ညီညြတ္မွ်တတဲ့ စနစ္တခုကိုေတာ့ ဒီခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ စဥ္းစားသင့္ပါၿပီ - ဦးလွေအာင္
DVB
·
May 19, 2016
အခုလက္ရွိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းမွာ ေျပးဆြဲေနတဲ့ မထသ ယာဥ္လိုင္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈ အပိုင္းေတြကို ယခင္ကထက္ပိုမိုၿပီး စိစစ္ေဆာင္ရြက္မႈေတြ ျပဳလုုပ္လ်က္ ရွိပါတယ္။ အဲဒီေဆာင္ရြက္မႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး ေမာ္ေတာ္ယာဥ္လုပ္ငန္းေပါင္းစံု ထိန္းသိမ္းေရး ႀကီးၾကပ္မႈ ဗဟိုေကာ္မတီ ဥကၠ႒ ဦးလွေအာင္ကို ဒီဗြီဘီက ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းထားပါတယ္။
ေမး - လက္ရွိ ၿမိဳ႕တြင္းမွာ ေျပးဆြဲေနတဲ့ မထသ လိုင္းေပါင္းစံုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အဘတို႔အေနနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ဳိး စည္းကမ္းပိုင္းေတြ သတ္မွတ္ထားတယ္ဆိုတာ ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ - က်ေနာ္တို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ သယ္ယူပို႔ေဆာင္မႈ အခန္းက႑မွာ မထသ ယာဥ္လိုင္းေကာ္မတီေပါင္း ၁၈ ဖြဲ႔ရွိတယ္။ ေနာက္ မွတ္ပံုတင္ထားတဲ့ ယာဥ္စီးေရေပါင္း ၇၆၀၀ ေက်ာ္ရွိတယ္။ ေျပးဆြဲလမ္းေၾကာင္းေပါင္း ၃၅၇ လိုင္းရွိတယ္။ တေန႔တေန႔ကို ယာဥ္စီးေရေပါင္း ၄၆၀၀ ေက်ာ္ထြက္ၿပီးေတာ့ ခရီးသြားျပည္သူလူထုေပါင္း ၂ ဒသမ ၆ သန္းခန္႔ကို ပို႔ေဆာင္ေပးေနပါတယ္။ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ေတြရဲ႕ စည္းကမ္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔က တည္ဆဲဥပေဒမ်ားအရ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္စည္းကမ္းေတြ၊ ေနာက္ ယာဥ္ေမာင္းႏွင္သူမ်ားနဲ႔ လိုက္နာရမယ့္ စည္းကမ္းေတြကို လိုက္နာၾကရပါတယ္။ အဲဒီအျပင္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႔အေနနဲ႔ ယခင္ တိုင္းေအးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ လက္ထက္ကပင္လွ်င္ အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးအတြက္ ျပစ္မႈျပစ္ဒဏ္ ၁၃၈ ခ်က္၊ အဲဒီမွာ ယာဥ္စီးခပိုေတာင္းရင္ ဘာဒဏ္တပ္ပါ၊ သတ္မွတ္လမ္းေၾကာင္း မေမာင္းရင္ ဘာဒဏ္တပ္ပါ၊ တကယ္လို႔ ယာဥ္လုပ္သားေတြ ခိုက္ရန္ေဒါသျဖစ္ရင္ ဘာလုပ္ပါဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒါေတြကို က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ လိုက္နာရလ်က္ ရွိပါတယ္။
ေမး - ဆရာတို႔အေနနဲ႔ စည္းကမ္းပိုင္းေတြနဲ႔ လုုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာေကာ ဘယ္လိုမ်ဳိး အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈေတြရွိလဲ၊ အရင္ကထက္စာရင္ ဘာေတြေျပာင္းလဲမႈရွိလဲဆိုတာ ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ - က်ေနာ္တို႔ စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းမႈအပိုင္းကို ေဆာင္ရြက္တဲ့အခါမွာ အခုခ်ိန္မွာ တိုးတက္မႈရွိသေလာက္ ရွိေပမယ့္လည္း စနစ္တခုလံုးေပၚမွာ လႊမ္းၿခံဳၿပီး ျပဳျပင္ႏိုင္မႈ မရွိတဲ့အတြက္ေတာ့ မတိုးတက္ဘူးလားလို႔ ေျပာစရာရွိပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ အရင္တုန္းက ျပည္သူလူထုရဲ႕ တိုင္ၾကားမႈကို အေရးယူေပးခဲ့တာ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ကတည္းကစၿပီး မထသ ဗဟုိက ျပည္သူ႔ရဲ႕အသံကို နားေထာင္ၿပီးေတာ့ အေရးယူျခင္းဆိုတဲ့ က႑ကို က်ေနာ္တို႔ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ အဲဒီမွာ ဘာေတြထိေတြ႔မႈရလဲဆိုေတာ့ ခရီးသြားျပည္သူလူထုေတြဟာ ယာဥ္လုပ္သားေတြ စည္းကမ္းေဖာက္ရင္ ဘယ္ကိုတိုင္ရမယ္ဆိုတာကို သိလာတယ္။ ဥပမာ က်ေနာ္တို႔ မထသ ဗဟိုဆိုရင္ အရင္တုန္းက က်ေနာ္၀က္ဆိုက္တခု ေထာင္ထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီ၀က္ဆိုက္ကေတာ့ အခုခ်ိန္မွာ အားနည္းမႈရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔က ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွာ Page ဖြင့္ထားတယ္။ ေနာက္တခါ က်ေနာ္တို႔ အင္တာနက္လိုင္းေတြ ဖြင့္ထားတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အီးေမးလ္ဖြင့္ထားတယ္။ လူကိုယ္တိုင္လည္း တိုင္တာကို လက္ခံတယ္။ စာနဲ႔တိုင္တာကိုလည္း လက္ခံတဲ့အတြက္ ျပည္သူလူထုရဲ႕ တိုင္ၾကားမႈေတြက ပိုမ်ားလာတာ ေတြ႔ရတယ္။ ေတြ႔ရေတာ့ ဒါကိုၾကည့္ရင္ ယာဥ္လုပ္သားေတြက ပိုမိုက်ဴးလြန္လာသလားလို႔ ယူဆစရာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က တေန႔တေန႔ကို ယာဥ္စီးေရေပါင္း ၄၆၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ ပ်မ္းမွ် ေျပးလႊားေနပါတယ္။ တခ်ိန္တုန္းကေတာ့ မတိုင္ၾကတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔ မသိခဲ့တာ။ အခု တိုင္လို႔ သိတဲ့အခါက်ေတာ့ တိုင္ၾကားမႈ ပိုမိုမ်ားလာလို႔ ျပစ္မႈမ်ားတာလား။ က်ဴးလြန္မႈမ်ားလာလို႔ မ်ားတာလား ဆိုတာကေတာ့ ေသခ်ာ သုေတသနလုပ္ၾကည့္မွ သိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္လည္း က်ေနာ္တို႔ ျဖစ္တဲ့တိုင္ၾကားမႈ အမ်ားစုကိုၾကည့္ရင္ ယာဥ္စီးခ ပိုမိုေတာင္းခံျခင္း၊ မေခ်မငံ ဆက္ဆံျခင္း၊ ဒါေတြကိုျပန္ၾကည့္ရင္ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ အေနအထားေတြကလည္း က်ေနာ္တို႔မွာ အမ်ားႀကီး ႀကံဳေတြ႔ရပါတယ္။ ယာဥ္စီးခပိုမိုေတာင္းခံတဲ့ ျပႆနာမွာလည္း က်ေနာ္တို႔က ခရီးသည္တေယာက္ဆီက ေငြငါးဆယ္ပိုေတာင္းလည္း သံုးေသာင္းဒဏ္တပ္တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ၂၀၀၇-၂၀၀၈ တုန္းက သတ္မွတ္ခဲ့တဲ့ ယာဥ္စီးခ ၅၀ က်ပ္ႏႈန္းကို က်ေနာ္တို႔က ဒီေန႔အထိ က်င့္သံုးခဲ့ရတဲ့ အခါက်ေတာ့ ခရီးသည္မ်ားပင္လွ်င္ က်ေနာ္တို႔ကို ေ၀ဖန္မႈေတြျပဳပါတယ္။ ဘယ္သူမွ မလိုက္နာတဲ့ဟာကို ပံုေသဆြဲထားတဲ့အတြက္ ယာဥ္စီးခကို ခင္ဗ်ားတို႔ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ညီညီညြတ္ညြတ္ မလုပ္ေပးႏုိင္ဘူးလားလို႔ ေျပာပါတယ္။ မထသသည္ ယာဥ္စီးခ သတ္မွတ္လို႔ မရပါဘူး။ သက္ဆိုင္ရာဥပေဒကို ကိုင္စြဲထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ သတ္မွတ္မႈအရသာ က်ေနာ္တို႔က ေကာက္ခံရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မထသ ဗဟိုက ညီညြတ္မွ်တတဲ့ ႏႈန္းထားတရပ္ကို သတ္မွတ္ၿပီးေတာ့ ယာဥ္စီးချဖတ္ပိုင္း ေကာက္ခံျခင္းဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ တိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရ လက္ထက္မွာ မထသ ဗဟိုက သံုးသပ္ခ်က္မ်ားနဲ႔တကြ တင္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အေျခအေန အခ်ိန္အခါအရ ဒီခြင့္ျပဳမႈကို ဆိုင္းငံ့ခဲ့တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီေန႔ ယာဥ္လုပ္သားေတြဟာ ဒီျပႆနာဟာ က်ဴးလြန္ဆဲျဖစ္ပါတယ္။ က်ဴးလြန္တယ္၊ အေရးယူတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ပြားရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့မွ သံုးသပ္မွ ဒါကို ကုစားတယ္လို႔ ေခၚလို႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီေန႔ ဒီလိုလုုပ္ေနေပမယ့္ ျပစ္မႈေတြက ျဖစ္ပြားဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္သလဲဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီးေတာ့ ကုစားမွသာလွ်င္ ျပည္သူလူထုေတြအတြက္ ပိုၿပီးေတာ့ ညီညြတ္မွ်တတဲ့ သယ္ယူပို႔ေဆာင္မႈ အခန္းက႑မွာ အက်ဳံး၀င္ပါမယ္။ က်ေနာ္ေျပာတဲ့ ျပည္သူလူထုဆိုတာ ခရီးသြားတဲ့သူလည္း ျပည္သူလူထုပါ။ ယာဥ္လုပ္သားလည္း ျပည္သူလူထုပါ။ ယာဥ္ပိုင္ရွင္လည္း ျပည္သူလူထုပါ။ ဒါ က်ေနာ္က ဒီ ျပည္သူလူထု တရပ္လံုးအတြက္ က်ေနာ္တင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး - လက္ရွိမွာေပါ့ ယာဥ္ေနာက္လိုက္ေတြကို သင္တန္းေပးတာေတြ ရွိတယ္လို႔လည္း ၾကားရပါတယ္။ ဒီ သင္တန္းေပးတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ လက္ရွိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းမွာ ေျပးဆြဲေနတဲ့ ယာဥ္လိုင္းေတြကေပါ့ေနာ္၊ ယာဥ္ေနာက္လိုက္ေတြ အကုန္လံုးက သင္တန္းေပးထားတာေတြလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သင္တန္းမေပးထားတဲ့သူေတြေကာ ရွိလားဆိုတာ ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ - က်ေနာ္တို႔ လက္ရွိ လုပ္သားေပါင္းနဲ႔ ယွဥ္ရင္ေတာ့ သင္တန္းပို႔ခ်တာဟာ အကုန္လံုး မပို႔ခ်ႏိုင္ေသးပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တည္းကေန စၿပီးေတာ့ ယာဥ္လုပ္သားမ်ားကို ျပဳျပင္တဲ့အခါမွာ အျပစ္ေပး အေရးယူျခင္းအျပင္ အသိဉာဏ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဆိုတဲ့ က႑ကို က်ေနာ္တို႔ ဦးတည္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ မီဒီယာအဖြဲ႔နဲ႔ ႏွစ္ပတ္တႀကိမ္ ေတြ႔တာလည္း ဒီလုပ္ငန္းရပ္ထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ သင္တန္းကို ၂၀၁၁ ခုႏွစ္က စၿပီးေတာ့ အခုအခ်ိန္ က်ေနာ္တို႔ သင္တန္းႏွစ္မ်ဳိးေပါ့၊ ပို႔ခ်ခဲ့တာ ရွိပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဘာလဲဆိုေတာ့ အရင္တုန္းကစၿပီး က်ေနာ္တို႔ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္တုန္းက ယာဥ္လုပ္သားေတြဟာ တိုက္တယ္၊ ေျပးတယ္။ မိမိေၾကာင့္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရတဲ့သူေတြ အေပၚမွာ သနားၾကင္နာမႈ နည္းပါးတယ္။ ဒါကို က်ေနာ္တို႔ ဘယ္လိုကုစားမလဲလို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တာေတြ ရွိပါတယ္။
ဥပမာအားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံၾကက္ေျခနီအသင္းနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ကေန က်ေနာ္တို႔ သင္တန္းေပါင္း ၁၀ ႀကိမ္၊ ယာဥ္လုပ္သားေပါင္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္ကို အေျခခံေရွးဦးျပဳစုနည္း သင္တန္းေတြကို ေပးခဲ့တယ္။ အခုလို အယ္နီညိဳရာသီဥတုေတြမွာက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ လုပ္သားေတြဟာ ဒီပညာေတြရွိတဲ့သူေတြ အထဲထဲမွာ ရွိေနပါတယ္။ ဒါ က်ေနာ္တို႔ အရင္ကတည္းက ေမွ်ာ္မွန္းၿပီး လုပ္ခဲ့တာ။ ကိုယ့္ကားေတြေပၚမွာ က်ပ္ေတာက္ေနတယ္၊ ရာသီဥတု ပူျပင္းတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာျဖစ္ပြားရင္ ဘယ္လိုျပဳစုမလဲ။ မိမိေၾကာင့္ ဒဏ္ရာရရင္ေကာ ဘယ္လိုျပဳစုမလဲ။ လူသားခ်င္း ၾကင္နာမႈထားၿပီးေတာ့ ဒါေတြကို လိုက္နာလုပ္ေဆာင္ဖို႔ဆိုၿပီး က်ေနာ္တို႔က အဲဒီတုန္းက တႀကိမ္၊ ဒါ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၾကက္ေျခနီအသင္းရဲ႕ အကူအညီကို ရယူၿပီးေတာ့ ယာဥ္လုပ္သားေပါင္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္ က်ေနာ္တို႔ ေမြးထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔လည္း ယာဥ္ေတြေပၚမွာ ဒီသင္တန္းတက္တဲ့ ယာဥ္လုပ္သားေတြ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မူးေ၀တဲ့ ခရီးသည္ေတြကို ျပဳစုခဲ့တာေတြ၊ ေဆး႐ံုေဆးခန္းပို႔တဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္တခါ ဘာသင္တန္းလဲဆိုေတာ့ ယာဥ္လုပ္သား ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ရည္ရြယ္တဲ့ သင္တန္းပါ။ က်ေနာ္တို႔ တရက္ပဲ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ယာဥ္လုပ္သားေတြဟာ ေန႔စဥ္ မိမိရဲ႕ လုပ္အားခေပၚမွာ မွီၿပီးေတာ့ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း ျပဳေနရတဲ့အတြက္ လုပ္အားလည္း မထိခိုက္ေအာင္ တရက္တာကာလ က်ေနာ္တုိ႔က အေျခခံရယ္၊ မြမ္းမံရယ္လို႔ ခြဲလိုက္တယ္။ အေျခခံဆိုတာကေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္မျပည့္ေသးတဲ့ ယာဥ္လုပ္သားေတြကို အေျခခံလို႔ က်ေနာ္တို႔ သတ္မွတ္လိုက္တယ္။ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေနတဲ့ ယာဥ္လုပ္သားေတြကို က်ေနာ္တို႔က မြမ္းမံလို႔ သတ္မွတ္လိုက္တယ္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ကေန အခုဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ သင္တန္းအႀကိမ္ေရေပါင္း ၁၀၃ ႀကိမ္ ဖြင့္လွစ္ၿပီးေတာ့ ယာဥ္လုပ္သားေတြကို က်ေနာ္တို႔ ေလ့က်င့္ခဲ့တာ၊ ေဆြးေႏြးခဲ့တာဟာ ၁၃၁၅၄ ဦး ေလာက္ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း က်ေနာ္တို႔မွာ လက္ရွိယာဥ္ေတြဟာ ၇၀၀၀ ေက်ာ္ကို ၃ ေယာက္နဲ႔ ေျမႇာက္ရင္ေတာင္ ေသာင္းဂဏန္း သံုးေသာင္းေလာက္ရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္တို႔အပိုင္း အေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီလိုေလ့က်င့္မႈေတြဟာ မျပည့္၀ေသးပါဘူး။ ဒီၾကားထဲမွာ ေလ့က်င့္ထားတဲ့ လူေတြကလည္း ထြက္တာ အမ်ားႀကီးပဲ။ ထြက္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔ကလည္း ဒီသင္တန္းကို ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္ရဦးမွာ။ ဒီသင္တန္းေတြရဲ႕အက်ဳိးကို ပိုမိုထိေရာက္ေစခ်င္ရင္ျဖင့္ ညီညြတ္မွ်တတဲ့ စနစ္ေတြကိုလည္း ျပင္ေပးဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ငါးႏွစ္တာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ အေတြ႔အႀကံဳအရ က်ေနာ္ေတာ့ ဒီလိုပဲ သံုးသပ္ပါတယ္။
ေမး - လက္ရွိ ျပည္တြင္းမွာ ေျပးဆြဲေနတဲ့ ယာဥ္လိုင္းေတြေပၚမွာ သင္တန္းတက္ထားတဲ့ ယာဥ္ေနာက္လိုက္ေတြပါသလို သင္တန္းမတက္ထားတဲ့ ယာဥ္ေနာက္လိုက္ေတြလည္း ပါတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ လက္ရွိမွာ လူမႈကြန္ရက္ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာလည္း ယာဥ္ေနာက္လိုက္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ေ၀ဖန္မႈေတြ ရွိေနပါတယ္။ ယာဥ္ေနာက္လိုက္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဆရာတို႔အေနနဲ႔ ဘယ္လို အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈေတြရွိလဲ၊ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္မႈေတြ ရွိတယ္ဆိုရင္လည္း တိုင္ၾကားမွ အေရးယူမႈေတြ လုပ္တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈေတြ လုပ္တာလားဆိုတာ ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ - က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္မ်ဳိးစလံုး လုပ္ပါတယ္။ တိုင္ၾကားမွပဲ အေရးယူတာ မဟုတ္ပါဘူး။ စစ္ေဆးအေရးယူျခင္းဆိုတာ ယာဥ္လုပ္သားေတြကို ျပင္တဲ့ထဲမွာ တခုသတ္မွတ္ထားတယ္။ ဘယ္လိုစစ္ေဆးလဲ။ အခု ယာဥ္လိုင္းေတြေပၚမွာ တခ်ဳိ႕ေကာ္မတီေတြက လူေတြလိုက္ပါတယ္။ အဲဒါေတြနဲ႔လည္း စစ္ေဆးၿပီးေတာ့ အေရးယူ ျပဳျပင္တယ္။ ၁၆ ဖြဲ႔ကလည္း ယာဥ္ေတြေပၚမွာ စီးပါတယ္။ ယာဥ္စီးခ ပိုေတာင္းတာေတြ၊ မေခ်မငံ ေျပာၾကားတာေတြကို မွတ္သားၿပီး က်ေနာ္တို႔က အေရးယူတယ္။ ထုိ႔အျပင္ ျမင္ျမင္ထင္ထင္ စစ္ၿပီးေတာ့လည္း အေရးယူတာ ရွိပါတယ္။ ထို႔အတူ ခရီးသည္ေတြရဲ႕ တိုင္ၾကားမႈ၊ ခရီးသည္ေတြ တိုင္ၾကားတဲ့ အေပၚမွာလည္း က်ေနာ္တို႔ အေလးအနက္ ထားပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို ၀ိုင္း၀န္းၿပီး ၾကည့္႐ႈေပးတယ္လို႔ ယူဆတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ယာဥ္လုပ္သားေတြကို အျပစ္ေပးတဲ့အခါမွာ ျငင္းဆိုမႈေတြ ႀကံဳရတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ယာဥ္လုပ္သားေတြသည္ လိုက္နာရမယ့္ စည္းမ်ဥ္းထဲမွာ ခရီးသည္ စိတ္ၿငိဳျငင္ေအာင္ ျပဳမိရင္လည္း ဒါက ျပစ္မႈက်ဴးလြန္တယ္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔က ခရီးသည္ေတြ တိုင္ၾကားမႈကိုလည္း က်ေနာ္တို႔ စစ္ေဆးပါတယ္။ အေရးယူတယ္။ ၿပီးရင္ ဒီခရီးသည္ေတြဆီကိုလည္း အေၾကာင္းျပန္ၾကားပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တခ်ဳိ႕က က်ေနာ္တို႔ကို တိုင္သာတိုင္တယ္၊ မလုပ္ဘူးဆိုတဲ့ ေ၀ဖန္မႈလည္း က်ေနာ္တုိ႔ ရပါတယ္။ ရတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔ ျပန္ၾကားတယ္။ အခု ဒီမွာလည္း က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ေတြကို တလက္စတည္း ေလ့လာသြားေစခ်င္ပါတယ္။ တိုင္ၾကားတာကို လက္ခံတယ္။ ေျဖရွင္း အေရးယူေပးတယ္။ သူ႔ကို က်ေနာ္တို႔ ျပန္ေျပာတယ္ဆိုတဲ့ မွတ္တမ္းေတြ ေလ့လာလို႔ ရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္လည္း ဒီေန႔ လူမႈစာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ယာဥ္လုပ္သားေတြကို ေ၀ဖန္မႈေတြက အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အဲေတာ့ ယာဥ္လုပ္သားအေၾကာင္းေလးကို နည္းနည္းတင္ျပပါမယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က ဂိတ္ကေနထြက္တယ္ဆိုတဲ့ ယာဥ္လုပ္သားဟာ နံပါတ္ ၁ သတ္မွတ္တဲ့လိုင္စင္ေတြ ရွိရပါမယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ဒ႐ိုင္ဘာလိုင္စင္ဆိုရင္ (င) ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္ ရွိရမယ္။ စပါယ္ယာလိုင္စင္ဆိုရင္ (စ) ရွိရမယ္။ က်ေနာ္တို႔က အဲဒါေတြနဲ႔ စစ္ေဆးၿပီးေတာ့မွ သူတို႔ကို ထြက္ခြင့္ေပးပါတယ္။
ေမး - ယာဥ္လိုင္းေတြေပၚမွာေပါ့ေနာ္ လိုင္စင္မရွိဘဲနဲ႔ ယာဥ္တက္ေမာင္းတာမ်ဳိးကိုေရာ ဆရာတို႔အေနနဲ႔ ဘယ္လိုစိစစ္ထားလဲ ဆိုတာကို နည္းနည္းေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ - က်ေနာ္တို႔က ဂိတ္ဖြင့္တယ္။ ဂိတ္မွာ အဲဒီလိုင္စင္မပါဘဲနဲ႔ ဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။ အခုဘာျဖစ္ေနလဲ၊ ယာဥ္လုပ္သားေတြ အဖမ္းခံရေတာ့ ခ်လန္ေတြရွိတယ္။ ဒီခ်လန္ကို သြားမေရြးႏိုင္ခင္မွာ ဟိုးယခင္ကတည္းက သေဘာတူထားတာရွိတယ္။ ခ်လန္မေရြးခင္ ဘယ္ႏွစ္ရက္နဲ႔ ခြင့္ျပဳေပးပါဆိုတဲ့ ယာဥ္စည္းကမ္း ထိန္းသိမ္းေရး ႀကီးၾကပ္မႈ ေကာ္မတီတို႔ ဘာတို႔မွာ ေဆြးေႏြးထားတဲ့ အခ်က္ေတြကို က်ေနာ္တို႔က လုိက္နာရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ လိုင္စင္မရွိဘဲနဲ႔ ေမာင္းတဲ့လူကို က်ေနာ္တို႔က ဂိတ္ဖြင့္ေပးလို႔ မရပါဘူး။ ခုနေျပာသလို လိုင္စင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ခ်လန္ေသာ္လည္းေကာင္း တင္ျပရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ခ်လန္သည္ ေမာင္းႏွင္ခြင့္ မျပဳရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း ယာဥ္လုပ္သားရွားပါးမႈ အေျခအေနေၾကာင့္ ယခင္ကတည္းက ျပဳခဲ့ရတာ။ ဒါေလးေတြအတုိင္း က်ေနာ္တို႔က စစ္ၿပီးမွ ေပးတာျဖစ္တဲ့အတြက္ လိုင္စင္မရွိရင္ေတာ့ ခြင့္ျပဳလို႔မရပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔လည္း ခြင့္မျပဳပါဘူး။
သို႔ေသာ္လည္းပဲ က်ေနာ္ ခုနတင္ျပခဲ့သလို လမ္းမွာ လဲၿပီး တက္ေမာင္းတဲ့လူေတြသည္ မရွိတဲ့အတြက္ ဒါေတြအေပၚမွာေတာ့ လက္ရွိ တည္ဆဲဥပေဒကို ကိုင္တြယ္ထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြအေနနဲ႔ ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ စစ္ေစခ်င္တယ္။ လိုင္စင္မရွိတဲ့ လူတေယာက္ကုိ ေမာင္းခြင့္ေပးရင္ ေမာင္းခြင့္ေပးတဲ့လူမွာပါ တာ၀န္ရွိတယ္္လို႔ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ဥပေဒမွာ ထည့္သြင္းထားပါတယ္။ ဒါကို တိတိက်က် အေရးယူၿပီးေတာ့ ေမာင္းခြင့္ေပးတဲ့ ဂိတ္မႉးျဖစ္ေစ၊ ယာဥ္ပိုင္ရွင္ျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ တာ၀န္ရွိသူျဖစ္ေစ ထိုပုဂၢိဳလ္ေတြကိုပါ က်ေနာ္တို႔က အေရးယူရမယ့္ အေနအထားမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ပိုင္းကေတာ့ လိုင္စင္မရွိရင္ ေမာင္းခြင့္မေပးပါဘူး။ မေပးတာကို ခိုးေမာင္းရင္လည္း လမ္းမွာစစ္ျခင္းအားျဖင့္ တားျမစ္ပါတယ္လို႔ပဲ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ဒီလိုပဲ ေျဖရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ေမး - ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ဒီယာဥ္လိုင္းေတြရဲ႕ စည္းကမ္းပိုင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဆရာ့အေနနဲ႔ ဘာမ်ား ျဖည့္စြက္ေျပာခ်င္ပါေသးလဲ။
ေျဖ - က်ေနာ္ အဓိကေျပာခ်င္တာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ လက္ရွိက်င့္သံုးေနတဲ့ စနစ္ေတြအေပၚမွာ ျပန္သံုးသပ္ရမယ္။ ျပန္ၿပီးေတာ့ ေကာင္းမြန္တဲ့စနစ္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ လိုတယ္လို႔ ဒါဟာ အဓိကက်တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ပုဂၢလိကယာဥ္ေတြကို အေျခခံၿပီး ေျပးဆြဲရတယ္။ ေျပးဆြဲျပန္ေတာ့လည္း ဒီ ယာဥ္လိုင္းလမ္းေၾကာင္းေတြဟာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ စီမံထားတဲ့ လမ္းေၾကာင္း မဟုတ္ဘူး။ ယာဥ္ပိုင္ရွင္ေတြရဲ႕ လံုေလာက္မႈ ရရွိေရး၊ ဒီအေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ တင္ျပတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို ခြင့္ျပဳရတဲ့အတြက္ တလမ္းေၾကာင္းတည္း အေပၚမွာပဲ ယာဥ္လိုင္း ၁၅ လိုင္းေလာက္ ေျပးေနတာေတြ၊ အခုဆိုရင္ ၃၅၇ လိုင္းဟာ က်ေနာ္တို႔ ေတာ္ေတာ္ ႐ႈပ္႐ႈပ္ေထြးေထြး ေျပးေနတာ။ အရင္ ၃၉၀ ေက်ာ္အထိရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ျဖဳတ္ခ်ပစ္တယ္။ မရွိတဲ့ လုိင္းေတြကို ပိတ္သိမ္းဖို႔ တင္ျပတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခု ၃၅၀ ေက်ာ္ပဲက်န္တယ္။ အဲေတာ့ ပုဂၢလိကယာဥ္ကို အေျခခံတဲ့ စနစ္ကိုလည္း စဥ္းစားရမယ္။ ေနာက္တခါ ယာဥ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ယာဥ္လုပ္သားေတြ တာ၀န္ေပးတဲ့စနစ္ေတြ၊ လခေပးတဲ့စနစ္ေတြ သြားမလား။ ဥပမာေပါ့ အမ်ားပိုင္ ေျပးဆြဲေရးဟာလည္း က်ေနာ္သည္ ဘီအိုဒီအဖြဲ႔၀င္တေယာက္အေနနဲ႔ က်ေနာ္ ႀကီးၾကပ္ေပးရတာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီမွာ လစာေပးတယ္။ ပထမ ေမာင္းမယ့္လူမရွိဘူး။ အခုဆိုရင္ တန္းစီေနၿပီ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ၊ ဘ၀အာမခံခ်က္ရွိလာၿပီ။ ယာဥ္လုပ္သားေတြမွာ ဘ၀အာမခံခ်က္ မရွိဘူး။ မရွိေတာ့ မနက္ ၄ နာရီလာ၊ ည ၁၀ နာရီမွျပန္တဲ့ လုပ္သားေတြကေကာ ျပည္သူလူထုပဲ။ သူတို႔အတြက္ကိုလည္း ေကာင္းမြန္တဲ့စနစ္ေတြ ေဖာ္ေဆာင္ရမယ္။ က်ေနာ္တို႔က မထသထဲမွာ ဒဏ္ေငြတပ္တယ္။ လာမေဆာင္ရင္ မထသထဲမွာ ေမာင္းခြင့္ကို က်ေနာ္တို႔က မေပးေတာ့ပါဘူး။ အဲေတာ့ ဒါေတြလည္း လုပ္အားဆံုး႐ံႈးတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ညီညြတ္မွ်တတဲ့ စနစ္တခုကိုေတာ့ ဒီခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ စဥ္းစားသင့္ပါၿပီ။ က်ေနာ္ ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္သြားပါမယ္လို႔ပဲ တင္ျပလိုပါတယ္။
ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းသူ - ႏြယ္နီ
