Home
ဆောင်းပါး
မႏၱလာေျမက တပတ္ရစ္ ဖုန္းဆိုင္ ယဥ္ေက်းမႈ
DVB
·
September 12, 2015
amyp
1
မႏၱေလးၿမိဳ႕မွာ ဒီႏွစ္ပိုင္းအတြင္း ေပါေပါမ်ားမ်ား ေတြ႔လာရတာကေတာ့  တပတ္ရစ္ မုိဘိုင္းဖုန္းေရာင္း၀ယ္ေရးဆိုင္ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္မွာ တႏိုင္တပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ထဲက အမွန္တကယ္ စီးပြားျဖစ္ေနတဲ့လုပ္ငန္းက အင္မတန္နည္းေနပါတယ္။ တပတ္ရစ္ မုိဘိုင္းဖုန္း ေရာင္း၀ယ္ေရး ဆိုင္ေလးေတြကေတာ့ လက္ရွိအေျခအေနမွာ အလုပ္ျဖစ္ေနတဲ့၊ ထိုက္သင့္တဲ့ အျမတ္ရေနတဲ့ တႏိုင္တပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြအျဖစ္ ရပ္တည္ေနပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီတပတ္မွာ မႏၱေလးၿမိဳ႕က တႏိုင္တပိုင္လုပ္ေနၾကတဲ့ တပတ္ရစ္ မုိဘိုင္းဖုန္းဆိုင္ေတြနဲ႔ စာဖတ္သူေတြကို ထိေတြ႔ေပးလိုက္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ကအထိ မႏၱေလးမွာ တပတ္ရစ္ဖုန္းေတြကို ဆိုင္နဲ႔ကနားနဲ႔ ေရာင္းတာမ်ိဳး မရွိခဲ့ပါဘူး။ အရင္က မႏၱေလးၿမိဳ႕မွာ အခုလိုဖုန္းအေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ငန္းထက္ ဖုန္းလိုင္းကတ္ေတြ အခ်င္းခ်င္းေရာင္းၾက၀ယ္ခဲ့ၾကတာပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ေလးႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ေရာင္းမည္၀ယ္မည္ဆိုတဲ့ ေဖ့ဘုတ္ဂ႐ုေလးထဲမွာ ဖုန္းဆင္းကတ္ေတြနဲ႔ အျခားပစၥညး္ေတြကိုသာ ေရာင္းခ်ၾကရာကေန ေနာက္ပိုင္းမွာ ဖုန္းေတြကိုပါ ေရာင္းခ်လာၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ထဲမွာတင္ ဖုန္းေရာင္းဖို႔တင္ထားသူနဲ႔ ၀ယ္ခ်င္တဲ့သူနဲ႔ အဆင္ေျပလို႔ ဖုန္းၾကည့္ခ်င္ခဲ့ရင္ ၀ယ္သူေရာင္းသူအဆင္ေျပမယ့္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တဆုိင္ဆိုင္မွာ ခ်ိန္းၿပီး အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ တျဖည္းျဖည္း တပတ္ရစ္ဖုန္းဆိုင္ေလးေတြ တဆုိင္ၿပီးတဆုိင္ေပၚလာတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က တပတ္ရစ္ဟန္းဆက္ေရာင္း၀ယ္ေရးဆိုင္ေတြလို လိုက္ၿပီး ဆိုင္ေလးေတြ စမ္းဖြင့္ၾကရာကစၿပီး မႏၱေလးၿမိဳ႕မွာ အခုလို တပတ္ရစ္ဖုန္းေရာင္း၀ယ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ စတင္လာတာျဖစ္တယ္လို႔ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး ဖုန္းေရာင္း၀ယ္ေရးဆိုင္ဖြင့္ထားသူေတြက ဆိုၾကတယ္။ ဆိုင္ခန္းေသးေသးေလးတခန္း၊ ဖုန္းေတြထည့္ဖို႔ မွန္ေကာင္တာတခု၊ ၿပီးရင္ဖုန္းနဲ႔တြဲၿပီး အလုပ္လုပ္ဖို႔ ကြန္ပ်ဴတာ တစုံရွိရင္ တပတ္ရစ္ဖုန္းဆိုင္ဖြင့္လို႔ရပါၿပီ။ တပတ္ရစ္ဖုန္းေတြေကာက္ဖို႔ (၀ယ္ဖို႔) ေငြရင္းႏွီးတာခ်င္းကေတာ့ တဆိုင္နဲ႔တဆိုင္မတူၾကပါဘူး။ ေငြသိန္း ၇၀ ေလာက္ကေန သိန္း ၂၀၀ ေလာက္အထိ ရင္းႏွီးထားၾကတယ္။ ဆိုင္တခ်ိဳ႕ကေတာ့ တဦးတည္း ပိုင္လုပ္ငန္းေတြျဖစ္ၿပီး တခ်ိဳ႕ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး ဖြင့္ထားၾကတာေတြပါ။ ေနာက္ဆံုးေပၚ ဆမ္ေဆာင္း note 5 ယူခ်င္လား၊ iphone 6 ယူခ်င္လား၊ ဆိုနီ၊ HTC ၊ OPPO၊ VIVO ၊ Hwawei ယူမလား။ ႀကိဳက္တာကို ဒီတပတ္ရစ္ဆိုင္ေတြမွာ ၀ယ္ႏိုင္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဖုန္းေတြကေတာ့ ေမာ္ဒယ္ျမင့္ရင္ျမင့္သလို ၀ရန္တီအျပည့္ပါတာရွိတယ္။ ၀ရန္တီပါမပါနဲ႔ ဖုန္းမွာ အပြန္းအဆင္း အနာပါမပါေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ဖုန္းတလံုးကို တန္ဖိုးျဖတ္တယ္။ တပတ္ရစ္ဖုန္းဆိုင္ေတြ မႈိလိုေပါက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တဆုိင္နဲ႔တဆိုင္ ၀ယ္သူကို အၿပိဳင္အဆိုင္စြဲေဆာင္ၾကေသးတယ္။ ဖုန္း၀ယ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ကေန ဆယ္ရက္အတြင္း သံုးၾကည့္လို႔ အဆင္မေျပရင္ ျပန္ေလ်ာ္ေပးမယ္တို႔၊ ေငြျပန္အမ္းမယ္တို႔လို၊ ၀ယ္ၿပီး ဘယ္ႏွလအထိ ဖုန္းအတြက္ ၀န္ေဆာင္မႈမ်ိဳးတို႔လိုေတြေပါ့။ ဆိုင္ေတြရဲ႕ ၀ယ္သူ(ကတ္စတမ္မာ)အေပၚမွာ ဆက္ဆံေရးကလည္း ခ်ိဳျပစ္ေနေအာင္ ေကာင္းလြန္လွပါတယ္။ ဆိုင္တဆုိင္မွာ ၀ယ္သူတေယာက္က၀ယ္ၿပီးလို႔ တႀကိမ္တခါ အဆင္ေျပသြားၿပီဆိုရင္ ေနာက္လည္း ဒီ၀ယ္သူနဲ႔ေရာင္းသူဟာ အၿမဲခ်ိတ္ဆက္မိသြားပါၿပီ။ ဖုန္းအလဲလွယ္နဲ႔ ကိုင္ေနသူေတြဟာ ေနာက္ဖုန္းအသစ္သစ္ေတြထြက္လာတိုင္း ေျပာင္းကိုင္ခ်င္တတ္ၾကလို႔ပါ။ သူတို႔ရဲ႕၀ယ္သူေတြဟာ ဘာဖုန္းအသစ္ထြက္လဲဆိုတာကိုသာ နားစြင့္ေနၾကတဲ့ သူေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာကို တပတ္ရစ္ဆိုင္ဖြင့္သူေတြဟာ ေကာင္းေကာင္းႀကီး နားလည္ထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရရွည္ဆက္ဆံေရးရွိဖို႔ ႀကိဳးစားၾကတယ္။ တပတ္ရစ္ဆိုင္ေတြမွာ ဖုန္းအေရာင္းအ၀ယ္ လာလုပ္ၾကသူေတြကေတာ့ လူမ်ိဳးစံုပါပဲ။ ပိုက္ဆံအရမ္းရွိၿပီး ဖုန္းတလံုးကို ေပၚဦးေပၚဖ်ားသာ ခဏတာကိုင္ခ်င္တဲ့သူေတြရွိသလုိ ကိုယ့္ေငြေလးနဲ႔ကိုက္ၿပီး အသံုးတည့္မယ့္ဖုန္းေလးကို လာ၀ယ္တဲ့သူမ်ိဳးလည္းရွိပါတယ္။ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းကစားလုပ္သူေတြလည္း လာၾကတယ္။ ေဘာလံုးပြဲရႈံးရင္ သူတို႔ရဲ႕ဖုန္းေတြကို အလြယ္တကူ လာေရာက္ေရာင္းခ်ၿပီး ေငြျပန္ေဖာ္ၾကရတာကိုး။ အနိမ့္ဆံုး ေငြက်ပ္ ငါးေသာင္းေျခာက္ေသာင္းေလာက္ေန ေျခာက္သိန္း၊ ခုနစ္သိန္းေက်ာ္တန္ဖိုးအထိ ၀ယ္လိုက္ေရာင္းလိုက္ကို ဒီလိုဖုန္းဆိုင္ေလးေတြမွာ ေန႔စဥ္ျပဳလုပ္ေနရတယ္။ ဖုန္းဆိုင္ေတြမွာ အေရာင္းသြက္တဲ့ဖုန္းေတြကေတာ့ အိုင္ဖုန္း၊ ဆမ္ေဆာင္းဖုန္း ေတြျဖစ္ၿပီး က်န္တဲ့ဆိုနီ၊ HTC တို႔လို၊ ဟြာေ၀းဖုန္းေတြကလည္း ပံုမွန္အေရာင္းအ၀ယ္ျဖစ္ေနတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ စီအိုစီဂိမ္းကစားတာမ်ားလာတာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာျပင္ႀကီးတဲ့ ဘယ္လိုဖုန္းေတြမဆို အေရာင္းသြက္ေနတယ္။ တပတ္ရစ္ဖုန္းေဟာင္းတလုံးကို ေရာင္းခ်င္လို႔ လာသြင္းၿပီဆိုရင္ ၀ိုင္ဖိုင္၊ ဘလူးတုသ္၊ ကင္မရာ၊ အင္တာနက္(network)ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ LCD ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္၊ စက္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကုတ္နံပါတ္ေတြနဲ႔ အမွန္တကယ္ ကိုက္မကုိက္ေတြ အဓိကၾကည့္ရပါတယ္။ ဖုန္းဆိုင္ေတြဘက္က ၀ယ္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ စိစိေပါက္ေပါက္ စစ္ေဆးၿပီး ၀ယ္ေလ့ရွိတယ္။ အဲ့ဒီလိုပဲ ဖုန္းဆိုင္ေတြဆီက ၀ယ္တဲ့သူဘက္ကလည္း ဖုန္းတလံုးကို၀ယ္ရင္ ေသေသခ်ာခ်ာ စိစစ္၀ယ္ယူႏိုင္ဖို႔လည္း လိုအပ္ပါေသးတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးဖုန္းေတြကို အလြယ္တကူေရာင္းလို႔ ရေနတာဟာ မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္းမွာျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ဖုန္းေပ်ာက္မႈေတြ၊ ဖုန္းခိုးမႈျဖစ္စဥ္ေတြနဲ႔ဆက္စပ္ေနတယ္။  ဖုန္းခိုးတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အခုလိုတပတ္ရစ္ဆိုင္ေတြမွာ ျပန္မိခ့ဲတဲ့ျဖစ္စဥ္ေတြကို တိုင္းေဒသႀကီး ရဲတပ္ဖြဲ႔ဦးစီးဌာနမွာ အမ်ားႀကီးေတြ႔ရပါတယ္။ ဖုန္းေတြကိုခိုးယူၿပီး လာေရာင္းသူေတြဟာ ဖုန္းသီးသန္႔ခ်ည္းပဲလာေရာင္းတာမ်ားၿပီး တျခားစပ္ဆက္ပစၥည္းေတြ မပါတတ္တာေၾကာင့္ ျပန္၀ယ္တဲ့အခါ သတိႀကီးႀကီးထားၿပီး ၀ယ္ယူေနၾကရတယ္။ တပတ္ရစ္ဆိုင္ေတြကေနတဆင့္ ၀ယ္သံုးၾကမယ့္သူေတြအေနနဲ႔လည္း ဒီအခ်က္ကိုေတာ့ သတိထားၿပီး ၀ယ္ယူဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ မႏၱေလးၿမိဳ႕မွာ တပတ္ရစ္ဖုန္းဆိုင္စုစုေပါင္း (၁၀) ဆိုင္အထက္မွာရွိေနၿပီ။ အင္တာနက္ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွာလည္း ဖုန္းေရာင္း၀ယ္ေရးမွာ အသံုးျပဳေနၾကတဲ့ ဂ႐ုေတြအမ်ားႀကီးရွိေနၿပီ။ တခ်ိဳ႕ေရာင္းသူ၀ယ္သူေတြဟာ အင္တာနက္ေပၚမွာတင္ အေရာင္းအ၀ယ္ကိစၥ ၿပီးျပတ္သြားတာေတြလည္းရွိတယ္။ ဖုန္းအသစ္ေလာကမွာေတာ့ က်ပ္ ၁ သိန္းတန္တဲ့ ပစၥည္းဟာ ဘယ္ဆိုင္မွာျဖစ္ျဖစ္ ၁ သိန္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ တပတ္ရစ္ေလာကမွာေတာ့ ျပန္ေရာင္းဖို႔လည္း အဆင္ေျပၿပီး ေရာင္းသူ၀ယ္သူေရာ ေက်နပ္တဲ့ေစ်းနဲ႔ကိုက္ရင္ တခါတည္းအေရာင္းအ၀ယ္ျဖစ္ၾကတယ္။ တပတ္ရစ္ဖုန္းေတြရဲ႕ ေပါက္ေစ်းကလည္း သတ္သတ္မွတ္မွတ္ရွိေနတယ္။ တပတ္ရစ္ဖုန္းဆုိင္ေတြအၾကားမွာ အေပးမ်ားတဲ့ေစ်းဟာပဲ ေပါက္ေစ်းပဲျဖစ္သြားတယ္။ 1တပတ္ရစ္ဖုန္းအေရာင္း၀ယ္လုပ္သူေတြ၊ ဆိုင္ေတြဟာ တခါတေလ ဖုန္းတလံုးကို ငါးေသာင္းေလာက္ထိ ျမတ္တတ္သလို ငါးေထာင္ေလာက္ပဲ ျမတ္တာေတြလည္းရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ဖုန္းတစ္လံုးခ်င္းစီမွာ ေသခ်ာေပါက္ အျမတ္က်န္တာေၾကာင့္ ဒီေန႔ေခတ္မွာ ဒီတပတ္ရစ္ဖုန္းဆိုင္ေလးေတြဟာ တေန႔တျခားပိုမိုမ်ားျပားေနရတာျဖစ္ပါတယ္။ အရာရာက်ပ္တည္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တပတ္ရစ္ဖုန္းဆိုင္ေလးေတြကေတာ့ အဆင္ေျပေျပေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ ရပ္တည္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ေခတ္ႀကီးလို အရာရာဟာ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္နဲ႔ ေျပာင္းလဲတိုးတက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီတပတ္ရစ္ မုိဘိုင္းဖုန္းဆိုင္ယဥ္ေက်းမႈဟာလည္း ဘယ္အခ်ိန္အထိ ဆက္လက္ရပ္တည္ေနႏိုင္မလဲ ဆိုတာကလည္း စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းေနပါတယ္။ ေအးမြန္ရာျပည့္
Live

About DVB

The Democratic Voice of Burma (DVB) publishes daily independent news and information across Myanmar and around the world by satellite TV and the internet. DVB was founded in 1992 and is registered as a non-profit association in Thailand.

Follow Us

© Democratic Voice of Burma 2024