည့္ ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားကို ပယ္ဖ်က္ေပးရန္ တာဝန္ရွိေၾကာင္းလည္း ေဒၚေမစံပယ္ျဖဴက တုိက္တြန္းသည္။ ကေလးသူငယ္ အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ေကာ္မတီက အရြယ္မတုိင္မီ (၁၈) ႏွစ္ေအာက္ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းသည္ အႏၱရာယ္ရွိသည္ဟု သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ ကမၻာတဝွမ္းတြင္ အသက္ (၁၈) ႏွစ္ေအာက္ အိမ္ေထာင္ျပဳသည့္ ေယာက္်ားေလး အေရအတြက္မွာ (၅) ရာခိုင္ႏႈန္းသာရွိသည္။ ခန္႔မွန္းခ်က္အရဆုိလွ်င္ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲႏုိင္ငံမ်ားတြင္ မိန္းကေလး (၃) ဦးတြင္ (၁) ဦးမွာ အသက္ (၁၈) ႏွစ္မတုိင္မီ အိမ္ေထာင္က်ၾကသည္ဟု Segri Socio-Economic & Gender Resource Institute ၏ ဒါ႐ုိက္တာ ေဒၚစႏၵာသန္႔က သူမ၏ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာတြင္ ေရးသားထားသည္။ အျခားခန္႔မွန္းခ်က္တခုမွာလည္း ႏွစ္စဥ္ မိန္းကေလး (၁၀) သန္းသည္ အရြယ္မတုိင္မီ အိမ္ေထာင္က်ၾကသည္။ ကမၻာတဝွမ္းတြင္ ကေလးသူငယ္ သတုိ႔သမီးေပါင္း (၆၇) သန္းေက်ာ္ရွိသည္။ အခ်ဳိ႕ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ မိန္းကေလးထက္ဝက္ေက်ာ္သည္ (၁၈) ႏွစ္မတုိင္မီ အိမ္ေထာင္က်ၾကသည္ဟု ဆိုသည္။ အရြယ္မတုိင္မီ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းေၾကာင့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားႏွင့္ မိန္းကေလးငယ္မ်ား၏ က်န္းမာေရး ထိခိုက္မႈသည္ အသက္ဆံုး႐ႈံးသည္အထိ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစႏုိင္ေၾကာင္း၊ အရြယ္မတိုင္မီ လိင္ဆက္ဆံျခင္းေၾကာင့္ လိင္မွတဆင့္ ေရာဂါကူးစက္ျခင္း အပါအဝင္ က်န္းမာေရးအႏၱရာယ္ မ်ားစြာကိုလည္း ျဖစ္ေပၚေစေၾကာင္း အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးႏွင့္ ကေလးသူငယ္ အခြင့္အေရး ေဆာင္ရြက္ေနသူမ်ားက ဆုိၾကသည္။ အရြယ္မတိုင္မီ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ျခင္းေၾကာင့္ မိခင္ႏွင့္ကေလး ေသႏႈန္းကိုလည္း ျမင့္မားေစသည္ဟု ေဒၚစႏၵာသန္႔၏ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာတြင္ ေရးသားထားသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ ကေလးမီးဖြားသည့္မိခင္ ေသႏႈန္း အျမင့္မားဆံုးႏုိင္ငံ ျဖစ္သည္။ အရြယ္မေရာက္မီ (၁၈) ႏွစ္မျပည့္ေသးသည့္ အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ား အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းသည္ က်န္းမာေရး႐ႈေထာင့္၊ စီးပြားေရး႐ႈေထာင့္ႏွင့္ လူမႈေရး႐ႈေထာင့္တြင္ ဆံုး႐ႈံးမႈမ်ားသာ ျဖစ္ေပၚေစေၾကာင္း အမ်ိဳးသမီးေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားက ေျပာဆုိၾကသည္။ ဥပေဒတရပ္ကို ျပဳသည့္အခါ အမ်ားျပည္သူ၏ ေကာင္းက်ိဳးကိုသာ ရည္ရြယ္ၿပီး အကာအကြယ္ေပးရမည္ ျဖစ္သျဖင့္ ဥပေဒတရပ္သည္ ျပည္သူအမ်ားအတြက္ ဆိုးက်ိဳးျဖစ္ေနပါက ျပန္လည္စဥ္းစား ျပင္ဆင္သင့္ေၾကာင္း ေဒၚေမစံပယ္ျဖဴက တိုက္တြန္းေျပာဆုိလုိက္သည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳလိုက္သည့္ ျပင္ဆင္ခ်က္ (၁၂၉) ခ်က္ပါဝင္သည့္ ကေလးသူငယ္ အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ဥပေဒမွ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းဆုိင္ရာႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး  ျပန္လည္စိစစ္ကာ၊ ျပင္ဆင္ေပးရန္ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရး ေဆာင္ရြက္သူမ်ားက ေတာင္းဆုိလိုက္သည္။ နန္းဆုိင္ႏြမ္ (hiburma.net ဝက္ဘ္ဆုိက္မွ ျပန္လည္ေဖာ္ျပသည္။)