ကလိယုဂ - ဆုတ္ကပ္ေခတ္မွာ အေကာင္းက်န္ေနတဲ့ ေျခေထာက္ကို ႐ိုက္ခ်ိဳးေနသူ မျဖစ္ေစဖို႔
DVB
·
February 24, 2017
ျပည္သူလူထု ေရြးေကာက္လိုက္လို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔မွာ အစိုးရဖြဲ႔ႏုိင္ခဲ့တဲ့ NLD အစိုးရရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြအနက္က ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ အေထြေထြ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကိစၥအမ်ားစုမွာ ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာေစတဲ့ အေၾကာင္းအရင္း မ်ားစြာ ရွိပါတယ္။
ေျပာင္းလဲေရး ေအာင္ျမင္ဖို႔ အဓိကအင္အားစုေတြျဖစ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံသားအားလံုးရဲ႕ အသိဉာဏ္၊ အေတြးအေခၚ၊ ကိုယ္က်င့္သီလ၊ ရပ္တည္ခ်က္၊ သေဘာထား၊ အေလ့အထ၊ စည္းကမ္း စတဲ့ တန္ဖိုးေတြ ျမင့္မားေနဖို႔ လိုသလို၊ ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ လိုအပ္တဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြျဖစ္တဲ့ ထိေရာက္တဲ့ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ပံုစနစ္၊ ေကာင္းမြန္ျပည့္စံုတဲ့ စီမံကိန္း၊ ဘတ္ဂ်က္ေငြေၾကး၊ စြမ္းအားေကာင္းတဲ့ လူအင္အား အရင္းအျမစ္၊ နည္းပညာ အတတ္ပညာေတြ မလံုေလာက္ခဲ့ရင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြမွာ အခက္အခဲေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ ထင္ရွားတဲ့ သာဓကကို ျပရရင္ေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ လက္ရွိ အေျပာင္းအလဲလုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့ ‘YBS’ လို႔ ေခၚၾကတဲ့ အမ်ားျပည္သူ ခရီးသြားလာေရးစနစ္ပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ အထက္မွာ ေရးျပခဲ့တဲ့ ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာ ခက္ခဲေစတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြထက္ပိုၿပီး အဓိကက်တဲ့ အေျခခံအေၾကာင္းတရားတရပ္ ရွိေနပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ေျပာင္းလဲေရးမွာ ပတ္သက္ေနတဲ့ အဓိကအင္အားစုေတြ (Main Stakeholders) ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္လိုတဲ့ဆႏၵ အားေကာင္းမႈ ရွိ၊ မရွိ ဆိုတာ ပါပဲ။ အဲဒီအင္အားစုေတြရဲ႕ ဆႏၵအားမေကာင္းရင္၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလိုတဲ့ဆႏၵ မရွိဘူး ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ ျပည့္စံုေကာင္းမြန္တဲ့ စီမံကိန္းေတြရွိရွိ၊ လံုေလာက္တဲ့ ဘတ္ဂ်က္ ေငြေၾကးေတြ ရွိရွိ၊ ေနာက္ဆံုးေပၚ အတတ္ပညာေတြရွိရွိ ေျပာင္းလဲေရးဟာ မေျဖာင့္ျဖဴးနိုင္သလို ၾကန္႔ၾကာေႏွာင့္ေႏွးေတာ့တာပါပဲ။
တိတိက်က် ေျပာရရင္ေတာ့ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေႏွာင့္ေႏွး ၾကန္႔ၾကာေစတဲ့ အဓိကအက်ဆံုး အေျခခံအေၾကာင္းတရားကေတာ့ ဒီကေန႔ထက္ထိ တိုင္ေအာင္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဥပေဒျပဳေရးအာဏာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ၊ တရားစီရင္ေရး အာဏာေတြအျပင္ နိုင္ငံပိုင္၊ ျပည္သူပိုင္ ဓနဥစၥာ ေျမယာေတြကို လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္ ၂၀ အတြင္း ခြဲေဝယူထားၾကတဲ့ အာဏာရွင္ အသိုင္းအဝိုင္း အေပါင္းအပါေတြ၊ သူတို႔နဲ႔ႏြယ္ၿပီး ရာထူး၊ စည္းစိမ္ဥစၥာပစၥည္း ပိုင္ဆိုင္ထားၾကတဲ့ အင္အားစုႀကီးရဲ႕ အေျပာင္းအလဲကို မလိုက္ပါလိုတဲ့ ဆႏၵပါပဲ။
အဲဒီအင္အားစုႀကီးဟာ… တိုင္းျပည္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေပႏိုင္တဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာအရပ္ရပ္ကို ျပည္သူအမ်ားစု လက္မခံတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒအရ ေနရာအသီးသီးမွာ ပိုင္ဆိုင္ဆုပ္ကိုင္ထားၾကပါတယ္။ သူတို႔ ခြင့္မျပဳဘဲ၊ သေဘာမတူဘဲ အဓိကက်တဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္လို႔မရေအာင္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒက သူတို႔ကို အာဏာ အပ္ႏွင္းေပးထားပါတယ္။ အဲဒီအင္အားစုႀကီးဟာ မမွန္ကန္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ သူတို႔ ရရွိအပ္တဲ့ အခြင့္အာဏာ ရာထူးစည္းစိမ္ေတြကို လက္လြတ္ရမွာ စိုးရြံ႕ေၾကာက္လန္႔တဲ့ ဘယာဂတိေၾကာင့္ အေျပာင္းအလဲအေပၚ ဆႏၵမျပင္းျပၾကတာ လူတိုင္း ျမင္သာပါတယ္။ ဒီေတာ့ အေျပာင္းအလဲေတြက ထိထိေရာက္ေရာက္ ျဖစ္မလာတာဟာ မဆန္းၾကယ္လွပါဘူး။
ျပႆနာတရပ္ကို ေျဖရွင္းဖို႔ အမွန္တကယ္ လိုလားတယ္ဆိုရင္ ပထမဆံုး လုပ္ရမယ့္ အလုပ္က ျပႆနာရွိေနတယ္ဆိုတာကို မိမိရဲ႕ဆႏၵစြဲကင္းကင္းနဲ႔ ႐ိုး႐ိုးသားသား အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ လိုတယ္။ ၿပီးရင္ အဲဒီျပႆနာ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္လာရတာလဲဆိုတဲ့ အရင္းခံ အေၾကာင္းတရားကို ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် ႐ႈျမင္ႏိုင္ဖို႔လည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါမွသာ အဲဒီျပႆနာကို အခုေရာ ေႏွာင္မွာပါ ထပ္မံမျဖစ္ပြားဖို႔ ေျဖရွင္းတားဆီးႏိုင္မယ့္ အေျဖကို ရွာေဖြ ကုစားႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ထင္ရွားတဲ့ဥပမာျပရရင္ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀ ေက်ာ္ ျဖစ္ပြားေနခဲ့တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ဆိုတဲ့ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းလိုတယ္ဆိုရင္ အဲ့ဒီျပႆနာနဲ႔ ျဖစ္ပြားေစတဲ့ အေျခခံအေၾကာင္းတရားကို မိမိအလိုဆႏၵစြဲ ကင္းကင္းနဲ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ လိုပါတယ္။
ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ရတာ၊ စစ္ပြဲေတြ မရပ္စဲႏိုင္တာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြ ရွိေနလို႔ ေသာင္းက်န္းသူေတြလို႔ သမုတ္ၿပီး အျပစ္တင္ အျပစ္ပံုခ်တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ့ (Blame Culture) နဲ႔ ျပႆနာကို မေျဖရွင္းႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီလို လက္ညိဳႇးထိုး အျပစ္ရွာျခင္းဟာ ျပႆနာကို ပိုရွည္ၾကာေအာင္ အခ်ိန္ဆြဲေနသလိုပဲ ျဖစ္ေစမွာပါ။
ျပည္တြင္းစစ္ ျဖစ္ခဲ့ရတာ၊ မၿငိႇမ္းသတ္ႏိုင္ဘဲ ရွည္ၾကာခဲ့ရတာဟာ... တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုေတြအေပၚ အခြင့္အေရး မညီမၽွမႈ၊ အႏိုင္က်င့္ဗိုလ္က်မႈ၊ ပင္လံုကတိကဝတ္ေတြကို အေကာင္အထည္မေဖာ္မႈ၊ ခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စားပြဲဝိုင္းေပၚမွာ မၽွမၽွတတ ေျဖရွင္းဖို႔ မႀကိဳးစားခဲ့ၾကဘဲ၊ မိမိဘက္ အသာစီးရဖို႔ တဖက္ေစာင္းနင္း ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေယာင္ျပ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာရယ္၊ လက္နက္နဲ႔ အၾကမ္းဖက္ သတ္ျဖတ္ေျဖရွင္းဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတာေတြ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ၾကာေညာင္းခဲ့ေတာ့ ယံုၾကည္မႈေတြ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရတာေတြဟာ အရင္းခံအေၾကာင္းတရားေတြ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို သတၱိရွိရွိ အသိအမွတ္ျပဳႏိုင္မွ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးျပႆနာကို ရွင္းလင္းဖို႔ အေျဖရွာႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဟာဒီ ဘဒၵကမာၻႀကီးမွာ လူ႔သက္တမ္းအားျဖင့္ ႏွစ္ ၁၀၀ တန္း ေရာက္ေနတဲ့ေခတ္၊ လူ ေလးေယာက္ရွိတိုင္း လူတေယာက္မွာသာ အသိဉာဏ္ဦးစီးတဲ့ အေတြးအေခၚ၊ ေမတၱာတရား၊ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားနဲ႔ စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ ကလိယုဂလို႔ ေျပာၾကရတဲ့ ဆုတ္ကပ္ေခတ္ႀကီးထဲမွာ ေဂါတမ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပြင့္ေတာ္မူခဲ့တာမို႔ လူမိုက္ လူ႔အႏၶေတြ ေပါမ်ားလွတဲ့ ကမာၻႀကီးကို ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ေကာက္က်စ္ယုတ္မာမႈေတြ၊ တရားမဲ့ ဗိုလ္က်အႏိုင္က်င့္မႈေတြနဲ႔ အၿမဲတမ္း ဖံုးလႊမ္းေမွာင္မိုက္မေနေအာင္ အတိုင္းအတာ တခုအထိသာ အကန္႔အသတ္နဲ႔ ထိမ္းေက်ာင္းတည့္မတ္ေပးႏိုင္ေပမယ့္... အမည္းေရာင္ အင္အားစုေတြက ေလးပံုမွာ သံုးပံုေလာက္ ရွိေနေတာ့ လူ႔ေလာကဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ မတရားမႈေတြနဲ႔သာ ျပည့္လၽွမ္းေနတတ္ပါတယ္။
အဲဒီ ကလိယုဂ - ဆုတ္ကပ္ခတ္ကို တခ်ိဳ႕ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကေတာ့ ေျခေထာက္ ေလးေခ်ာင္းရွိတဲ့ သတၱဝါတေကာင္မွာ ေျခ ၃ ေခ်ာင္းက မေကာင္းဘဲ ပ်က္စီးေနၿပီး က်န္တဲ့ ေျခေထာက္တေခ်ာင္းသာ အေကာင္းပကတိရွိေနတဲ့ေခတ္လို႔ ဥပမာေပးၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်န္ေနေသးတဲ့ ေျခေထာက္အေကာင္း တဖက္ေတာ့ မက်ိဳးပါေစနဲ႔လို႔ ဆံုးမတယ္။
ဆိုလိုတာက လူသားအခ်င္းခ်င္း ေမတၱာ၊ ေစတနာ၊ က႐ုဏာထားၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ ႐ိုး႐ိုးသားသား လူေကာင္းသူေကာင္းစိတ္ေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါ။ သူေတာ္ေကာင္းေတြ၊ မတရားမႈကို လက္မခံဘဲ ႐ိုးသားစြာ ဆန္႔က်င္သူေတြ၊ အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးသူေတြကို ဝိုင္းရံေပးၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းေနၾကတာပါ။
အခု ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီး ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္ေနတဲ့ တို႔့မ်ားေခတ္မွာေတာ့ ပိုဆိုးဝါးတဲ့အေျခအေနကို ေရာက္ေနပါတယ္။ အဆိုးဝါးဆံုးကေတာ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ သာသနာကို ဗန္းျပၿပီး အမုန္းတရားျဖန္႔ျဖဴးေနတာတို႔ ဘာသာေရးကို ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာယူဖို႔ ကိုယ့္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ လုပ္စားလာၾက တာေတြ ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႔ေနရပါၿပီ။
အဲဒီလို မိုက္မဲသူေတြ၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ အမုန္းအာဃာတ အၿငိဳးအေတး ေတာက္ေလာင္ေနသူေတြဟာ ပ်က္စီးေနတဲ့ ေျခေထာက္ ၃ ေခ်ာင္းနဲ႔ တူပါတယ္။ အဲဒီလို လူေတြထဲမွာ ကိုယ္မပါေစဖို႔နဲ႔၊ ေရာေယာင္ မေထာက္ခံမိေစနဲ႔ မိမိမိတ္ေဆြေတြထဲမွာ အဲဒီလို စိတ္ထား၊ အေတြးအေခၚမ်ိဳးရွိရင္ မိမိ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကူညီတည့္မတ္ ျပဳျပင္ေပးၾကဖို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔ေနာက္ မသိဘဲ မလိုက္ပါမိေစနဲ႔ ဉာဏ္မဦးစီးဘဲ အစြန္းတရားလိုက္စားၿပီး မမိုက္မဲမိေအာင္ ဆင္ျခင္ၾကဖို႔၊ အခ်င္းခ်င္း ထိန္းေက်ာင္းၾကဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာရင္ လူျဖစ္က်ိဳးနပ္ဖို႔၊ လူကို လူလို ျမင္တတ္တဲ့ ေမတၱာစိတ္ ဦးစီးတဲ့ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာကို ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ရင္ထဲက အမုန္းတရားေတြ၊ အာဃာတ ရန္ၿငိဳးေတြ ဖယ္ရွားပယ္သတ္ႏိုင္ဖို႔ ေမတၱာစိတ္ကို ေမြးျမဴဖို႔ လိုပါတယ္။ ေမတၱာဆိုတာ ေဒါသကို ဖယ္ရွားႏိုင္တဲ့စြမ္းအား ျဖစ္တာမို႔ ေဒါသကို ဖယ္ရွားပစ္ဖို႔ရန္အတြက္ လူရဲ႕သႏၲာန္ေတြမွာ ေမတၱာကို ထူေထာင္ဖို႔ လိုပါတယ္။
ေမတၱာဆိုတာ အက်ိဳးလိုလားတဲ့ သေဘာ၊ ေဒါသဆိုတာ အက်ိဳးစီးပြားကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိုတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ေမတၱာဆိုတဲ႔ အေဒါသ သဘာဝတရားကို မိမိသႏၲာန္မွာ ပ်ိဳးေထာင္ၿပီး ရင္ထဲ၊ ႏွလုံးသားထဲမွာရွိတဲ႔ အမုန္းတရားေတြကို ဖယ္ရွားရပါမယ္။ ေဒါသကို ဖယ္ရွားခ်င္ရင္ ေမတၱာကို ပြားရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က " ေမတၱာဘာေဝတဗၺာ ေဒါသႆ ပဟာနာယ" ဆိုၿပီး မိမိရင္ထဲက စိတ္ဆိုးစိတ္မိုက္ကို ဖယ္ရွားႏိုင္ဖို႔ ၊ အမုန္းတရား၊ အၿငိဳးအေတး အာဃာတနဲ႔ ေဒါသကို ဖယ္ရွားဖို႔ရာ ေမတၱာကို ပြားပါလို႔ ေဟာၾကားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကမွာ ႏွလံုးသားလွပဖို႔ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။
ဒီေဆာင္းပါးကို နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ တိုင္းျပည္ကို လမ္းမွန္ေပၚ ေရာက္ေအာင္၊ အမ်ားျပည္သူ အက်ိဳးစီးပြားကို ေဖာ္ဆာင္ႏိုင္ဖုိ႔ ထိေရာက္ျမန္ဆန္တဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္းဟာ မိမိ စြန္႔လႊတ္ေပးဆပ္သင့္တာကို ရဲရဲရင့္ရင့္ စြန္႔လႊတ္ႏိုင္ၿပီး အေျပာင္းအလဲမွာ လိုက္ပါဖို႔ ဆႏၵျပင္းျပလာႏိုင္ေအာင္ ကလိယုဂ - ဆုတ္ကပ္ခတ္ထဲမွာ ေကာင္းေနတဲ့ ေျခေထာက္တေခ်ာင္းနဲ႔ တူတဲ့ အေျပာင္းအလဲကို ေဆာင္ရြက္ေနသူေတြကို ေႏွာင့္ယွက္ ႐ိုက္ခ်ိဳးေနသူ မျဖစ္ေအာင္၊ အေျပာင္းအလဲမွာ လိုက္ပါလိုတဲ့ ဆႏၵေတြ ရွိလာဖို႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကာအပ္တဲ့ မဂၤလသုတ္ထဲမွာပါတဲ့ "အတၱသမၼာပဏီဓိစ" ဆိုတဲ့ မိမိစိတ္ကို ေကာင္းေအာင္ ျပဳျပင္ႏိုင္ျခင္းနဲ႔ မဂၤလာမည္ေအာင္ ျဖည့္က်င့္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ တိုက္တြန္းဆုေႁခြလိုက္ပါတယ္။
မင္းေကာင္းခ်စ္
ကိုးကားခ်က္ (ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ လွည္းကူးၿမိဳ႕နယ္၊ ဓမၼဝိနယစင္တာ ဓမၼာ႐ံုႀကီးအတြင္း ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္ႀကီး ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသ ေဟာၾကားသည့္ “အႏိုင္ယူျခင္းနဲ႔ ညႇာတာျခင္း တရားေတာ္” ကို မွီျငမ္းပါသည္။)
