တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားေရး၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ ကင္းရွင္းေရး စသည့္ ေဆာင္ပုဒ္မ်ား၊ မူေဘာင္မ်ားသည္ လမ္းမထက္တြင္ ဆုိင္းဘုတ္ေထာင္႐ံုေလာက္ျဖင့္ အဆင္မေျပ ဆိုသည္ကို စစ္အစိုးရလက္ထက္က အစျပဳခဲ့ေသာ ေဆာင္ပုဒ္မ်ားက သက္ေသျပေနသည္။ ဆိုင္းဘုတ္မေထာင္ေသာ အစၥေရးလ္ႏုိင္ငံမွာ သဲကႏၲာရမ်ားတြင္ သစ္ပင္မ်ိဳးစံု ၄ သန္းေက်ာ္ စိုက္ပ်ိဳးၿပီး ကမာၻေက်ာ္ စိုက္ပ်ိဳးေရးတကၠသိုလ္ႀကီး ရိွလာသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ သစ္ပင္စိုက္ဖို႔ တိုက္တြန္းေသာ ေဆာင္ပုဒ္မ်ား၊ သစ္ပင္ခုတ္ရင္ အေရးယူမည္ဆုိသည့္ ဆိုင္းဘုတ္မ်ားေအာက္မွာပဲ ျမန္မာ့သစ္ေတာမ်ား ေျပာင္သလင္းခါသြားသည္။ သာမန္ျပည္သူတို႔၏ ၿခံထဲတြင္ ကြၽန္းပင္ေလးတပင္ ရွိေနသည္ကို အေရးယူခဲ့ေသာ တခ်ိဳ႕ေသာ နယ္က သစ္ေတာဝန္ထမ္းမ်ားသည္လည္း အၿမီးရွည္ရွည္ အေကာင္ႀကီးႀကီးမ်ားက တေတာလံုး အေျပာင္ရွင္းၾကသည့္အခါ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ခဲ့ၾက။ ယင္းေၾကာင့္ ဟာသတိုေလးတခု ရိွသည္။ လူတေယာက္ သတ္ေသာသူက လူသတ္မႈႏွင့္ ေထာင္နန္းစံရသည္။ လူဆယ့္ကိုးေယာက္ သတ္ေသာသူကိုေတာ့ စိတၱဇ လူသတ္သမားအျဖစ္ သတ္မွတ္လိုက္ၿပီး ေဆးကုေပးသည္။ လူရာခ်ီသတ္သူကိုက်ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ဖို႔ ကမ္းလွမ္းၾကရသည္ ဟူ၏။ ဆိုလိုသည္က အမွားက်ဴးလြန္လၽွင္ေတာင္ ဝိတ္ႀကီးႀကီးလူမ်ားက ေနာက္ကြယ္က ပါေနလၽွင္ အမွားသည္လည္း အမွန္ျဖစ္သြားတတ္သည္။ မ်က္ႏွာေထာက္ရသည္၊ မ်က္ႏွာနာရသည္ ဆိုေသာ စကားသည္ တိုင္းျပည္ေကာင္းစားေရးအတြက္ အလြန္တရာမွ အေႏွာင့္အယွက္ျပဳေသာ စကားမ်ိဳးလည္း ျဖစ္သည္။ အမႈအခင္းတခုျဖစ္လၽွင္ တရားခံကို မိဖို႔ေနေနသာသာ အမႈဖြင့္မရတဲ့ ကိစၥမ်ား၊ ေဆးစာကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတာင္းေသာ္လည္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပရင္း ထုတ္မေပးသည့္ ကိစၥရပ္မ်ား၊ ႐ံုးအနီးအနားကို သြားလာရင္းႏွင့္ စိတ္ကုန္ခန္းလာေအာင္ မိမိတို႔၏ နစ္နာမႈကို မတိုင္ေတာခ်င္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ ကိစၥရပ္မ်ား ဒီမိုကေရစီအစိုးရလက္ထက္ ႏွစ္ဆက္တုိင္ေအာင္အထိ ေနရာအႏွံ႔အျပားမွာ ရွိေနၾကပါေသးသည္။ ယင္းသို႔ အေၾကာင္းတရားမ်ားေၾကာင့္လည္း ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ လမ္းမေပၚမွာ ႐ိုက္ႏွက္မႈမ်ား၊ အိမ္မွာ အိပ္ေနရင္း ဓားႏွင့္ခုတ္ခဲ့မႈမ်ား၊ ရပ္ကြက္ထဲတြင္ မူးယစ္ေဆးဝါးမ်ား ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ပတ္၍ ေရာင္းခ်မႈမ်ားကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းကို လုပ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခုလ ၁၇ ရက္ေန႔ကလည္း ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီးတခုျဖစ္သည့္ ျပည္ၿမိဳ႕မွာ အမ်ိဳးသမီးတဦးကို နဝေဒးရပ္ကြက္၊ ေရႊျပည္မိုတယ္မွာ WY စာတန္းပါ စိတ္ႂကြေဆးျပား ၇၆ ျပား၊ ေဆးေျခာက္ ၂ ဂရမ္ႏွင့္အတူ ရွာေဖြဖမ္းဆီးရမိခဲ့သည္ဟု သတင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ တက္လာခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕ထဲက မိုတယ္တခုတြင္ ေတြ႔ရွိသည္ဆိုေတာ့ ဒီမူးယစ္ေဆးဝါးေတြ ယူေဆာင္လာခဲ့သည့္ ေနရာက ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္ဂိတ္ေတြကို ျဖတ္လာခဲ့သလဲ၊ ရင္းျမစ္က ဘယ္ကလာသလဲ။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစ စိုးရိမ္စရာ အလြန္ေကာင္းေသာ အေနအထားပင္ ျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕ထဲက မိုတယ္တခုထဲအထိ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ယူေဆာင္လာႏိုင္သည္ ဆိုလၽွင္ က်န္ေသာေနရာမ်ားတြင္ေတာ့ ဒီထက္ပိုၿပီး လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖြယ္ ရွိေနသည္။ ေမလ ၁၆ ရက္တြင္လည္း ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕နယ္၊ ေက်ာက္က်ပ္ေက်းရြာတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးႏွင့္ သူ၏ဇနီးတို႔အား ညအခ်ိန္ အိပ္ေနစဥ္ ဓားျဖင့္ခုတ္သတ္ခဲ့သည့္ ျဖစ္စဥ္ ရွိခဲ့သည္။ ေမလ ၉ ရက္တြင္လည္း ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ေပၚရပ္ကြက္တခု ျဖစ္ေသာ ေညာင္ပင္ေဈးရပ္ကြက္တြင္ ဆယ္အိမ္မႉးတဦးႏွင့္ ရြာေဆာ္တဦးအား ညအခ်ိန္ အမည္မသိ သူတဦးက ဓားျဖင့္ခုတ္ခဲ့သျဖင့္ ဒဏ္ရာျပင္းထန္စြာ ရရွိခဲ့သည္။ အသြားမေတာ္တလွမ္း ဆိုေသာ္လည္း ဘယ္မွမသြားဘဲႏွင့္ အိမ္မွာ အိပ္ေနရင္းႏွင့္လည္း ရန္ျပဳမႈမ်ားကို ခံေနရသည္။ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးအတြက္ အလြန္တရာမွ စိုးရိမ္ေရမွတ္မွာ ရွိေနသည့္ သေဘာပင္။ အမည္မသိေသာသူက စနစ္တက် လုပ္ႀကံၿပီး လြတ္ေျမာက္ေနၾကသည္မွာ အခ်ိန္အတိုင္းအတာတခုအထိ လက္ခံႏုိင္စရာ ရွိေသာ္လည္း မိမိိကို ႐ိုက္ပုတ္သူ၊ ရန္ရွာသူ၊ ျပႆနာျပဳသူမ်ားကို သိသိႀကီးႏွင့္ အမႈအခင္းဖြင့္၍မရ၊ ဟိုလို ဒီလို လုပ္ၿပီး အေၾကာင္းျပေနျခင္းမ်ားသည္ တခ်ိဳ႕တရားဥပေဒအလုပ္ကို လုပ္ေနေသာသူမ်ားထံတြင္ စြဲကပ္ေနေသာ အက်င့္တခုသဖြယ္ ျဖစ္ေနလ်က္ရွိသည္။ မၾကာေသးမီကလည္း ေျမာက္ဦး ဆင္ခ်ဆိပ္ရပ္ကြက္မွ သက္တံ့ေရာင္ဆီဆိုင္တြင္ အလုပ္လုပ္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးတဦးအား ဆိုင္ဝန္ထမ္း အလုပ္သမား အမ်ိဳးသားတဦးက ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ႐ိုက္ႏွက္မႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဧၿပီလ ၁၁ ရက္ေန႔ကတည္းက ျဖစ္ခဲ့ေသာ အဆိုပါအမႈအား ယခု ေဆာင္းပါးေရးသားေနသည့္ အခ်ိန္အထိ အမႈဖြင့္ဆိုမႈ မရွိေသးေပ။ ေဆး႐ံုတြင္ ၂ ရက္တိုင္တုိင္ ကုသခဲ့ေသာ္လည္း ေဆးစာကို ေတာင္းသည့္အခ်ိန္တိုင္း အလုပ္မအားသည္ႏွင့္ပဲ အေၾကာင္းျပၾကသည္ဟုဆိုေသာ္ အမွန္တကယ္ ေဆးစာတေစာင္ ထုတ္ေပးရန္အတြက္ အခ်ိန္မည္မၽွပင္ယူ၍ ေရးရသနည္း ဆိုသည္က ေမးခြန္းထုတ္စရာမ်ား ျဖစ္လာသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ေကာင္းသည့္ လုပ္ရပ္၊ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ နစ္နာေသာ္လည္း ကံအေၾကာင္းမလွလို႔ ျဖစ္ရတာဆိုၿပီး ေျဖသိမ့္ခ့ဲရသည့္ သာဓကမ်ားစြာက စစ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ယခုကဲ့သို႔ ဒီမိုကေရစီခရီးသို႔ ခီ်ီတက္ေနသည့္ အစိုးရလက္ထက္တြင္ ႐ံုးျပင္ကနားကို ျပည္သူမ်ား ေၾကာက္လန္႔ေအာင္၊ စိတ္ပ်က္ေအာင္ မလုပ္ေဆာင္သင့္ေတာ့ပါ။ သက္ဆုိင္ရာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ လူႀကီးမ်ားမွာလည္း ယင္းကဲ့သို႔ေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို စိတ္ဝင္တစား ရွိသင့္သည္ဟု ယူဆမိသည္။ ဂရိအဘိဓာန္တြင္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူဆိုေသာ စကားလံုးမရွိဟု ဆိုသည္။ ယင္းအစား သူတို႔အဘိဓာန္တြင္ လက္ေဆာင္ဆိုေသာ စကားလံုးကို အသံုးျပဳသည္ဟု ဖတ္မွတ္ဖူးသည္။ စစ္မက္ျဖစ္ပြားမည္ဆိုလၽွင္ အင္အားခ်င္းမမၽွေသာ အေျခအေနမ်ားအတြက္ လက္ေဆာင္ကို သံုးခဲ့ၾကသည္မွာ ကမာၻစစ္သမိုင္း အဆက္ဆက္တြင္ ရွိခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံေရးဆိုသည္မွာလည္း အက်ဳိးစီးပြားတြင္သာ အေျခခံသည္ျဖစ္ရာ လက္ေဆာင္ကိစၥမ်ားက ရွိေနသည္သာ။ သို႔ေသာ္ ျပည္သူျပည္သား အခ်င္းခ်င္း လူမႈပဋိပကၡမ်ား၊ လူသားခ်င္း တရားမမၽွတမႈမ်ား၊ နစ္နာမႈမ်ား၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ခံရမႈမ်ား ျဖစ္လာလၽွင္ ေျဖရွင္းရမည့္တာဝန္မွာ သက္ဆိုင္ရာ တရားဥပေဒ ဘက္ေတာ္သားမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႔တြင္ ငါးမိနစ္ေတြ႔ၿပီး စကားေျပာမည့္ ကိစၥအတြက္ မနက္ ၁၀ နာရီကေန ညေန ၃ နာရီအထိ ေစာင့္ေနရသည့္ အမႈအခင္းသည္မ်ား၊ စြပ္စြဲခံရသူမ်ား မ်ားစြာရွိေနဆဲပင္။ အထူးအားျဖင့္ နယ္က တရား႐ံုးေတြမွာ အေတြ႔ရမ်ားသည္။ ခ်ိန္းဆိုထားသည့္သူမ်ား နည္းေနေသာ္လည္း အခိ်န္ၾကာျမင့္စြာ ထုိင္ေနသည္ကို ဥေပကၡာျပဳႏုိင္ၾကျခင္းသည္လည္း လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္၍ လုပ္သည္ဆိုေသာ သေဘာထားမႈမ်ား ရွိေနသလုိ ျဖစ္ေနသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ စိတ္ျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ကိုယ္ျဖင့္ျဖစ္ေစ ႏွိပ္စက္ခဲ့သည့္ အမူအက်င့္မ်ားသည္လည္း ဒီမိုကေရစီခရီးလမ္းတြင္ မက်င့္သံုးသင့္ေတာ့ပါ။ က်င့္သံုးေနသူမ်ားသည္ လည္းေကာင္း၊ သိိသိႀကီးႏွင့္ အေရးတယူ ေဆာင္ရြက္ျခင္း မျပဳသူမ်ားသည္ လည္းေကာင္း ဒီမုိကေရစီ၏ အႏွစ္သာရကို ေပါ့ျပက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနမႈမ်ားဟု ေကာက္ခ်ခ်ႏိုင္သည္။ ယင္းေၾကာင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးအတြက္ အမႈစြဲဆိုသင့္သည့္ အမႈမ်ားကို အမႈစြဲဆိုျခင္းမ်ား၊ စြပ္စြဲခံထားသူမ်ားကိုလည္း လူ႔အခြင့္ေရးႏွင့္ ညီမၽွေသာ ဆက္ဆံမႈမ်ိဳးမ်ား မလုပ္ေဆာင္သင့္ ဆုိသည္မွာလည္း စာရြက္မ်ားေပၚတြင္ ေရးဆြဲၿပီးသား၊ ေဖာ္ျပၿပီးသားသာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လူနာကို ၾကင္နာစြာ ဆက္ဆံရမယ္ဟု ေဆာင္ပုဒ္မွာ ပါေသာ္လည္း သူနာျပဳတခ်ိဳ႕၏ ဟိန္းေဟာက္မႈမ်ားေၾကာင့္ ေဆး႐ံုမ်ား နာမည္ဆိုးထြက္လာသည္။ အမႈဖြင့္သင့္ေသာ အမႈမ်ားကို ခ်က္ခ်င္း အမႈဖြင့္ေပးရမည္ဟု စာရြက္မ်ားေပၚတြင္ သက္ဆိုင္ရာ ျပည္သူ႔ရဲမ်ားအတြက္ ေဖာ္ျပထားေသာ္လည္း အမႈကိုင္ရေသာ တခ်ိဳ႕ရဲမ်ား၏ ဟိုဘက္ ဒီဘက္ မၽွေဝယူေဆာင္ေနေသာေၾကာင့္ အမႈမ်ား ေပ်ာက္သြားၾကသည္။ ကာယကံရွင္မ်ား စိတ္ပ်က္သြားၾကသည္။ ကာယကံရွင္မ်ား စိတ္ပ်က္လၽွင္ အျပစ္ရွိသူမ်ား လြတ္ေျမာက္သြားၾကသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ အေၾကာင္းတရားမ်ားေၾကာင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးအတြက္ ျပည္သူမ်ားကို ကာကြယ္ရန္ ေရးဆြဲထားေသာ ဥပေဒမ်ား၊ ျပည္သူမ်ား ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ေရးဆြဲထားေသာ စီမံကိန္းမ်ား၊ ဥပေဒမူေဘာင္မ်ားသည္လည္း ေငြရွိသူမ်ားထံ၊ အရာေရာက္သူမ်ားထံတြင္ မသက္ေရာက္ဘဲ ရပ္ကြက္ထဲသုိ႔လည္း ဆင္းဖို႔ လိုအပ္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေရးသားလုိက္ရပါသည္။ ေက်ာ္လင္း