ေမးခ်င္တာေလး ေမးပါရေစ။ အခုေခတ္ အိုဂ်ီတိုင္းဟာ ႐ုိး႐ုိးေမြးမေပးခ်င္ၾကဘူး။ အဲဒါ ဘာလို႔လဲ။ ခြဲစိတ္ခ လိုခ်င္လို႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ အခ်ိန္ကုန္ မခံခ်င္တာလား။ သူတို႔မွာ ေစတနာဆိုတာ မရွိဘဲ အသျပာေနာက္ကိုပဲ လိုက္ေနၾကတာလား သိခ်င္တယ္။ ႏုိင္ငံျခားမွာက လိုအပ္မွပဲ ခြဲတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာက အိုဂ်ီတိုင္းက ခြဲတယ္။ က်ေနာ္ အိုဂ်ီ မဟုတ္ပါ။ ေစတနာဆိုတာ စိတၲဇနာမ္ျဖစ္လို႔ ဆုပ္ကိုင္ျပလို႔ မရတာမို႔ ရွိ၊ မရွိ ေျပာဖို႔ ခက္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြမွာလည္း ခြဲေမြးဖို႔ကို လိုတာထက္ပိုလုပ္ေနၾကတယ္။ ထိပ္ဆံုးႏိုင္ငံ ၂ ခုကို ဥပမာေပးပါမယ္။ ၿဗိတိန္မွာ အစိုးရကေန အမ်ိဳးသမီးေတြကို က်န္းမာေရး အခမဲ့လုပ္ေပးတာမွာ အေျပာင္းအလဲတခ်ိဳ႕ လုပ္လိုက္တာမို႔ ကေလးကို ဗိုက္ခြဲၿပီး ေမြးၾကတာ ပိုမ်ားလာစရာအေၾကာင္း ရွိတယ္လို႔ ၄-၁၁-၂ဝ၁၁ ကလာတဲ့သတင္းက ဆိုပါတယ္။ ေယဘုယ်ေျပာရရင္ ဗိုက္ခြဲေမြးတာဟာ စိတ္ခ်ရတဲ့ ခြဲစိတ္မႈ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စီစီစဥ္စဥ္ လုပ္ရရင္ ပိုေတာင္မွာ စိတ္ခ်ႏိုင္ပါတယ္။ လမ္းညႊန္ခ်က္ေတြကို အခါအားေလ်ာ္စြာ ျပန္သံုးသပ္ၿပီး အသစ္ေတြ လုပ္ေနတာပါ။ အခုလုပ္ရတာက ဘယ္က ဖိအားေပးလို႔မွ မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ေရွ႕ေနေတြနဲ႔ ဆရာဝန္ေတြကပါ လက္ရွိ ၿဗိတိန္က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈက အမ်ိဳးသမီးေတြကို ကေလးေမြးတဲ့အေရးမွာ ကာယကံရွင္သေဘာ ေျပာခြင့္ရတာ နည္းေနတယ္တဲ့။ ျမန္မာျပည္မွာလည္း မထူးေလာက္ပါ။ သူတို႔ဆီမွာ ခန္႔မွန္းခ်က္အရ ဗိုက္ခြဲေမြးေပးရတာဟာ ႐ုိး႐ုိးေမြးေပးရတာထက္ ေပါင္ ၈ဝဝ ပိုကုန္က်ပါတယ္။ ေမြးလမ္းကေန ေမြးရာကေန ေနာက္ဆက္တြဲ တခုခုျဖစ္သြားလို႔ ဥပမာ ဆီးမလံုတာမ်ိဳးအတြက္ ကုသေပးရတဲ့စရိတ္ မပါေသးဘူး။ အစီရင္ခံစာထဲမွာ တခ်က္ပါေသးတယ္။ တကယ္လို႔ ဗိုက္ခြဲေပးရတဲ့ ရာခိုင္ႏႈန္း တမွတ္က်တယ္ဆိုရင္ က်န္းမာေရးဌာနအတြက္ ေပါင္ ၅ ဒသမ ၆ ဘီလီယံ သက္သာတာ ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ အစိုးရက မဟုတ္ဘဲ လူနာသာ ကုန္က်ရတယ္။ ယူေကမွာ အမ်ိဳးသမီး ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ ဗိုက္ခြဲေမြးၾကတယ္။ အေမရိကားမွာ ၃ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိတယ္။ ၂ ႏုိင္ငံလုံးမွာ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ ဗိုက္ခြဲေမြးရတာ တိုးလာေနတယ္။ ဆရာဝန္ေတြက ရွင္းျပတာကေတာ့ ေတာင္းဆိုလို႔ ခြဲေပးရတာမို႔ မ်ားလာတာ မဟုတ္ပါ။ မိခင္ေလာင္းေတြက ကိုယ္အေလးခ်ိန္မ်ားလြန္လို႔၊ ဆီးခ်ိဳေရာဂါလည္း ရွိတာ မ်ားလာၾကလို႔ပါ။ ဗိုက္ခြဲေမြးရသူ ၁ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ ရက္ေရြးၿပီး ခြဲေပးရတာ ျဖစ္တယ္။ ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္းက အေရးေပၚ ခြဲေပးရတာ ျဖစ္တယ္။ ကမာၻ႔က်န္းမာေရးအဖြဲ႔ေန ျဖစ္သင့္တယ္ ယူဆတာက ခ်မ္းသာတဲ့တိုင္းျပည္ေတြမွာ ဗိုက္ခြဲေမြးႏႈန္း ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ျဖစ္တယ္။ ၿဗိတိန္မွာ ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္က အျပင္ေဆးခန္းေတြမွာ ခြဲေမြးၿပီး ရာခိုင္ႏႈန္းျမင့္မားတယ္။ နာမည္ႀကီးသူေတြ လာေမြးတတ္တဲ့ ပို႔တလင္းေဆး႐ုံမွာဆိုရင္ ၃၅ ကေန ၄ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ခြဲေမြးတယ္။ မိခင္ေရာ ကေလးပါ က်န္းမာရင္ ေမြးလမ္းကေန ကေလးေမြးရတာဟာ အေကာင္းဆံုးနည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ သက္ေရာက္မႈရွိေတာ့ ကေလးရဲ႕အဆုတ္ကေန ေမြးတာနဲ႔ အသက္႐ႉေစေအာင္ အကူအညီ ေပးရာက်ပါတယ္။ ခြဲေမြးရတာလည္း စိတ္ခ်ႏိုင္ပါတယ္။ ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြကို သတိေတာ့ ထားရမွာေပါ့။ ပိုးဝင္တာ၊ ေသြးယိုတာနဲ႔ ေနာင္ ကေလးရဖို႔ဆိုတာေတြ ေခါင္းထဲထားရတယ္။ ဗိုက္ခဲြေမြးရင္ အမ်ားဆံုး ၃ ခါထက္ခြဲလို႔ မရပါ။ ေမြးၿပီး ကေလးတခုခုျဖစ္လို႔နဲ႔ ၃ ေယာက္မက လိုခ်င္သူေတြက မၾကာခဏ ေမးၾကပါတယ္။ ၃ ခါထက္ေတာ့ လုပ္မေပးပါ။ အေထာက္အကူ လူ၊ ပစၥည္း၊ ေငြေၾကး မျပည့္စံုတဲ့ အေျခအေနမွာ ေမြးေပးရရင္လည္း အေကာင္းဆံုး ေစာင့္ေရွာက္မႈကိုသာ အဓိက ထားရမယ္။ စပါယ္ရွယ္ လုပ္ခ်င္တာမ်ိဳးေတြကိုေတာ့ ေဘးခ်ိတ္ထားသင့္ပါတယ္။ ယူအက္စ္မွာလည္း အဲလိုလုပ္တယ္။ သံုးစြဲသူအစီရင္ခံစာေတြက ေထာက္ျပၾကတယ္။ ေဆး႐ုံေတြကေန မလိုအပ္တဲ့ ဗိုက္ခြဲေမြးေပးတာ လုပ္ေနၾကပါသတဲ့။ ျပည္နယ္ ၂၂ ခုမွာ ေလ့လာမႈ လုပ္ခဲ့တယ္။ အႏၲရာယ္နည္း ကိုယ္ဝန္ကို ခြဲေမြးႏႈန္း အလြန္မ်ားေနတယ္။ ေဆး႐ုံ ၃ ခုမွာ ၂ ခုေလာက္က အဲဒီအမွတ္ ရၾကတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္အားလံုးထဲမွာ ၅၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္မွာ အႏၲရာယ္နည္း ကိုယ္ဝန္အဆင့္ ရွိပါတယ္။ ယူအက္စ္မွာရွိတဲ့ ေဆး႐ုံေပါင္း ၁၅ဝဝ ကို ၂ဝဝ၉ နဲ႔ ၂ဝ၁၂ ၾကားကာလတြက္ ေလ့လာထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုက္ခြဲေမြးတာဟာ အသက္ကယ္ရာက်တာေတာ့ အမွန္ပါ။ ဒါေပမယ့္ မိခင္အတြက္ေရာ ကေလးအတြက္ပါ အေကာင္းဆံုးေရြးခ်ယ္မႈလို႔ေတာ့ မေျပာႏိုင္ပါ။ ကမာၻ႔က်န္းမာေရးအဖြဲ႔ႀကီးကေန ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္မွာ အစီရင္ခံစာတခု ထုတ္ထားပါတယ္။ အပိုေဆာင္းနဲ႔ မလိုအပ္တဲ့ ဗိုက္ခြဲေမြးေပးျခင္း ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ အေရအတြက္နဲ႔ ကုန္က်စရိတ္လို႔ ေခါင္းစဥ္ေပးထားပါတယ္။ ႏိုင္ငံေပါင္း ၅၄ ခုမွာ ဗိုက္ခြဲေမြးႏႈန္းက ၁ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းထက္နည္းၾကၿပီး ၆၉ ႏိုင္ငံမွာ ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္း အထက္မွာ ရွိတယ္။ ၁၄ ႏိုင္ငံမွာ ၁ဝနဲ႔ ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိၾကတယ္။ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္တုန္းက ၃ ဒသမ ၁၈ သန္း ဗိုက္ခြဲေမြးေပးဖို႔ လိုအပ္ခဲ့တယ္။ ၆ ဒသမ ၂ သန္းမွာ မလိုအပ္ဘဲ ခြဲေမြးေပးခဲ့တယ္။ ခန္႔မွန္းေျခ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂  ဒသမ ၃၂ ဘီလီယံ အပိုကုန္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ လိုအပ္လို႔ ခြဲဖို႔က တကမာၻလံုးမွာ ၄၃၂ သန္းျဖစ္တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ကိန္းဂဏန္းမရွိပါ။ ခြဲေမြးခ်င္သူေတြထဲမွာ မက္ေဒါနားတို႔ ဗစ္တိုရီးယား ဘက္ခမ္တို႔လည္း ပါတယ္။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြ လာေမြးရာကေန အရပ္စကားတခု ေပၚလာတယ္။ အလွမပ်က္ခ်င္၊ ဗိုက္မညႇစ္ခ်င္ၾကသူေတြတဲ့ (Too posh to push)။ အမ်ိဳးသမီးတဦး ဗိုက္ခြဲေမြးရတာဟာ ပန္းၿခံထဲ လမ္းေလွ်ာက္သလို သေဘာထားပါ။ ဒါေပမယ့္ သိသင့္သိထိုက္တာ မွန္သမွ်ေတာ့ ႀကိဳသိထားဖို႔ လိုပါတယ္။ အိုဂ်ီေတြခ်ည္းေတာ့ အျပစ္မတင္ပါနဲ႔။ တခ်ိဳ႕အိုဂ်ီေတြဆီက ဆြဲအားေတာ့ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ေဆးသုေတသနေတြမွာ ထည့္မေမးတဲ့ ေမးခြန္းတခုရွိတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြကလည္း ထုတ္မေျပာၾကပါ။ ေမြးလမ္းကေန ကေလးေမြးလို႔ အိမ္ေထာင္ေရးမွာ တစံုတရာ ထိခိုက္ေလမလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ္ခ်က္ဟာ အမွန္ရွိတာပါ။ ေလးနက္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္က လူနာဘက္ကေနေပးတဲ့ တြန္းအား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမြးလမ္းကေန ႐ုိး႐ုိးေမြးသူေတြ (ကီဂယ္လ္) ေလ့က်င့္ခန္းနဲ႔ မ်ိဳးပြားလမ္းက အဂၤါအစိတ္အပိုင္းေတြ ျပန္ၿပီး သန္မာ အားေကာင္းလာေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ ေမြးလမ္းျပဳျပင္နည္းေတြလည္း ရွိပါတယ္။ လိုခ်င္သလိုအထိ ျပင္လို႔ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က မိခင္ေတြ ႐ုိး႐ုိးက်င့္ ျမင့္ျမင့္ႀကံႏိုင္ၾကပါေစ။ ေဒါက္တာတင့္ေဆြ