တပ္မေတာ္နဲ႔ အစိုးရမွာ ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္ မရွိဘူး - ေဒါက္တာေအးေမာင္
အေးနိုင်
·
July 10, 2015
ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၄၃၆ (ခ) မွာ အက်ံဳး၀င္တဲ့ ျပင္ဆင္တဲ့ မူၾကမ္းကို ဇူလုိင္ ၈ ရက္ေန႔ က်င္းပတဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ မဲခြဲဆံုးျဖတ္ရာ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ပါတယ္။
တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ျပည္နယ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြကို သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ေတြက ေရြးခ်ယ္ခန္႔အပ္ေရး (ပုဒ္မ ၂၆၁)၊ သမၼတနဲ႔ ဒု-သမၼတေတြကို လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ထဲကေန ေရြးခ်ယ္ဖို႔ စတဲ့ ျပင္ဆင္ေရးမူၾကမ္းေတြ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့တာပါ။ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ပုဒ္မ ၄၃၆ (က) ေဆြးေႏြးဆုံးျဖတ္စဥ္ကလည္း ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒါက္တာေအးေမာင္ကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါတယ္။
ျပည္နယ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြကို သမၼတကပဲ ခန္႔မယ့္အစား သက္ဆိုင္ရာ ျပည္နယ္နဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီးေတြက ကိုယ္စားလွယ္ေတြကပဲ ခန္႔အပ္မယ့္ျပင္ဆင္ခ်က္ လႊတ္ေတာ္မွာ မဲခြဲတာ႐ႈံးသြားတာက ဘာေၾကာင့္ပါလဲခင္ဗ်။
“၁ အခ်က္က လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ ေရြးေကာက္ခံအမတ္က ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းမျပည့္ဘူး။ ခန္႔အပ္တဲ့အမတ္က ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ေက်ာ္ေနတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ တပ္မေတာ္ကလည္းပဲ အဲဒီပုဒ္မ ၂၆၁ ကို မေျပာင္းေစခ်င္တဲ့သေဘာ ရွိတဲ့အခါမွာ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ အရကိုက သူတို႔မေပးရင္ မရဘူး၊ မေျပာင္းရင္ မျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့သေဘာ ျဖစ္တဲ့အခါက်ေတာ့ အဓိက ကေတာ့ ၁၆၆ ဦးက မေျပာင္းလိုတာေၾကာင့္ေပါ့။”
ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ (Peace Process) လုပ္ေဆာင္ေနတာေတြကလည္း လႊတ္ေတာ္က ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ လိုက္ေလ်ာမလဲလို႔ ေစာင့္ၾကည့္တာေတြ ရွိတယ္ဆိုေတာ့ ဒီလိုမ်ဳိး လႊတ္ေတာ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ဟာ အျပင္မွာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ အစိုးရအၾကား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပဲြေတြေပၚမွာ သက္ေရာက္မႈ တစုံတရာ ရွိႏိုင္လားဆရာ။
“ရွိႏိုင္တယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆို ခင္ဗ်ားတို႔ သိပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္အစိုးရဆိုတာ Ruling Party ပဲ။ လႊတ္ေတာ္မွာလည္း သူတို႔ပဲ။ အစိုးရမွာလည္း သူတို႔ပဲ။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရလုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းတိုင္းကို လႊတ္ေတာ္ကို အသိေပးခ်င္မွေပးမယ္။ အဲဒီေတာ့ လႊတ္ေတာ္မွာလည္းပဲ အဆုံးအျဖတ္ေပးႏိုင္မယ့္ အင္အားစုက အစိုးရရဲ႕ေအာက္မွာရွိတယ္။ က်ေနာ္ဆိုလိုတာက ၁၆၆ ဦးေသာ တပ္မေတာ္သားေတြဟာ အစိုးရရဲ႕ ကြပ္ကဲမႈေအာက္မွာရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ အန္စီေအေပါ့ေနာ္ အခု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးေနတာ အားလုံးကလည္းပဲ အစိုးရဘက္ တာဦးတာေပါ့။ ဒီဘက္က ဦးသိန္းေဇာ္က ေနာက္လိုက္က် ျဖစ္သြားတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းမႈဆိုတဲ့ဥစၥာကို က်ေနာ္တို႔ သုံးသပ္တာက ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္တခုအတြက္ အသုံးျပဳတာ။ တနည္းအားျဖင့္ ဒီအစိုးရရဲ႕ ေနာက္ ၂၀၁၆ - ၂၀၂၀ ႏိုင္ငံေရးသက္တမ္းတခုအတြက္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို အသုံးခ်ေနတယ္လို႔ပဲ က်ေနာ္ျမင္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း အခုထိ ဘာမွ အေျဖမရ၊ အေျဖမရတဲ့အျပင္ ၂၆၁ တို႔ဘာတို႔ တိုင္းရင္းသားမ်ား စိတ္၀င္စားတဲ့ ပုဒ္မေတြကို အစိုးရဘက္က အမ်ားစုျဖစ္တဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြေပၚမွာ၊ က်ေနာ္ထင္တယ္ဗ် မျပင္လိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ပဲ ညႊန္ၾကားတာရွိႏိုင္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ နဂိုအတိုင္းထားမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကတာပါ။ အဲဒီေတာ့ လႊတ္ေတာ္တြင္းက က႑နဲ႔ အစိုးရရဲ႕ က႑ေတြဟာ တလမ္းစီျဖစ္ေနတာေပါ့။”
ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြးတုန္းက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳ တိုင္းရင္းသားအစုအဖြဲ႔ကိုယ္စား ေဒါက္တာေအးေမာင္က ‘ျပည္နယ္နဲ႔တိုင္း အစိုးရအဖြဲ႔ေတြမွာ သမၼတက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ေရြးခ်ယ္ေနတာကိုရပ္ၿပီး သက္ဆိုင္ရာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခြင့္ရေရး’ ကို အဓိကထား ကိုင္စြဲေဆြးေႏြးခဲ့တယ္မဟုတ္လား။
“ဟုတ္တယ္။ အဲဒီဟာ တခုတည္းမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ဆိုတာကို ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္၊ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္နဲ႔ သယံဇာတခြဲေ၀ခြင့္၊ ေနာက္ အခြန္အတုတ္ခြဲေ၀ခြင့္ကို ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ဘက္က ေျပာတယ္ဗ်။ ေျပာတဲ့အခါမွာ က်ေနာ္တို႔ဘက္ကလည္းပဲ ၂၆၁ နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေသေသခ်ာခ်ာလည္း ရွင္းပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ကို ေပးခ်င္ရင္ ကိုယ္တို႔ျပည္နယ္၊ ကိုယ္တို႔တိုင္းေဒသႀကီး ပါလီမန္ကေန မ်ားရာစု ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ေပးဖို႔လိုမယ္။ အဲဒါမ်ဳိးေပးတဲ့အျပင္ ျပည္တြင္းစစ္၊ ျပည္တြင္းပဋိပကၡကို ၿငိမ္းခ်မ္းေစခ်င္သလား၊ တပ္မေတာ္ရဲ႕ သေဘာထားႀကီးမႈကိုျပပါ။ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ တပ္မေတာ္သားေတြ ပါ၀င္မႈကို ျပည္ေထာင္စုမွာထားဦး။ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္ပါလီမန္ကေနစၿပီး ႐ုပ္သိမ္းေပးပါ။ သေဘာထားႀကီးမႈနဲ႔ ဥပေဒျပဳမႈ မ႑ိဳင္ကစၿပီးေတာ့ တပ္မေတာ္ဘက္က ျပန္ေလွ်ာ့တယ္ဆိုတာေလးကိုျပၿပီးမွ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ရယူပါ၊ သေဘာထားႀကီးပါလို႔ က်ေနာ္တို႔ တင္ျပတယ္။ ေနာက္တပတ္ေက်ာ္တဲ့အခါ ဦးေရႊမန္းက ျပန္ေျပာတာက် ဒုတိယတႀကိမ္မွာ ပုဒ္မ ၂၆၁ ကို မျပင္ဘဲနဲ႔ ခုန ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ေျပာတဲ့ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ဆိုတာ မျဖစ္ဘူး၊ အဲဒါေၾကာင့္ ၂၆၁ ကို ျပင္မွျဖစ္မယ္ဆိုတာ ဦးေရႊမန္း ေသေသခ်ာခ်ာရွင္းျပတယ္ ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္မွာ။”
(မွတ္ခ်က္။ ။ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၆၁ အရ သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ေတြက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ တဦးစီကုိ သမၼတက ေရြးခ်ယ္၊ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြကို သက္ဆိုင္ရာ လႊတ္ေတ္ာေတြထံ အမည္စာရင္းေပးပို႔ အတည္ျပဳခ်က္ ေတာင္းခံၿပီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြ ခန္႔အပ္တာျဖစ္ပါတယ္။ အမည္စာရင္းေပးပို႔သူမွာ သတ္မွတ္အရည္အခ်င္းျပည့္မီရင္ လႊတ္ေတာ္ေတြအေနနဲ႔ ျငင္းပယ္ခြင့္မရွိေစရဘူးလို႔ ပါရွိပါတယ္။)
ျပည္နယ္နဲ႔တိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရအဖြဲ႔ေတြရဲ႕ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြကို သမၼတက မခန္႔ဘဲ အမတ္ေတြက ေရြးခ်ယ္ခန္႔ထားေရးဟာ တိုင္းရင္းသားအင္အားစုအသီးသီးအတြက္ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ သူတို႔အတြက္ အေရးႀကီးသလဲ။ ပုိမိုသိေအာင္ ရွင္းျပပါ။
“ခင္ဗ်ား ဒါဆိုရင္ ပင္လုံက စရမွာေပါ့။ ပင္လုံမတိုင္ခင္ မ်ဳိးႏြယ္စုႀကီးေတြဟာ သီးသန္႔ဗ် ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရင္။ ရခိုင္ကေတာ့ ဗမာဘုရင္ရဲ႕ကြ်န္ျဖစ္တာကိုးဗ်ေနာ္။ အုပ္ခ်ဳပ္အသိမ္းသြင္းခံခဲ့ၾကရတာကိုး ႏွစ္ ၄၀ ေလာက္ေလ။ မြန္လည္း ဒီအတိုင္းျဖစ္မွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ရွမ္းတို႔၊ ခ်င္းတို႔ က်န္တဲ့ ကယားတို႔ဟာ သီးသန္႔ အခ်ုပ္အျခာအာဏာနဲ႔ရွိၾကတယ္ဗ်။ ဗမာဘုရင္မသိမ္းခင္ ရခိုင္လည္း ကိုယ့္အခ်ဳပ္အျခာနဲ႔ရွိတာကိုး။ အဲဒီေတာ့ အဂၤလိပ္သိမ္းတဲ့အခါ အဂၤလိပ္က သူတို႔ရဲ႕အခ်ဳပ္အျခာအလိုက္ကို သိမ္းသြားတဲ့ ကိုလိုနီျဖစ္သြားတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးယူတဲ့အခါမွာ မိမိတို႔ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာအရ လြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြအျဖစ္သို႔ တည္ရွိေနခ်င္ၾကတာေပါ့ေနာ္။
"ဒါေပမယ့္လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ စည္းရုံးမႈေၾကာင့္ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္တဲ့အခါမွာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာ ရင္ ျပည္ေထာင္ေတြ ေပါင္းထားတာဗ်။ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာေတြ ရွိၾကတဲ့ ျပည္ေထာင္ေတြ ေပါင္းၿပီးမွ စုၿပီးမွ ျပည္ေထာင္စုမယ္ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ေဆာင္ရြက္တဲ့ ခုနက ၄၇ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ႀကီးကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့ၾကတာေပါ့။ အဲဒီေနာက္ ၄၇ ဖြဲ႔စည္းပုံတို႔ ဘာတို႔မွာ နည္းနည္းေလး အခန္း ၁၀ မွာ Decision ပါလာတာပဲေလ။ အဲဒီေတာ့ ျပန္ၾကည့္ရင္ က်ေနာ္တို႔တိုင္းရငး္သားေတြရဲ႕ အႏၱိမရည္မွန္းခ်က္က ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္နဲ႔ ျပ႒ာန္းခြင့္ဗ်၊ လြတ္လပ္ခြင့္မဟုတ္ဘူးေနာ္။ သီးသန္႔ ကိုယ္တို႔ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ အျဖစ္ ေဘာ္လကန္ေဒသတိုင္းျပည္ေတြလို ျဖစ္ေစခ်င္ၾကတာမဟုတ္ဘူး။ ျပည္ေထာင္စုႀကီးထဲမွာ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္နဲ႔ တန္းတူညီမွ်မႈ အခြင့္အေရးရရင္ၿပီးၿပီ၊ က်ေနာ္တို႔ ဥမကြဲသိုက္မပ်က္သြားမယ္ဆိုတဲ့ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ေတာင္းေနၾကတာကိုး၊ တိုက္ေနၾကတာကိုး။ ဒီသေဘာထားအေျခခံရွိရင္ ပုဒ္မ ၂၆၁ ကို ျပင္လိုမႈဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္ ႀကီးႀကီးမားမား တပ္မေတာ္မွာလည္းရွိရမယ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲျဖစ္တဲ့ သမၼတမွာလည္း ရွိရမယ္။ လႊတ္ေတာ္တခုတည္းက ဒီသေဘာထားရွိေနလို႔ မရဘူး။
"က်ေနာ္ သိသေလာက္ လြႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္ရွိၾကတယ္ဗ်။ ႏိုင္ငံေရးလို႔ေျပာၾကတယ္၊ တပ္မေတာ္ဘက္ကလာတဲ့ ၁၆၆ ဦး၊ အစိုးရတို႔ဘက္ကျပန္ၾကည့္ရင္ ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္ကို ပါးစပ္ကပဲေျပာတာ။ လက္ေတြ႔မွာ ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္မရွိဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ၂၆၁ ကိုလည္း မျပင္ခဲ့ေစခ်င္ဘူး။ က်န္တဲ့ ခင္ဗ်ား ဇယား (၂) ကို ေျပာင္းတဲ့အခါမွာလည္း အင္မတန္ကိုမွ အစြယ္အပြားေလးေတြေပါ့ဗ်ာ၊ သစ္ပင္တပင္ကို ခ်ဳိင္သလိုေပါ့ အကိုင္းအခက္ေလးေတြကို အလွဆင္သေလာက္ပဲရွိတယ္။ ကိုင္းဖ်ားကိုင္းနားေလာက္ပဲရွိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ မထိေရာက္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းမႈကိုလိုခ်င္ရင္ အခုကတည္းစၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀၊ ၇၀ ရွိေနၿပီ သေဘာထားႀကီးမႈကို ျပပါ။ ဟုတ္လား၊ က်ေနာ္တို႔အားလုံး ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ညိႇႏႈိင္းေဆာင္ရြက္ေစခ်င္တယ္။”
အခုဇူလိုင္လဟာ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးေတြ က်ဆုံးတဲ့လလို႔ ေျပာႏိုင္တယ္။ လႊတ္ေတာ္မွာ တပ္မေတာ္သားေတြရဲ႕မဲရေအာင္ ဆရာ့အေျပာအရ တပ္မေတာ္ကို အစိုးရပိုင္တယ္ဆိုရင္လည္း သူတို႔ေတြထံကေန ဆရာတို႔လိုလားခ်က္ေတြအတြက္ ေထာက္ခံမႈရေအာင္ ဘယ္လိုႀကိဳးစားၾကမလဲ။
“ဟုတ္ၿပီ။ က်ေနာ္တို႔က ေျပာပါတယ္။ တပ္မေတာ္သား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကိုလည္း ေျပာတာပဲ။ ၂၆၁ ကို ဟုတ္လား၊ ၂၆၁ ဆိုတာ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကို မိမိျပည္နယ္ပါလီမန္ကေန ေရြးႏိုင္ေအာင္ က်ေနာ္တို႔က ျပင္တယ္။ ဟုတ္ၿပီေနာ္၊ တပ္မေတာ္သားေတြက မျပင္ဘူး နဂိုအတိုင္းပဲ ထားတယ္။ ဟုတ္ၿပီ၊ လက္ရွိသမၼတနဲ႔ လက္ရွိတပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ လက္ရွိဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒမွာ လႊမ္းမိုးမႈရွိတယ္၊ ဒါ က်ေနာ္တို႔ လက္ခံတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၁၅ အလြန္မွာျဖစ္လာမယ့္ အစိုးရဟာ လက္ရွိအစိုးရ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္ေတာ့မယ္။ လက္ရွိကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္လည္း ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္ေတာ့မယ္။ ဟုတ္ၿပီေနာ္၊ အဲဒီအခင္းအက်င္းမ်ဳိးကို ေတြးၾကည့္လို႔ရွိရင္ ၂၆၁ ကို မျပင္ဘဲနဲ႔ နဂိုအတိုင္းပဲ ထားတယ္ဆိုပါေတာ့။ ၂၀၁၆ မွာ ျဖစ္လာမယ့္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတနဲ႔ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္သည္ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလိုမႈ အင္မတန္ကို ႀကီးမားမယ္၊ ျပည္သူဘက္က ရပ္တည္မယ္၊ တကယ့္ကိုျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ၀ါဒီတဦးျဖစ္တယ္ဆိုရင္ ၂၆၁ ကို မေျပာင္းရင္လည္းပဲ ခန္႔လို႔ရတာေပါ့ဗ်။ သက္ဆိုင္ရာျပည္နယ္ပါလီမန္က အမ်ားစုမဲရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို သမၼတႀကီးက အတည္ျပဳေပးလိုက္ရင္ ၿပီးၿပီေလ။ လက္ရွိသမၼတဟာ ၂၀၁၆ မွာ သမၼတျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ၂၀၁၆ ရဲ႕ သမၼတေပၚ မူတည္ၿပီးမွ ၂၆၁ ရွိျခင္း၊ မရွိျခင္းဟာ ျပည္နယ္သူျပည္နယ္သားေတြအတြက္ ဘာမွ မပတ္သက္ေတာ့ဘူး။ ၂၆၁ ကိုမျပင္လည္း ဒီအခြင့္အေရးကို ရမွာပဲ။ ဒါဟာ သမၼတႀကီးရဲ႕သေဘာထားနဲ႔ဆိုင္သြားၿပီ။ ဟုတ္ၿပီေနာ္၊ အဲဒီေတာ့ အခုကတည္းက ႏိုင္ငံေရးအျမင္ရွိရွိနဲ႔ ေျပာင္းေပးလိုက္ပါ။ ၂၆၁ ကို ေျပာင္းေပးျခင္းအားျဖင့္ တပ္မေတာ္ဟာ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ ေရွ႕ဦးကို ေရာက္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။ စစ္ဘက္၊ အရပ္ဘက္ဆက္ဆံေရးကို အတြင္းက်က် ေလ့လာၿပီးမွ ဗ်ဴဟာေျမာက္ခ်ဥ္းကပ္မႈလို႔ သုံးသပ္လို႔ရတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခုကေတာ့ လြန္သြားၿပီ။
“အဲဒါေၾကာင့္ လာမယ့္ ၂၀၁၆ မွာ ျဖစ္လာမယ့္အစိုးရနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးဟာ ႏို္င္ငံသူ ႏုိင္ငံသားမ်ားရဲ႕ ႏို္င္ငံေရးႏိုးၾကားတက္ႂကြမႈနဲ႔ သိပ္ဆိုင္တယ္။ ဆိုပါေတာ့ လက္ရွိပါလီမန္အခင္းအက်င္းမွာ ဘာေၾကာင့္ ၄၃၆ ပင္တိုင္ထားတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံႀကီးကုိ ျပင္လို႔မရဘူးလဲ။ အေၾကာင္းရင္းကို သိလို႔ရွိရင္ ပါလီမန္မွာ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္အစစ္အမွန္ေတြ မလႊမ္းမိုးလို႔ေပါ့ဗ်ာ။ ၇၅ ရာခိုင္ႏွဳန္းေသာပုဂိၢဳလ္ေတြဟာ တကယ့္တကယ္ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို ေျပာင္းလဲလိုတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြအျဖစ္ လူထုက ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ေပးလိုက္ၿပီဆိုရင္ ၁ အခ်က္က ၇၅ ရာခိုင္ႏွဳန္း ေသခ်ာၿပီးၿပီ။ အဲဒီ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းထဲက ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သား၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး၀ါဒီအစစ္အမွန္ႀကီး၊ တပ္မေတာ္ကို ၾသဇာလႊမ္းမိုးႏိုင္ေသာ၊ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ၁၆၆ မဲေသာ ပုဂိၢဳလ္မ်ားကို ျပည္သူ႔ဘက္ေတာ္သားအျဖစ္ေျပာင္းလဲႏိုင္ေသာစြမ္းအင္ရွိတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ၾကီးတေယာက္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ဘက္က တင္ေျမွာက္ႏိုင္တဲ့ ဒုတိယသမၼတမွာ ပါလာမယ္ဆုိရင္၊ ဒုတိယသမၼတ ၃ ဦးထဲက အဲဒီပုဂိၢဳလ္ဟာ သမၼတျဖစ္သြားမယ္ဆိုရင္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကို တာ၀န္ေပးႏိုင္တဲ့ပုဂိၢဳလ္၊ တာ၀န္ခန္႔ႏိုင္တဲ့ပုဂိၢဳလ္၊ ျဖဳတ္ႏိုင္တဲ့ပုဂိၢဳလ္ စသျဖင့္ သမၼတမွာရွိတဲ့တာ၀န္ကို ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းနဲ႔ အင္အားၾကီးစြာယူႏိုင္တဲ့ပုဂိၢဳလ္ဆိုရင္ ၂၀၁၆ ဟာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏိုင္ေျခရွိတဲ့ ပထမေျခလွမ္းျဖစ္သြားမွာေပါ့။ ”
“အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကေျပာပါတယ္ ၂၀၁၆-၂၀၂၀ ကာလဟာ သိပ္အေရးႀကီးတယ္။ အဲဒီကာလေလးမွာ က်ေနာ္တို႔ ဟိုး ေခတ္ဦးပိုင္းကဆုိ ေတာ္ေတာ္ေျပာတယ္ဗ်၊ ၂ ႏွစ္ခြဲက်စီ ညိႇႏႈိင္းၿပီးယူၾက။ ကနဦး ၂ ႏွစ္ခြဲကို ႀကီးမားတဲ့ ဆည္ႀကီးကိုေဖာက္ႏိုင္ေအာင္ အၿငိမ္းစားပုဂၢိဳလ္ႀကီးတေယာက္ေယာက္ကို ေရြးခ်ယ္ေပး။ က်န္တဲ့ ၂ ႏွစ္ခြဲမွာ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို ေျပာင္းလဲၿပီးမွ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္တဦးကို တင္ေျမႇာက္၊ အဲသလိုနဲ႔ လာမယ့္ ၅ ႏွစ္ကာလမွာ ေရွ႕က ၂ ႏွစ္ခြဲ သို႔မဟုတ္ ၂ ႏွစ္ေပါ့ဗ်ာ ေနာက္က ၃ ႏွစ္ေပါ့၊ ေရွ႕က ၃ ႏွစ္ဆို ေနာက္က ၂ ႏွစ္ေပါ့ဗ်ာ ညီညီမွ်မွ်ေလးနဲ႔ ညိႇႏႈိင္းမႈတခုနဲ႔သာ လာမယ့္ကာလေလးကို ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ပါတီႀကီးေတြ၊ တိုင္းရင္းသားပါတီေတြအပါအ၀င္ စုေပါင္း ဦးေဆာင္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ႏွစ္ဦးပိုင္းေလာက္မွာ ၂၀၁၆ ကေန ၂ ႏွစ္ေလာက္အတြင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို လူထုႀကိဳက္ေအာင္ ေျပာင္းႏိုင္မယ္။ အဲဒီကာလေနာက္ပိုင္းမွာ လူထုႀကိဳက္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲအပါအ၀င္ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ ျမင္ရေတြ႔ရႏိုင္တဲ့အေျခအေန ျဖစ္လာမွာေပါ့။ အဲဒီနည္းဟာ ညင္သာေပ်ာ့ေျပာင္းၿပီးမွ ေသြးေျမက်မႈ ကင္းပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေျပာဆိုေနၾကတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲအလြန္ ႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။”
