“အလုပ္လက္မဲ့ထက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ ျဖစ္သြားမွာကို ပိုစိုးရိမ္တယ္”လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က တခါ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ အခု ျမန္မာျပည္မွာ လူေတြမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့ေနၾကတယ္။ ျမန္မာျပည္ကို က်ေနာ္ ေရာက္တဲ့ေန႔နဲ႔ စင္ကာပူမွာ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ အာဏာရ ျပည္ေထာင္စု ၾကံ့ခုိင္ေရးပါတီ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ ဦးေအာင္ေသာင္းရဲ႕ အေလာင္းကို ျမန္မာျပည္ ျပန္သယ္တဲ့ေန႔ တုိက္ဆုိင္ပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီ အတုိက္အခံေတြအေပၚ သေဘာထားတင္းမာတဲ့ စစ္အစိုးရေခတ္ အမာခံ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ အနိစၥသေဘာအရ လူ႔ေလာကကေန ထြက္ခြာသြားတာကို ေပ်ာ္ၾကသူေတြ မနည္းပါဘူး။ လူမႈေရးအရ ယဥ္ေက်းျခင္း၊ မယဥ္ေက်းျခင္းက တျခား ကိစၥပါ။ ေမတၱာဆိုတာ ေရာင္ျပန္ဟပ္တတ္လို႔ ဒါက သဘာ၀က်ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ပတ္အၾကာ ခ်ိီလီမွာ အာဏာရွင္ ပီႏိုေရွးေခတ္က ေထာက္လွမ္းေရးဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေသဆံုး သြားေတာ့လည္း ခ်ီလီျပည္သူေတြ ေပ်ာ္ၾက၊ လမ္းေပၚထြက္ ေအာင္ပြဲခံၾကတယ္။ ဒါေတာင္ ေထာက္လွမ္းေရး ဗို္္လ္ခ်ဳပ္ဟာ တခ်ိန္က က်ဴးလြန္တဲ့ ရာဇ၀တ္မႈေတြအတြက္ ဒီမုိကေရစီေခတ္မွာ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းက်ခံခဲ့ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ဦးေအာင္ေသာင္း အပါအ၀င္ ဘယ္သူတဦးတေယာက္ကမွ ဒီိလုိ ကံၾကမၼာမ်ဳိးနဲ႔ မႀကံဳခဲ့ရပါဘူး။ ဦးေအာင္ေသာင္းဟာ နာမည္ေက်ာ္ ၂၀၀၃ ဒီပဲယင္းလုပ္ႀကံမႈကို ေနာက္ကြယ္က ႀကိဳးကိုင္ခဲ့သူအျဖစ္ အမ်ားကသတ္မွတ္တာ ခံခဲ့ရသူပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ လုပ္ႀကံမႈမွာ ကံေကာင္းေထာက္မလို႔ အသက္မေသခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လြမ္းသူ႔ပန္းစည္း ပို႔ခဲ့တယ္။ ဒီအတြက္ ေဒၚစုကို ေ၀ဖန္တာေတြလည္း ဆူညံသြားခဲ့တယ္။ တဘက္ကၾကည့္ရင္ ျမန္မာျပည္မွာ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ဘယ္ေလာက္အထိ ခက္ခဲသလဲ ဆုိတာကို ထင္ဟပ္ျပလိုက္တာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ Wuthering Heights ၀တၳဳထဲက ဇာတ္ေကာင္ Heathcliff လိုမ်ဳိး အၿငိဳးအေတးနဲ႔ လက္စားေခ်ဖို႔ အားသန္သူေတြရဲ႕ အသံက ပိုၿပီး က်ယ္ေလာင္သလား ေအာက္ေမ့မိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူမႈကြန္ရက္ မီဒီယာေတြမွာပါ။ သူတို႔ေလာက္ ခံစားခ်က္ မျပင္းထန္သူေတြကေတာ့ တုိင္းျပည္အတြက္ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးတခု ေလ်ာ့သြားတာပဲဆုိၿပီး က်ိတ္၀မ္းသာခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလို စိတ္သက္သာစရာ အခ်ိန္ေတြက သက္တမ္းရွည္ေလ့ မရွိပါဘူး။ မၾကာခင္ ရက္ပိုင္းမွာပဲ တတုိင္းျပည္လံုးနီးပါး ေရႀကီးမႈနဲ႔ ႀကံဳလိုက္ရတယ္။ အစိုးရက အခ်ိန္ေႏွာင္းၿပီးမွ အေရးေပၚ အေျခအေန ေၾကညာပါတယ္။ ျပည္သူေတြဟာ ဘာမွ ႀကိဳတင္မျပင္ဆင္ထားရဘဲ သဘာ၀ကပ္ေဘးနဲ႔ ႀကံဳလုိက္ရတယ္။ ဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိး ၂၀၀၈ နာဂစ္တုန္းကလည္း ႀကံဳခဲ့ရပါတယ္။ အစိုးရက တာ၀န္မဲ့တာေၾကာင့္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚသားေတြဟာ ေရွာင္လႊဲလို႔ရႏုိင္တဲ့ ကပ္ေဘးကို မေရွာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။ လူသိန္းခ်ီ ေသဆံုးခဲ့ၿပီး ဒုကၡသည္ေတြအတြက္ ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီေတြကိုလည္း စစ္အစိုးရက အ၀င္မခံခဲ့ပါဘူး။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအလြန္ အရပ္သား အစိုးရအဖြဲ႔ ေပၚလာၿပီး သမၼတ ဦးသိန္းစိန္အျဖစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို လုပ္ေဆာင္တဲ့အခါမွာ တခ်ဳိ႕ ႏိုင္ငံေရး ပေရာဟိတ္ေတြက နာဂစ္ကပ္ေဘးမွာ ျမင္ခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ဟာ အဲဒီအခ်ိန္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္အတြက္ သံေ၀ဂရေစတဲ့ နိမိတ္ႀကီးတပါး ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆုိခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုတေခါက္မွာလည္း ေရေဘးအေတာ္ဆုိးတဲ့ အခ်ိန္အထိ ဦးသိန္းစိန္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အစိုးရဟာ ၂၀၀၈ တုန္းကထက္ ဘာမွ မထူးပါဘူး။ ေရေဘးက က်ယ္ျပန္႔ေပမယ့္ နာဂစ္မုန္တုိင္းလုိ မျပင္းထန္လို႔သာ လူေတြ နာဂစ္တုန္းကလို အတံုးအ႐ုံး မေသၾကတာ ကံေကာင္းသြားပါတယ္။ ပုဂၢလိက မီဒီယာေတြ၊ လူမႈကြန္ရက္ မီဒီယာေတြ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ျပည္သူေတြဟာ အစိုးရဆီက ထုတ္ျပန္ခ်က္ကို ေစာင့္နားေထာင္စရာ မလိုဘဲ အေျခအေနမွန္ကို အခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီ သိလာၾကတယ္။ အစိုးရက ဒုကၡသည္ေတြကို အကူအညီေပးဖို႔ ခ်ီတံုခ်တံု ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာပဲ တႏိုင္တပိုင္ ေစတနာရွင္ေတြ အသီးသီး ေပၚလာတယ္။ လူငယ္အဖြဲ႔ေတြ၊ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔ေတြ၊ အႏုပညာရွင္ေတြ၊ ပရဟိတအဖြဲ႔ေတြ အသီးသီးဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ လမ္းေတြေပၚမွာ အလႉခံထြက္ၾကတယ္။ ေနႏိုင္လြန္းတဲ့ အစိုးရဆီကေန ျပည္သူေတြဟာ ဘာမွ မေမွ်ာ္လင့္ၾကေတာ့ဘဲ အေရးေပၚ အကူအညီ လိုအပ္ေနတဲ့ ေရေဘး ဒုကၡသည္ေတြကို ကူညီႏိုင္ဖို႔ ကိုယ့္နည္းကုိယ္ဟန္နဲ႔ ႀကိဳးပမ္းလာၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။ ရန္ကုန္မွာရွိေနတုန္း လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီစီမံကိန္းကိ္ု ကန္႔ကြက္ဖုိ႔ တ႐ုတ္သံ႐ုံးေရွ႕မွာ ဆႏၵျပခဲ့တဲ့အတြက္ ဖမ္းဆီး တရားစြဲခံထားရတဲ့၊ ထင္ရွားတဲ့ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြျဖစ္တဲ့ ဗို္လ္ႀကီးေဟာင္း ေနမ်ဳိးဇင္၊ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ ေနာ္အံုးလွတို႔ ႐ုံးခ်ိန္းကိုလည္း ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔လည္း အျပင္ေရာက္တဲ့ နာရီပိုင္းေလးမွာပဲ ေရေဘးသင့္ ျပည္သူေတြကို အကူအညီ ေပးႏိုင္ဖုိ႔အတြက္ အဆက္အသြယ္ေတြကို ဖုန္းဆက္ရင္း၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြကို လမ္းညႊန္ရင္း အလုပ္မ်ားေနတာ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ေနာ္အံုးလွရဲဲ႕ အသက္ ၅၃ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ အခမ္းအနားကိုလည္း တရား႐ုံး အေဆာက္အဦထဲက အခန္းလြတ္ထဲမွာ ေထာက္ခံသူ အနည္းအက်ဥ္းနဲ႔ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ေနာ္အုံုးလွဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘ၀မွာ အဂၤါေထာင့္ ဆုေတာင္းပြဲေတြကို ဦးေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအလြန္မွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေခါငး္ေဆာင္တဲ့ ပင္မ ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းအတုိင္း မလုိက္တဲ့ ကရင္ အမ်ဳိးသမီးဟာ အပယ္ခံလို ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ နရသိန္တြင္း ေမြးေန႔ပြဲကို သူ႔လိုပဲ အပယ္ခံ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ တခ်ဳိ႕ကလြဲလို႔ ဘယ္သူမွ မလာပါဘူး။ မီဒီယာေတြလည္း စိတ္မ၀င္စားၾက ပါဘူး။ သံေျခက်င္းခတ္ထားတဲ့ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ေနမ်ဳိးဇင္ကလည္း တယ္လီဖုန္းတလံုးနဲ႔ အလုပ္မ်ားတဲ့အတြက္ ေထာင္၀င္စာလာတဲ့ သူ႔ဇနီးနဲ႔ေတာင္ စကားေျပာခ်ိန္ သိပ္ရွိပံုမရပါဘူး။ ေထာင္ထဲ ျပန္ေခၚသြားဖို႔ အခ်ိန္ျပည့္ခါနီးမွာ ရဲအရာရွိ ေရာက္လာမွပဲ ဇနီးကို သတိရသလား မသိ၊ ခဏေစာင့္ဖို႔ ရဲအရာရွိကို ေမတၱာရပ္ခံရင္း သူ႔ဇနီးနဲ႔ စကားေျပာေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အခ်ိန္ေစ့တဲ့အခါ ဂ်ာနယ္ သတင္းစာေတြ၊ ေထာင္၀င္စာေတြ၊ အထုပ္ေတြကို ရဲသားက ေထာင္ကားေပၚတင္ဖို႔ သယ္ေနခ်ိန္မွာ စကားေျပာေကာင္းတဲ့ ကိုေနမ်ဳိးဇင္က အားလံုးေရွ႕မွာ အခုလို ဟာသစကား ေျပာပါတယ္။ “ရဲမႉးႀကီးကိုေတာ့ အားနာပါတယ္ဗ်ာ၊ အခု ေထာင္ထဲမွာ က်ေနာ္ သီခ်င္းဆုိ ေလ့က်င့္ေနတယ္”လို႔ စကားနိဒါန္းပ်ဳိးရင္း ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို တ႐ုတ္သံ၀ဲ၀ဲနဲ႔ ဆုိျပပါတယ္။ တ႐ုတ္စီမံကိန္းကို ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပတဲ့ သူတို႔လို တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြကို ႐ုံးမထုတ္ခင္ ရက္ပုိင္းေလးကပဲ သစ္ခုိးထုတ္လို႔ အဖမ္းခံထားရတ့ဲ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသားေတြကို ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ ကိစၥကို ေလွာင္ေျပာင္တာပါ။ “ဒါ တုိ႔ျပည္ ဒါ တို႔ေျမ ၀ ပိုင္တဲ့ ေျမ” ဆိုၿပီး အဆံုးသတ္လုိက္တဲ့အခါ ရဲမႉးႀကီး အပါအ၀င္ အနားကလူေတြ အားလံုး ရယ္ေမာၾကပါတယ္။ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကိစၥ တြင္တြင္ေျပာတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ေခတ္မွာ ဒီထက္ ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ ဟာသ၊ ဒီထက္ စိတ္ပ်က္စရာ ကိစၥလည္း ရွိမယ္ မထင္ပါဘူး။ ဥပေဒစိုးမိုးမႈ မရွိတဲ့ အေျခအေနမွာ ေထာင္မေၾကာက္တဲ့ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြနဲ႔ ေအာက္ေျခ၀န္ထမ္းေတြ ရယ္ေမာႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ဟာလည္း သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ကုန္ဆံုးသြားပါလိမ့္မယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အင္အားအႀကီးဆံုး အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုေတြျဖစ္တဲ့ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ ၈၈ မ်ဳိးဆက္တို႔ၾကားမွာ အကြဲအၿပဲ ဇာတ္လမ္းေတြလည္း ေပၚေနတယ္။ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ဦးကိုကိုႀကီးနဲ႔ ေနာက္လိုက္တခ်ဳိ႕ကို အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ေရြးေကာက္ပြဲ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း စာရင္းမွာ မထည့္ဘဲ ပယ္ခ်လိုက္တဲ့ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ပါတယ္။ ထင္ရွားတဲ့ အမ်ဳးိသမီးလႊတ္ေတာ္အမတ္ ေဒါက္တာ ညိဳညိဳသင္းလည္း ဒီလိုပဲ အပယ္ခံရတဲ့ စာရင္းမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒါကို ရန္ကုန္အေျခစိုက္ မီဒီိယာသမားေတြ၊ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြက စိတ္ပ်က္ၾကတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီကို အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အားျဖည့္ဖို႔ မျဖစ္မေန လိုအပ္ေနတယ္လို႔ သူတို႔က ျမင္ၾကတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီ ေအာက္ေျခမွာလည္း မေက်မနပ္ျဖစ္ၿပီး ကန္႔ကြက္တာေတြ၊ ပါတီ၀င္အျဖစ္က ႏုတ္ထြက္တာေတြ၊ ေနာက္ဆံုး ေရြးခ်ယ္ခံထားရတဲ့ အမတ္ေလာင္းေတြ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ႏုတ္ထြက္တာေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြဆီမွာ ကိုယ္စီကိုယ္ငွ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ရွိႏုိင္ေပမယ့္ သာမန္ျပည္သူေတြအတြက္ကေတာ့ စိတ္႐ႈပ္စရာေတြခ်ည္းပါပဲ။ မဲဆြယ္ပြဲကာလ ေရာက္တဲ့အခါ ပိုၿပီး ႐ႈပ္ေထြးလာရင္ ျပည္သူေတြအတြက္ ပိုၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မဲ့ေစပါလိမ့္မယ္။ အာဏာကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေမာင္ပိုင္စီးခဲ့ၾက၊ ျပည္သူကို အႏိုင္က်င့္ခဲ့ၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ျပည္သူေတြက စိတ္ပ်က္ေနတာ ၾကာပါၿပီ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မထားတာ ၾကာပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အခုတေခါက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနၾကပံုက ပိုၿပီး စိုးရိမ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ အတုိက္အခံေတြ မညီညြတ္တာဟာ ဒီမုိကေရစီ အကူးအေျပာင္းကို လမ္းလြဲေစၿပီး၊ အာဏာရွင္ဘက္သားေတြ အသာစီးသြားရသြားတဲ့ ေရခံေျမခံမ်ဳိး ျဖစ္သြားတတ္တဲ့ တျခားႏိုင္ငံေတြက နမူနာကို ျမန္မာအတိုက္အခံေတြ သင္ခန္းစာ မယူႏုိင္တာ ေကာင္းတဲ့ နိမိတ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ေနသြင္